Heftig

Och alweer dik twee weken niets in dit blog geschreven. Is misschien een goed teken ? Het leven gaat langzaam weer zijn gangetje , natuurlijk niet hoe het gangetje vorig jaar was maar toch. We hadden dit jaar voor het eerst de kerstboom al voor Sinterklaas gekocht. Toen ik in februari hoorde dat de behandeling tot november zou gaan duren , heb ik gezegd : ach andere jaren zeggen we altijd jeetje staat nu alweer de kerstboom , hij is net weg. Dus laat hij er maar weer snel staan , dan is alles achter de rug. Ik had van de oom en tante van man twee maal geld gekregen om een bloemetje te kopen en dat heb ik bij de kerstboom gelegd , vond ik wel een mooi idee! Kerstboom heeft eerst nog een week in de hal gestaan hoor. Op school het sinterklaasfeest bijgewoond , man is daar al een jaar of 28 Piet. Was erg gezellig , maar was wel versleten. Donderdag 7/12 had ik kaarten om met oudste dochter in Carre naar Herman van Veen te gaan. Man zou mij voor Carre afzetten. Maar helaas besloten de weergoden dat het die dag zulk slecht weer was , dat heel Nederland in de auto was gestapt en er in de avondspits een waar verkeersinfarct was. Wat was wijsheid? Man vond het eng om mij met het OV te laten gaan maar was denk ik toch enige optie. Hij heeft mij op Rotterdam CS afgezet. Daar heb ik die snelle trein gepakt en ik was al op Amsterdam CS toen man weer thuis was van mij afzetten op station . Dus goede keuze geweest. Na de metro was het nog maar een klein stukje lopen naar Carre. Ik was in vijf kwartier van station tot Carre. Ik kon gelukkig overal zitten en was best trots op mezelf. Na weer een geweldige voorstelling met een uber naar het huis van od. Daar nog wat gedronken en gekletst met lieve huisgenoot van od. Wel heel apart bij je dochter logeren. Na een heerlijk ontbijtje door de gietregen in een tjokvolle tram , naar een moeder van een vriend van od . Deze mevrouw heeft een praktijk om vooral jonge vrouwen te begeleiden nadat ze klaar zijn met hun behandeling voor borstkanker. Mooi gesprek gehad en een energiebehandeling. Bij haar in de straat zat het restaurant van Loetje en daar hebben we heerlijk geluncht. Hierna wederom een uber gepakt naar het station. Gelukkig kon ik thuis nog even op de bank want ‘s avonds vierden we het sintspel bij ons thuis. Was erg gezellig . De zaterdag was een vreemde , verdrietige dag. Gisteren gehoord dat de 36 jarige schoonzoon van mijn vriendin / duocollega vandaag om 17 uur euthanasie zou gaan laten verrichten. En daar ben je dan heel de dag in je hoofd mee bezig , laatste avond , laatste nacht , laatste ochtend enz. Het komt door je eigen ziekte ook zo dichtbij . Wat zeg je nog tegen elkaar , wat doe je nog pffff niet te bevatten hoe zwaar dit moet zijn geweest. Wij hebben boodschappen gedaan en een grote bos bloemen bij vriendin langs gebracht. Die hadden we al voor hen besteld omdat ze zondag ook nog eens 25 jaar getrouwd zijn. In de middag de kerstboom maar op gezet.Tegen 6en kregen we het bericht van het overlijden. Zo vreselijk oneerlijk en verdrietig. Kutziekte!!!

En toen lag er ineens een dik pak sneeuw , ik hou er niet van. Ik vind het mooi hoor maar ik ben zo bang om te vallen. Dus ik ben zoveel mogelijk binnen gebleven. Wel met man meegeweest naar het ziekenhuis voor verwijderen vetbult. Dochter kwam ‘s avonds thuis met een oud vrouwtje die niet meer thuis kon komen. Ze heeft meegegeten en we hebben een taxi gebeld. Echt weer een jongste dochter actie hahaha

Kreeg deze week allemaal berichtjes van lieve mensen die 29 december een lampion voor me plaatsen via de KWF site. Ik heb er zelf ook een voor Joost laten plaatsen. Ik vind het een ontroerend mooie actie!

12/12 voor het eerst weer bij de oncoloog langs geweest , lijstje vragen afgewerkt . De belangrijkste was mag ik mijn medicatie voor de reuma terug? Dat mocht gelukkig . Ik krijg 6/2 de mammografie en daar pas 13/2 de uitslag weer van pffff dat wordt een lange week vrees ik. Daarna langs reumatoloog. Zij gaat binnenkort een botdichtheidsmeting doen en ik moet nu echt veel vaker bloedprikken op advies oncoloog . Bloeddruk was hoog. Thuis direct de medicijnen geïnjecteerd .
En hoe confronterend dat het leven weer gewoon doorgaat , je moet eten dus doe je boodschappen . Gewoon naar de oedeemtherapie de wereld draait gewoon door.
Woensdagavond was het afscheid van mijn directeur. Het was een lange avond vanaf 16 uur en was pas na 22 uur thuis. Was eigenlijk teveel van het goede maar hier kon ik echt niet eerder bij weg. Hij sprak ons nog allemaal om de beurt toe en dat was in mijn geval wel heel emotioneel , grote tranen.
Op donderdag heel even de stad in voor wat kerstcadeautjes , en ‘ s avonds naar het prachtige nieuwe appartement van vriendin Nel en haar man gaan kijken . In de middag paniek omdat jd niet lekker was , hoge bloeddruk , bij huisarts hartfilmpje laten maken en haar eigen internist om advies gevraagd. Zij gaat het binnenkort heel goed uitzoeken.

De afgelopen maanden heb ik regelmatig geappt met de schoonzoon van mijn vriendin omdat ik ook in het kankerschuitje terecht was gekomen. Ik heb dat als heel prettig ervaren en hoorde nu dat dat wederzijds is geweest. Hij had zelfs tegen zijn vrouw gezegd dat hij wilde dat ik ook een kaart voor de uitvaart zou krijgen. Dit vond ik zo ontroerend , we hebben elkaar denk ik slechts twee keer ontmoet. Op vrijdag naar de uitvaart geweest, ik heb nog nooit zo’n emotionele , ontroerende uitvaart meegemaakt. Een erehaag van de politie ( speciale eenheid) prachtige toespraken. Honderden mensen. Ontroerende laatste groet van zijn collega’s .

Zaterdag de boodschappen gedaan om op zondag wat uit te proberen voor kerst. Op zondag met zoon langs de Decathlon voor wat wintersportspullen. Gezellig nog even koffie in de stad gedronken voordat we hem weer op de trein hebben gezet.