19 december 2017 Een kleindochter
16 december om 10.52 is Ninthe Joanna Elisabeth geboren! 🎉🎊
Alles is goed gegaan en moeder en kind maken het goed. Wat een wonder weer. Ongelooflijk dat we er weer een kleinkind bij hebben.
Opa en oma zijn reuze blij. En wat leuk is beide oma’s zijn vernoemd! Voel me zeer vereerd.
Tegelijkertijd overviel mij een droefheid gisteren. Tomas had zo gehoopt dat ik de geboorte mee zou kunnen maken en wat gelukkig ook goed gelukt is! Dus heb ik deze mijlpaal gehaald. En dan komt het zwaard ineens naar beneden zakken. Hoe lang blijft het nog goed met me gaan? Stel je voor dat ik nu alles heb mee gemaakt en het zo meteen slecht met me gaat?
Wederom zinloze gedachten, heel begrijpelijk, maar oh zo deprimerend. Alle stemmen in mij zijn druk in gesprek, variërend van :” nu doel bereikt dus zal ik wel dood gaan” naar “je voelt je goed nu, althans een heel stuk beter, dus natuurlijk ga je nog niet dood” en alles wat daar tussen zit.
Wat een gedoe en stress geeft dat.
Op dit soort momenten vind ik omgaan met kanker best moeilijk. Gelukkig is mijn positieve kant nog steeds sterk. En het is zó belangrijk om je goed te voelen. Daar word ik dan weer heel blij van. Hoeveel mensen dachten in de zomer wel niet, daar gaat ze.....ik zelf als eerste. Maar nee ik krabbelde weer op en kan nu gewoon op de fiets naar de stad of AH; hoe geweldig is dat!
Dus weg met die droevige gedachten en op naar het nieuwe jaar!
Op de foto kun je zien dat mijn haar ook weer begint te groeien, kijk dat zijn leuke dingen.
Ik wens iedereen fijne feestdagen en een geweldig goed begin van 2018 🥂
Liefs
Betty
Alles is goed gegaan en moeder en kind maken het goed. Wat een wonder weer. Ongelooflijk dat we er weer een kleinkind bij hebben.
Opa en oma zijn reuze blij. En wat leuk is beide oma’s zijn vernoemd! Voel me zeer vereerd.
Tegelijkertijd overviel mij een droefheid gisteren. Tomas had zo gehoopt dat ik de geboorte mee zou kunnen maken en wat gelukkig ook goed gelukt is! Dus heb ik deze mijlpaal gehaald. En dan komt het zwaard ineens naar beneden zakken. Hoe lang blijft het nog goed met me gaan? Stel je voor dat ik nu alles heb mee gemaakt en het zo meteen slecht met me gaat?
Wederom zinloze gedachten, heel begrijpelijk, maar oh zo deprimerend. Alle stemmen in mij zijn druk in gesprek, variërend van :” nu doel bereikt dus zal ik wel dood gaan” naar “je voelt je goed nu, althans een heel stuk beter, dus natuurlijk ga je nog niet dood” en alles wat daar tussen zit.
Wat een gedoe en stress geeft dat.
Op dit soort momenten vind ik omgaan met kanker best moeilijk. Gelukkig is mijn positieve kant nog steeds sterk. En het is zó belangrijk om je goed te voelen. Daar word ik dan weer heel blij van. Hoeveel mensen dachten in de zomer wel niet, daar gaat ze.....ik zelf als eerste. Maar nee ik krabbelde weer op en kan nu gewoon op de fiets naar de stad of AH; hoe geweldig is dat!
Dus weg met die droevige gedachten en op naar het nieuwe jaar!
Op de foto kun je zien dat mijn haar ook weer begint te groeien, kijk dat zijn leuke dingen.
Ik wens iedereen fijne feestdagen en een geweldig goed begin van 2018 🥂
Liefs
Betty
3 reacties
Dag voor dag, mooie feestdagen Betty en op naar 2018.
Liefs. Sandra.
zo mooi en sterk van je dat je ze toelaat en ook weer reguleert.....je bent gewoon een bikkel waar ik zo ontzettend veel van hou...!!!
XXX
Gelukkige feestdagen en op naar 2018 maar we zullen elkaar vast nog zien voor die tijd.
Dikke knuffel van de "andere oma".