Goed bericht en toch niet blij.

Afgelopen maandag weer mijn darmonderzoek gehad. Het ergste zijn de voorbereidingen maar gelukkig duren die niet langer dan 2 dagen. De uitspraak van de arts: alles in orde mevrouwtje doet die dagen snel vergeten. Nu hoef ik pas over anderhalf jaar weer. Dus dat is iets om blij over te zijn en vooral dankbaar. Deze week hebben we 3 verjaardagen. Gisteren mijn broer met het slechte hart. Wat straalde hij dat hij zijn verjaardag kon vieren. Vorig jaar niet, toen zag het er niet zo goed uit. Weer een reden om blij te zijn en vooral dankbaar. We gaan weer voor een nieuw jaar. Vrijdag vieren we de verjaardag van mijn broer en schoonzus. Het zal een bijzondere verjaardag zijn want dit wordt ongetwijfeld haar laatste. Het gaat snel achteruit nu en het zal behalve verjaardag weer afscheid zijn. Geen blij feest dus deze keer en het drukt me nu al op de borst. Ik merk dat mijn draagkracht een flinke opdonder heeft gehad en ik veel moeite moet doen niet onderuit te gaan. Ik mis mijn overleden vriendin al zo en dan binnenkort ook mijn schoonzus. Zondag is een andere zus jarig. Ze wordt 77 en houdt zich kranig onder de gezondheidsproblemen die ze mee draagt. 7 jaar geleden borstkanker en na de chemo's en bestralingen 3 lekkende hartkleppen en nu een peacemaker vanwege hartritmestoringen. Soms voel ik me zelfs schuldig dat ik er zo goed vanaf kom tot nu toe en probeer er maar te zijn voor degenen die het zwaarder hebben. Ik realiseer me echter dat ook dat gevaarlijk spel is. Jezelf uitputten en vergeten helpt niemand. Dus ga ik weer wat afstand inbouwen en meer aan mezelf denken. De Feestdagen zijn voor mijn partner en mij. Geen drukte, geen grote eetpartijen of urenlang bezoek. Gewoon rust en van elkaar genieten is wat we nodig hebben. En de hoop dat het volgende jaar iets minder stress en pijn zal geven. Bedankt voor jullie aandacht en lezend oog en we zien wel weer in 2018. Hele fijne feestdagen en een voorspoedig 2018.