34. Nog niet afgeschreven?
Begin November 2024
Deze week werd ik gevraagd of ik er voor openstond om met iemand wat te gaan drinken en te kletsen. Na van de eerste schrik te zijn bekomen merkte ik dat ik niet, zoals aan het begin van het jaar (waar het alleen nog maar ging om een dansje), gelijk in paniek raakte. Mijn eerste gedachte was: huh...iemand heeft mij gezien, en dan niet als weduwe. Ik ben toch enigszins gevleid merk ik. Nu weet ik al dat dit geen match zal zijn, daarvoor zijn de verschillen veel te groot. Ik heb dus heel in het kort aangegeven dat ik er niet voor open stond, komende week zal ik hem wat meer toelichten waarom. Maar euhm... ik ben blijkbaar toch nog niet afgeschreven. Bijna 51 jaar oud, aan de ene kant vind ik mezelf nog te jong om alleen te blijven en aan de andere kant vind ik het ook wel weer een heel gedoe. Ik geniet erg van JOMO (Joy of missing out) en blijf het liefste zoveel mogelijk thuis, gewoon een beetje rommelen, op de bank hangen en wat hobbyen, maar dan weet je zeker dat je nooit iemand gaat ontmoeten. Dating apps, in horeca gelegenheden hangen... dat is niets voor mij. Ik ben wel tot het besef gekomen dat ik er emotioneel wel wat meer voor open sta om nieuwe mensen te leren kennen hoewel ik me toch ook nog wel getrouwd voel. Iemand iets langer aankijken of zomaar even kort een opmerking of praatje maken...pfff dat hele flirtgedoe, moet ik daar weer echt aan beginnen? Ik denk dat het me gewoon moet overkomen, zo pats boem kriebel. Misschien moet ik dan toch meer mijn best doen om me niet in al te comfortabele kleding te hullen hihi... Wat een werk!
1 reactie
Het kan zomaar verkeren, en ik mag zeggen dat ik uit ervaring spreek.
Mensen zoeken vaak overeenkomsten, maar eigenlijk zijn nu juist de verschillen vaak aantrekkelijk.
Gewoon een date, even lekker uit je wereldje, misschien een dagje leven, je hoeft elkaar niet gelijk het jawoord te geven.
En misschien komt de ander er ook achter, dat er geen klik is, en heb je gewoon een leuke avond.
In daten, welliswaar lang geleden, heb ik genoeg ervaring, maar je kijkt anders naar iemand, je kijkt of die persoon, misschien wel bij je past, ofdat je je op je gemak, of op je plaats voelt.
De eerste date is toch een beetje uitvinden wie de ander is.
Nee heb je al, en wat is het ergste wat er kan gebeuren, dat is dat het niet klikt, kan dus alleen maar beter worden.
Ik was zelf, bewust niet op zoek, wilde geen relatie meer, en kwam iemand tegen die er precies net zo in stond (kwam ik achteraf achter), maar we hadden toch een soort van date, omdat ik haar wilde bedanken voor de knuffel die ze me een jaar erder gegeven had, haar woorden, en haar verhaal wilde horen, meer niet.
Geen date in de zin van liefde.
Twee mensen, absoluut niet op zoek, ook niet de wens, en drie uur later tijdens een wandeling, klikte het ineens, sprong het vonkje over.
We zijn er zelf nog steeds verbaasd over.
Als je het niet eens een kans geeft, hoe weet je dan wat je mist.
Belangrijk, wees jezelf, draag gewoon waar jij je prettig in voelt, want dat ben jij
Wens je succes
Liefs Peter