Gezond 2019
Nog net in het oude jaar, op 31 december, hoor ik dat ik 15 januari naar het Antoni van Leeuwenhoek kan voor een second opinion. Ik ben hier erg blij mee, ik ben zo benieuwd wat hun uitkomst gaat zijn over een verdere behandeling. Buiten een griep voel ik met erg goed, ik merk nu pas hoeveel de knobbel duwde tegen mijn stembanden, slokdarm en luchtpijp. Ik kan weer lekker met de kleinkinderen zingen, iets wat ik erg graag doe, eerst sloeg m'n stem steeds over. Ik heb dit ook begin vorig jaar gevraagd aan de huisarts, wat het kon zijn, en ze zei dat dat een kwestie van ademhalen was.... ik moest het meer uit mijn buikhalen. Ook kan ik beter ademhalen en slikken. Om te slikken moest ik ook vaak mijn hoofd wat naar voren buigen, maar dit is zo langzaam gegroeid dat je niet eens opmerkt dat je dat gaat doen. Tijdens jaarwisseling stond ik er bij stil dat ik vorig jaar nog niets wist maar wel al iedereen een heel gezond jaar toeswenste. Er is sinds afgelopen augustus zo veel gebeurd en ik ben erg benieuwd wat dit jaar me gaat brengen en wens de mensen nog meer gezondheid toe in 2019.
Wat ik bij me zelf opmerk is dat ik er best nuchter in sta, wanneer ik het b.v. vertel aan collega's of kennissen dan zijn ze best van streek en ik heb zo iets van 'het is zo als het is' . Soms moet ik ze dan 'opbeuren', ik ben benieuwd of anderen ook die ervaring hebben. Wel kijk ik uit naar 15 januari, want de vraag is nu 'HOE NU VERDER'!
7 reacties
Hallo halve Vlinder,
Welkom op de site. Ik heb borstkanker en wordt palliatief behandeld.
Fijn dat jij snel kan komen voor een second opinie. Heel veel sterkte. Begrijpelijk dat je wil weten hoe het nu verder gaat met behandelen.
Ik herken het laatste stukje tegen over anderen degene zijn die hun troost. Volgens mij is dit ons overlevings meganisme.🤗
Liefs Alise❤
Hai Alise,
Dank je wel en ik denk zeker dat dat ons overlevings meganisme is!
Heftig dat je palliatief behandelt wordt, ik hoop dat je geen pijn hebt en nog kan genieten van (daar ben ik achter dat dat zo belangrijk is) de kleine dagelijkse dingen.
Liefs,
Anke
Lieve Anke,
Nee geen pijn had ik dat maar was het misschien nooit zover gekomen.🙄
Genieten doen we zeker. Wat eerst zo gewoon en vanzelfsprekend was is nu bijzonder.🤗
Liefs Alice😘❤
Lieve Alise,
Ja, had je maar pijn gehad dan had je een duidelijk teken gehad. Ik had ook geen pijn en heb de knobbel in m’n keel ook genegeerd totdat een vriendin zei dat ik moest gaan.
Fijn dat je geniet van de kleine dingen, het dagelijkse leven.
Heel veel sterkte!
Lieve groet, Anke
Hallo halve vlinder,
Hier een lotgenoot, ook oma van 4 kleinkinderen en dezelfde vorm van schildklierkanker als jij. Alleen heb ik de harde aanpak gehad.
Ik hoop voor jou dat ze bij jou de zachte aanpak overwegen, ook omdat ik niks over doorgroei of uitzaaiingen lees. Wat bij mij helaas wel het geval was (doorgroei). De harde aanpak heeft nogal wat consequenties. Overigens zijn er, behalve echo's en puncties verder ook geen scan's of longfoto's gemaakt in het begin. Later in het traject kreeg ik pas scan's en daarop zien ze dan alles wat ze moeten zien.
Ik herken veel in je laatste stuk, dat de omgeving meer van streek is dan jijzelf, ik was en ben nog steeds erg nuchter. Wat Alise hierboven schrijft, waarschijnlijk een overlevingsmechanisme. Natuurlijk speelt ook het feit wel mee dat het een "goede"kanker is, een verkeerde benaming wat mij betreft want kanker is erg ingrijpend en zeker de periode erna ondervind je dagelijks de gevolgen ervan. Maar dat de overlevingskansen groot zijn helpt natuurlijk wel wat mee.
Groetjes Caroline
Beste Caroline,
We hebben wel erg veel overeenkomsten! Dat lijkt me dan wel heftig dat ze meteen de harde aanpak deden maar dan ben je nu wel schoon?
Ja, tegen de medicatie en het instellen daarvan zie ik erg op. Ook wil ik niet aan de Tyrax maar aan de dierlijke hormonen, als ze toch besluiten dat alles weg moet. Maar eerst het Antoni van Leeuwenhoek afwachten. Op mijn 'goede' schildklierkwab zitten ook 3 knobbels. Ik hoop dat ze daar een punctie van kunnen nemen zodat ik kan uitsluiten dat daar onrustige cellen in zitten.
Ik ben wel blij dat ik er nuchter in sta en weer aan het werk ben, lekker oppassen op de kleinkinderen en weer aan het sporten.
Ken jij het boekje van Anke van Haften, goede kanker bestaat niet. Ik heb daar erg veel aangehad en ook familieleden hebben nu een andere kijk op deze kanker en begrijpen mij nu ook wat beter. Soms kan ik zo 'extreem' reageren op iets normaals, dat ik het zelf ook niet begrijp. Maar dat hoort er ook bij denk ik en ik las dat in het boek van Anke van Haften ook!
Even dinsdag nog afwachten en dan door naar de volgende fase, wat dat ook gaat worden!
Groetjes,
Anke
Hoi Anke,
Helaas moest de harde aanpak bij mij omdat tijdens de operatie bleek dat weliswaar de knobbel maar 1.5 cm was i.p.v. 3 cm, maar het was ook al aan het doorgroeien in vetweefsel en in 2 nog lokale kliertjes, dat was op de echo dus blijkbaar niet te zien. Dan houdt het gewoon op en moet alles eruit. De andere helft bleek naderhand na onderzoek wel kankervrij. Ik heb 1x Raj gehad en vorig jaar september ben ik na nog een keer scan, bloedmeting en echo "schoon" verklaard.
Vanwege die doorgroei val ik onder hoog risico en moet ik dus 2 jaar verhoogde dosering schildklierhormoon slikken, 1 jaar is voorbij dus hoop eind dit jaar naar lagere dosis te kunnen. Verder 15 jaar onder controle blijven, met bloedmeting en echo, eind april mag ik alweer. Scan is voorlopig even niet meer nodig zolang bloed en echo goed blijven.
Ik ken dat boek ja en ook haar boek "de kanker voorbij" heb ik en herken er enorm veel in en heb er veel aan. Ik praat er ook met de omgeving wel over n.a.v. haar boeken en columns want dat is wel hard nodig, de omgeving denkt dat zo'n pilletje even alles oplost.
Ga even je aanvulling lezen want zag dat die er al stond, ben heel benieuwd.
Groetjes Caroline