Alweer een CT scan , pfff wat zie ik ertegenop verschrikkelijk
Na lange 4 maanden krijg ik een Ct scan weer op 18 december , de vorige 2 uitslagen na de scan waren positief na de jobs tijddijding van 24 maart dit jaar. Dat ik er nog ben is al meer dan ik toen verwacht had ,gelijk ging ik de palliatieve fase in na te horen gekregen te hebben Niet kleinschalige longkanker face 4 c , maar we gaan chemo en immuunkuur proberen om het leven te rekken.
Nou dat ik op 7 september in relatief goede doen mijn verjaardag ( 65 ) nog mocht vieren was al meer dan ik toen verwacht had ,en toen ik bij de 2 de positieve uitslag te horen kreeg we gaan onderhoud kuurtjes van zowel chemo als immuuntherapie doen en ik zie je terug op 18 december ging er gelijk door me heen yes 4 maanden erbij en ik ga de kerst halen .
Hoewel ik ernstig verzwak , menige keer bloed en bloedplaatjes bij gezet heb moeten krijgen en ik heb moeten stoppen met de onderhoud chemo ivm lichamelijke klachten ,ik ontzettend moe ben en vooral moet leren genieten van niks doen , de weinige energie die mijn lichaam op kan brengen zo goed mogelijk verdelen lees ( heel veel op de bank en in huis ) ,ik zeer kortademig ben en vreselijk hoestgeniet ik van elke dag die ik er langer ben en kan zijn.
Maar dan nu die CT scan en uitslag goddank op dezelfde dag iets waar ik bang van ben echt bang om iets te horen te krijgen wat ik ik ( nog ) niet horen wil.
De onzekerheid van dit hele kanker gebeuren is iets waar ik nog mee om moet leren gaan hoe ervaren jullie dit?
En de aftakeling is ook iets vreselijks van een duizendpoot zowel op het werk als prive en dan nu zo passief maar niet echt dus
4 reacties
Onzekerheid, die eeuwige mallemolen in je hoofd, is het allermoeilijkste om mee te dealen.
Praten helpt: met familie, vrienden, professioneel, met iedereen die een luisterend oor heeft.
Bloggen, het van je afschrijven helpt. Ik blog veel, heel veel. Ik schrijf over alles en nog wat. Werkt enorm heilzaam, zonder zu ik gek worden .
Ik duim voor een goede uitslag
❤️
Ik wens jou/jullie alle sterkte in deze onzekere en moeilijke periode van jullie leven.
Laten we hopen dat de kuren goed aanslaan!
liefs, Gerhard
Dag Wilma,
Ik duim mee!
Ik herken in jouw verhaal veel van mijn er eigen trajec:, de kortademigheid, de afnemende energie, maar ook veel hoop vanwege goede resultaten van de eerste 4 heftige kuren. Ook ik had twijfels of ik de kerst zou halen na het horen van de diagnose begin juni. Gelukkig sloegen de kuren goed aan en ben ik aan het onderhoudstraject (van max 2 jaar) begonnen, met chemo + immuun. Het is afwachten hoe ik fysiek en mentaal blijf reageren op het onderhoudstraject. Met de onderzekerheid kan ik alleen maar omgaan door niet te ver vooruit te plannenen te denken. En ook door niet bij elke gebeurtenis (kerst, doopfeest, trouwfeest, enz) te lang stil te staan bij de optie dat het mogelijk de laatste keer is. En natuurlijk zit ik ook wel eens in een vette dip. De kunst is om daar niet (te lang) in te blijven hangen.
Hopelijk krijg je toch een goede uitslag van de scan.
Warme groet, Peter