Corona-retraite
Sinds tien dagen ben ik in een vrijwillige lock-down. Ter voorbereiding heb ik via de Albert Heijn app gekeken naar daluren van mijn lokale AH om juist dan boodschappen te doen. Mijn karretje heb ik gevuld met veelal verse produkten (voorzover dat nog voor handen was) en voor zeker wel een week ingeslagen zodat ik niet binnen afzienbare tijd weer naar buiten hoef voor boodschappen.
Mijn lock-down betekent een echte. Ik zie mijn familie niet, mijn vriend is helaas ook even niet welkom en vriendinnen houd ik ook op afstand. Ik vroeg mij af hoe lang ik dit zou gaan volhouden. Want stiekem bereid ik mijzelf voor dat dit weken kan gaan duren. En dan gebeurt er iets onverwachts mooi. Ik kom compleet tot rust. Maar ook echt tot rust, tot in het "zijn". Ik heb geen afspraken, ik hoef niets en niemand wil perse iets van me. Heb totaal de tijd aan mijzelf.
Ritme en regelmaat hou ik er wel in. Sta gebruikelijke tijd op. Doe dan mijn meditatie (deze week mee begonnen en bevalt erg goed). Of het toeval er mee speelt valt deze periode ook samen met het vrijgeven van "radical remission" afleveringen. Waar ik iedere dag een aflevering van ontvang. Ik kook verse soepjes, bak mijn eigen brood en s'avonds heb ik een maaltijd waar de vitamine van afspatten. Ook kijk ik af en toe een netflixje, bekijk een Corona update, doe mijn fitnessoefeningen en zit ook lekker in de zon in mijn tuintje.
Tot nu toe vermaak ik mij prima. Sterker nog deze lock-down heeft een hele positieve uitwerking op mijn stemming en gesteldheid. Ik voel een complete interne rust, die ik tot op mijn bot voel. Ineens kan ik accepteren en berusten naast mijn strijdvaardigheid. Het lijkt wel of ik deze week (weken) iets van me afschud. Ik kan er geen woorden aangeven, behalve dat ik me uitermate senang voel.
Hoe vergaat het jullie tijdens deze idiote "Corona tijden"?
5 reacties
Hoi Bianca,
Wat mooi dat je van deze gekte iets moois weet te maken! Heel mooi dit te lezen. En ergens herken ik het wel. Ik voel even geen druk op mijn agenda, op mezelf. Mijn belasting-belastbaarheid komt het snelste onder druk door alle dingen die ik wil naast wat 'moet'. Ik werk wel vaker vanuit huis, maar nu hoef ik helemaal niet meer te reizen. Ik heb tijd genoeg een sportmoment in mijn werktijd te plannen (wat in andere weken niet altijd lukt, maar wel mag). Mijn huis is schoon, ik maak kaartjes voor hen die ik minder zie. We luisteren muziek, maken klusjes af in huis en de tuin (zonder de bouwmarkt of tuincentra af te struinen!). Doen een spelletje in de avond. En even geen zorgen over welk plekje ik in de weekenden vrij houd voor welke afspraak. Absolute rijkdom, zoveel mensen. Maar zoveel tijd is ook heel bijzonder! Geniet van de interne rust. Liefs!
Beste sportgirl,
Precies wat ik bedoel, er hoeft even niets. En wat een voldaan gevoel zal dat geven om achterstallige klusjes af te maken.
Liefs Bianca
Lieve Bianca
Wat fijn dat je lock-down een positieve invloed heeft op je innerlijke rust. Ook ik ervaar de rust van niets moeten.
Alleen ik mis de kinderen en kleinkinderen wel. We bellen en beeldbellen met elkaar appen enz. Alleen dat is niet hetzelfde als gewoonlijk.
Buren hebben begrip voor mij en appen als ze boodschappen doen of ze ook wat mee moeten nemen. Zo lief, samenhorigheid is hier groot.
Ik hoop dat het niet te lang gaat duren. En wij de dans zo kunnen ontspringen. Tijd zal het leren voor nu pas goed op jezelf.
Liefs Alice 😘❤
Lieve Alice,
Het niet mogen/kunnen fysiek ontmoeten van de mensen die je lief hebt, is zeker wel een lastig dingetje. Beeldbellen is een halve maatregel, voelt inderdaad niet als hetzelfde.
Wat fijn dat er met je buren een grote zaamhorigheid is. Heb ik gelukkig ook in mijn straat. Dat geeft toch weer een heel fijn gevoel.
Ook ik hoop dat deze tijd niet lang gaat duren. Ik vermoed dat we hier nog niet zo 1,2,3 klaar mee zijn. Zelfs als de wereld weer gaat "draaien" zullen wij als kwetsbare groep toch moeten blijven oppassen denk ik.
Gelukkig hebben wij deze site en blijven wij wel in contact hahahahahaha
Fijne dag, liefs Bianca
Bewondering dat het je lukt om tot rust te komen.
Voor mij gaat dat niet op, want ik kreeg weer slecht nieuws. Ik ga wel mijn best doen om de rust te hervinden. Verder maakt het voor mijn dagelijks leven niet zo heel veel uit, ben toch al veel thuis en hield al drie jaar afstand wegens verminderde weerstand.
Maar ik vind het wel heel jammer om nergens meer heen te kunnen. Geen culturele uitjes, geen vakanties, geen vrienden of familie zien. En dat in de mooiste tijd van het jaar. Hoeveel lentes krijgen we nog, dat is wat door mijn hoofd gaat.
Houd de rust vast!
Liefs, Hanneke