Van ziekenhuis naar herstel

Dit is het begin van een half jaartje ziekenhuis bezoeken.

Klein plekje op hoofd volgens specialisten was dat een zonneplekje.

Na stoten van hoofd werd het zonneplekje een wondje, wondje werd een iets groter wondje en na vaker stoten werd het een klein aardbeitje op  mijn hoofd  en deze eigenwijs liep er gewoon mee door totdat na niezen het aardbeitje wat onder tussen een aardbei was geworden spontaan ging bloeden.

Toch maar even naar Huid Medisch Centrum die raden aan een biopt er van te nemen en op te sturen.

Na een week een telefoontje dat het waarschijnlijk kwaadaardig is en ze me door willen sturen naar het Antoinie v Leeuwenhoek wat een gespecialiseerd ziekenhuis is voor alle soorten kanker.

Afspraak gemaakt bij het a.v.l. Die wilde ook een biopt omdat het eerder biopt te klein was dus zo gezegd zo gedaan.

Na een week telefoontje dat ze niet wisten wat voor soort gezwel het was maar dat het kwaadaardig was, was wel duidelijk.

14 November operatie aan hoofd en is er ook gelijk een stuk huid uit schouder  gehaald om dat op dat op de hoofdwond te plakken  zodat het sneller zou herstellen, voor operatie gevraagd om een preventieve antibioticakuur te krijgen maar dat vond chirurg geen goed idee. Helaas is de wond gaan ontsteken en is de getransplanteerde huid niet blijven zitten waardoor er een aardig open hoofd en schouder wond overbleef. Was dan een preventieve kuur misschien toch een goed idee.

Na onderzoek van de kweek van weggehaalde aardbei op het hoofd bleken ze geen idee te hebben wat voor kwaadaardig soort het was en stelde ze voor de zekerheid een PET scan te laten maken ivm eventuele uitzaaiingen.

Na een week een gesprek waarin werd medegedeeld dat mijn hoofd, nek en hals vrij waren van kanker maar dat ze een plekje in mijn long hadden gezien.

Dat heeft wat voor traantjes gezorgd, maar 1x maal in de molen waar we soms 2x per week in het avl zaten werd er ook een biopt uit mijn long genomen.

Hieruit bleek dat het idd kwaadaardig was en met de arts in beraad wat de beste behandeling voor mij zou zijn. Er is een keuze om te bestralen of te opereren en dit wordt de volgende week in een telefonisch overleg samen besloten wat het wordt.

Kogel door de kerk ik wordt geopereerd maar eerst fietstest ivm conditie en ct-scan voor chirurg  zodat hij kan zien waar hij moet beginnen en wat voor soort operatie bij zou gaan voorstellen.

Dus vrijdag om 7 uur bloedprikken in avl dit omdat het 2 uur van te voren moet zodat het op tijd getest is voor de scan ivm nierwaardes omdat er  jodium wordt toegediend.  Dan om 9:30 de ct scan en om 10 uur fietstest om te kijken of longen en conditie goed genoeg is voor de operatie.

De dinsdag erop had ik wond controle en afspraak met hoofd-hals chirurg.

Chirurg kwam met de optie om nogmaals stuk huid op hoofd te leggen en het samen te doen als ik toch geopereerd wordt ivm long.

Nu morgen afwachten wat de long chirurg zegt.

Ze gaan een kwab verwijderen uit long.

10 feb. Melden ivm operatie de operatie was allemaal goed gegaan en in de avond al een kleine wandeling op afdeling gemaakt.

Getransplanteerde huid is op een klein stukje na geaccepteerd door hoofd dus nu nog een stuk kleinere hoofdwond.

Als alles mee zou zitten dan zou ik donderdag de 13de het zh kunnen verlaten. Helaas zaten er dingen niet mee er bleef te veel lucht ontsnappen waardoor de drain moest blijven zitten.

Sinds operatie had ik een katheter in blaas want die was te groot normaal 500 a 700 cc inhoudt maar de mijne was bijna 2 liter en men wilde de blaas rust geven.

Na een week katheter verwijdert maar kon niet meer uit me eigen plassen.

Mijn schoonmoeder ondertussen overleden. Daar schrik je van en doet het extra zeer  omdat je niks voor je naasten kan betekenen.

Uiteindelijk ben ik donderdag 20 februari ontslagen waardoor ik zh uit was voor de begrafenis op zaterdag de 22ste

Het is maandag de 24ste en zie dit als eerste dag van herstel maar helaas.

Na een week werd ik misselijk en kon moeilijk tot niet eten. Na 3 weken was ik 20 kilo kwijt dus maar even avl bellen, dit hield in aangepaste medische vloeibare voeding en weer onderzoeken met als afdeling. Maag darm lever. Met een scoop via slokdarm naar binnen daar werd niks vreemds aangetroffen dus was het idee na gesprek dat het misschien wel ms gerelateerd zou kunnen zijn.

31 maart  maar weer een operatie nu ivm wond op schouder waar vanaf mijn been vel wordt getransplanteerd, dus nachtje blijven maar met het ontbijt kon ik ineens  een banaan eten, daarna kon ik rustig aan maar zeker steeds meer gewoon eten en hield ik het allemaal binnen.  Hieperderpiephoera op naar volledig  herstel.

Bij thuiskomst mocht na 2 dagen de eilandpleister van de wond gehaald worden, maar helaas zoals het al een half jaar tegenzit kwam het getransplanteerde vel grotendeels mee met de pleister. Dus toch nog een grote wond op schouder maar weer behandelen op de ouderwetse manier.

Begin mei hoofdwond dicht.

In mei afspraak met uroloog bij het vu ivm onderzoek blaas, de blaas is erg vergroot dus toch nog een aanvraag voor inwendig onderzoek, deze was na 2 weken dus maar weer naar ziekenhuis en kijkonderzoek via plasbuis er werd toen ook besloten om 3.biopten te nemen.

Afspraak gemaakt om uitslag via telefonische afspraak te doen en ben gisteren gebeld dat er niks is gevonden aan rare cellen maar wel dat ik zou moeten blijven katheteriseren, als dat het enigste is doe ik het met plezier.

Begin juni wond op schouder dicht.

Dus vandaag 4 juni blik vooruit en nooit meer achterom kijken was dit toch al niet mijn sterkste kant maar bij wijze van spreken.

Half juli weer na een paar weken op kantoor gezeten te hebben op de bus gesprongen .

Half juli ook een scan van long , na een week gebeld door arts en bot, long en lymphen waren schoon, in zelfde gesprek zei ze dat ik weer rustig kon beginnen met werken toen ik haar vertelde al ruim een uur met de honden te lopen en een uurtje kon fietsen en dus weer aan het werk ben gegaan was ze enigszins verbaasd want ze vond het wel snel maar als alles goed voelt moet ik het zeker doen.

Ben zo fucking trots op mijn vrouw voor wat ze allemaal heeft moeten doorstaan en hoe ze mij heeft bijgestaan.