Galwegkanker met uitzaaiingen in het buikvlies

Bij mijn partner van 69 jaar is afgelopen mei galwegkanker gediagnostiseerd nadat hij geelzucht had gekregen en forse jeuk over zijn hele lichaam. We zijn verwezen naar het UMC Maastricht hiervoor. De chirurg was optimistisch. Mijn partner heeft geen overgewicht en een goede conditie. Er is eerst een drainage gedaan en daarna een embolisatie lever ter voorbereiding op de operatie die er hoopvol uitzag. Helaas bleek al snel bij de start van de operatie dat er uitzaaiingen waren, waardoor een operatie niet meer zinvol en te belastend voor mijn partner zou zijn. We zijn verwezen naar de oncoloog in onze woonplaats voor een palliatieve behandeling. Daar moest eerst weer een drainage gedaan worden, omdat mijn partner weer geel begin te zien. Dat zou aanvankelijk een eenvoudige ingreep worden, er was tenslotte in Maastricht al een drainage gedaan en de stents waren waarschijnlijk verschoven in de galwegen. Het werd toch een complexe ingreep omdat er geen stents maar ander materiaal te zijn gebruikt in Maastricht ter voorbereiding op de operatie. Hij kwam terug met 2 wond drains met zakken eraan om de gal af te voeren. Na 5 dagen ziekenhuis werd hij ontslagen en de slangen waren afgedopt. Er moest 3 x per dag gespoeld worden door mij. De eerste nacht thuis ontstond er hoge koorts en de wond drains waren helemaal doordrenkt met galvocht. Met de SEH contact gezocht en hij werd opgenomen. Er bleek een ontsteking te zijn ontstaan, waarvoor een breed spectrum antibiotica werd ingezet, totdat de uitslag van de bloedkweek bekend was en er gericht met antibiotica behandeld kon worden. Na 5 dagen ziekenhuisopname, ontslag. Aanvankelijk ging het goed, maar wederom ontstond er koorts met een ontsteking bij de wonddrain en galwegen. Weer een breed spectrum antibiotica in afwachting van de kweek. 5 dagen ziekenhuis en na thuiskomst wederom koorts en veel buikpijnklachten waarna 2 weken opname in het ziekenhuis met antibiotica. Na thuiskomst is de antibiotica kuur 10 dagen met tabletten verlengd en is er gelukkig hulp gekomen van het VTT team om de wonddrains te vervangen. Heel vakkundige verpleegkundigen!!!Na de kuur antibiotica op consult bij de oncoloog. De bloedwaarden waren nu goed en het voorstel was te gaan starten met een lichte chemokuur. Ik was wat sceptisch omdat de weerstand van mijn partner ronduit slecht was geworden door alle ontstekingen. Toch gestart en hij heeft 2x een chemokuur gehad. Na de 1e keer ging het aanvankelijk allemaal goed, na de 2e kuur ziek, zwak en misselijk en een week op de bank gelegen hiermee. Afgelopen zaterdag is er wederom hoge koorts ontstaan. Weer naar de SEH. De chemokuur was waarschijnlijk toch te zwaar geweest. Weer antibiotica in afwachting van de uitslag kweek en vandaag extra bloed in het infuus bijgekregen, omdat de chemokuur teveel rode bloedcellen had vernietigd. Ik word er moedeloos van. We hebben sinds augustus 2024 een relatie en vanaf begin mei dit jaar is mijn partner bij mij in huis komen wonen, zodat ik hem kan verzorgen. Die zorg begint me heel erg zwaar te vallen, vooral omdat tot nu toe er weinig licht aan de horizon te zien is. Mijn partner heeft aangegeven bij het 1e consult aan de oncoloog; ik wil nog voor de kwaliteit van dit leven gaan. Die kwaliteit is er tot nu toe nog niet geweest. Eigenlijk alleen maar teleurstelling, verdriet en frustratie gedurende 5 maanden. Heeft er iemand die dit leest  ervaringen met galwegkanker/uitzaaiingen? Alvast dank voor het lezen en een eventuele reactie. 

7 reacties

Pff. Toch allemaal ellende.  Ik begrijp dat jullie alleen nog voor kwaliteit van leven willen gaan. 
En het siert je dat je je partner in huis hebt genomen om te verzorgen.  Maar vergeet jezelf niet.
Veel mensen beseffen niet hoe zwaar het voor een partner is om gewoon maar aan de zijlijn te staan, machteloos.  
En klagen mag je niet " Hoezo? Jij bent toch niet ziek ? "
Veel sterkte nog, Willy

Laatst bewerkt: 07/10/2025 - 07:58

Geen ervaring met galwegkanker, wel ervaring als partner van mijn man met kanker. We zijn anderhalf jaar na de diagnose ( longkanker met uitzaaiingen) en het is  idd moeilijk! Fysiek, mentaal, op alle gebied komen de vragen bij jou terecht wat je ook niet allemaal op kunt lossen of een antwoord op hebt. Als je niet de hulp en steun en begrip vanuit  je omgeving ervaart, praat er dan zelf over met de mensen om je heen, dat ook jouw wereld kwetsbaar is geworden, je leven en ritme op de kop staan en niks vanzelfsprekend meer is...hopelijk opent het ogen/harten en wellicht ook deuren die opengaan om jou te ontlasten. Ik hoop dat jullie nog een poosje een goede tijd mogen hebben samen, 

Laatst bewerkt: 07/10/2025 - 08:51

Wat een ellende allemaal. Jullie hele leven staat nu op z'n kop en dat is heel zwaar. Hier geen ervaring met galwegkanker. Mijn man heeft pancreaskanker sinds 2022. Wel nog geopereerd, maar sinds februari 2024 uitzaaiingen in lever, buikvlies en lymphen. Hij zit in het palliatieve traject. Tot nu is alles redelijk stabiel. Emotioneel zwaar, want je gaat ermee slapen en staat ermee op. Als partner is het heel zwaar, omdat je je zo machteloos voelt. Ik voelde me in het begin heel schuldig als ik eens met een vriendin erop uit ging. Maar dat heb je nodig. Even alles van je af praten, even de batterij opladen. Neem die tijd, daarna kun je er weer even tegen. 

Heel veel sterkte en kracht gewenst. Warme groeten Hildegard 

Laatst bewerkt: 13/10/2025 - 21:48

Helaas heb ik ervaring als partner van mijn man die galwegkanker heeft. Hij heeft geen behandeling gehad, dat was geen optie meer. Hij heeft geen pijn, dankzij dexamethason, maar is heel zwak. Ook is zijn geest behoorlijk aangetast. Ik vind de zorg ook heel zwaar, ondanks 3x in de week thuiszorg. Vanaf volgende week krijg ik mantelzorg ondersteuning van Saar aan Huis, hopelijk helpt dat. Ik kan mijn man geen seconde meer alleen laten en ik begin behoorlijk uitgeput te raken. Naast alle praktische zorg is de uitzichtloosheid heel moeilijk. Ik kan me voorstellen dat als je elkaar nog niet zo lang kent en nog niet samenwoonde het nog moeilijker is. Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen. 

Miranda

Laatst bewerkt: 07/11/2025 - 23:11

Beste Miranda, Dank je wel voor jouw reactie en sterkte wensen. Ook voor jou een loodzware periode in jullie leven met je man. Wat een nare en agressieve ziekte is galwegkanker weet ook ik inmiddels maar al te goed! Probeer ook goed voor jezelf te zorgen om overeind te kunnen blijven. Dit advies heb ik veel heb gekregen, waarbij ik dan dacht; dat is gemakkelijk gezegd, hoe dan in deze situatie? De afgelopen weken probeer ik hier toch wat meer aandacht aan te besteden, wij moeten tenslotte op zeker moment ook weer verder in dit leven! Kleine ontspanningsmomenten door de zorg toch heel even over te dragen kunnen toch wat rust in je hoofd geven is mijn ervaring. Ik wens jou ook alle kracht en sterkte de komende tijd! Warme en lieve groet, José

 

Laatst bewerkt: 09/11/2025 - 19:13