Voor alle strijders die na mij volgen

Ik kreeg mijn slok in het Daniel den Hoed in Rotterdam. Daar hebben ze in iedere kamer een klein boekje liggen waarin iedereen zijn of haar verhaal kan opschrijven. Hieronder vinden jullie mijn verhaal welke ik in het boekje van mijn kamer (kamer 8) heb opgeschreven.

13-6-2017

Lieve strijders,

Daar zitten we dan, in een ultra schone kamer die besmet is geraakt met onze radioactieve straling. Ik zie het maar als een all-inclusive hotel waarbij ik alles kan vragen wat ik nodig heb en zou willen. (Uitgezonderd van mijn lieve familie en vrienden om me heen, maar hey, Facetime is een geweldige uitvinding!)

Ik ben Irene, 23 jaar en zit hier helaas omdat ik de diagnose folliculaire schildklierkanker heb. In december 2016 ontdekte ik een bobbel in m’n hals. Normaal gesproken ben ik niet een persoon die snel alarm slaat, maar thank god dat ik dat dit keer ineens wel deed. Mijn gevoel zei vrijwel direct dat het niet goed was. Mijn gevoel klopte. In januari is mijn tumor van 4,3 cm verwijderd en tevens de rechterkant van mijn schildklier. Het bleek kwaadaardig, folliculair en agressiever dan normaal. Vanuit het Albert Schweitzer Ziekenhuis ben ik doorgestuurd naar het Erasmus MC.

23 maart ben ik vervolgens voor de tweede keer geopereerd om ook de linkerkant te verwijderen. Alles verliep voorspoedig, waar ik mijn chirurgen onwijs dankbaar voor ben. Helaas bleek later uit de proefscan dat er nog 19% weefsel over was. ‘Je bent een uniek geval Irene. Ons team sloeg steil achterover toen we je uitslag zagen. We wisten zeker dat we alles hadden weggehaald..!’

M’n oma zei altijd; ‘Ieder persoon is uniek en onvervangbaar.’ Dat blijkt, want Ireentje had ineens ook stukjes schildklier op haar halsspieren zitten. Logisch dat de artsen dat niet hadden kunnen weten, met als gevolg, een derde operatie met grotere risico’s. Gelukkig is ook deze operatie voorspoedig verlopen. De chirurgen zijn dan ook helden, mijn dank is zeer zeer groot!!!

Gisteren heb ik de hoogste dosis aan radioactiviteit gekregen. Helaas wel wat last van misselijkheid gehad, maar daar hebben de lieve zusters wonderpilletjes voor die je al snel beter laten voelen, dus wees gerust.

Lieve lotgenoten, laten we sterk blijven met z’n allen! Laten we blijven stralen, letterlijk en figuurlijk! Want dat verdienen wij en dat laten we ons niet afnemen! Laten we gebruik maken van deze tijd om eens lekker aan onszelf te denken. Schenk een colaatje in, zet de muziek aan en maak er een feestje van. Voor je het weet is het weer voorbij!!

Hele dikke kus,

Irene

Wil je meer weten over mijn ziekteverhaal? Volg dan mijn blogs via www.atoughcookie.nl

1 reactie