wat moet ik voelen....

2-4

soms heb je van die momenten , dat je niet weet wat je voelt .....of je wel wat voelt ...of je wat moet voelen....... of je uberhaupt wel wat wil voelen , en t gevoel dat je hebt eigenlijk gewoon weg wilt drukken , net doen of t er niet is ......dat dus ......dat gevoel was vandaag in volle hevigheid aanwezig .....

krijg vanochtend eerst een berichtje van ron , dat hij heel de nacht niet heeft geslapen, de pijn is weer in volle hevigheid terug helaas......

dus als ik vanmiddag in het ziekenhuis kom zit t pijnteam er ....gelukkig .....om te kijken of ze de pijn enigszins kunnen verlichten .....er is wat medicatie verhoogd en bijgegeven in de hoop dat dit zijn werk doet....

vanochtend heeft ron de mri scan gehad , uitslag volgt dinsdag .......

doordat hij weer zo pijn heeft aan zijn been , en zijn kuit en enkel dik en warm zijn, wil de arts toch dat er nog een echo gemaakt word om te kijken of er geen complicaties zijn door het biopt .

begin van de middag komt de arts vertellen dat dit gelukkig niet het geval is .....ook belooft hij hoe dan ook vandaag nog x langs te komen of er uitslag van biopt is .....

als ik vanmiddag bij ron ben is het een komen en gaan van verpleging en pijnteam .....maar helaas geen arts met een uitslag .......ik wacht tot kwart over vier en vraag aan de verpleegkundige of er iets bekend is wanneer hij komt ......"nee "is het antwoord, en het kan ook niet gevraagd worden , dus besluit ik om maar naar huis te gaan , en spreek af met ron , dat als de arts komt , dat hij mij belt en ik dus zo het gesprek mee kan luisteren.

dus zo gaat om kwart voor 6 de telefoon......ron vertelt dat de arts er is .....en die doet zijn verhaal ......helaas is de uitslag er nog niet in zijn geheel.....de uitslag van het biopt uit de kuit is er nog niet , ze hebben er alles aan gedaan maar niet gelukt.......uit zijn zij was natuurlijk ook een biopt genomen , daar is een gedeeltelijke uitslag van ........

er zijn foute!! cellen gevonden ......er is nog niet bekend wat voor cellen .....maar de arts maakt ons duidelijk met niet zoveel woorden dat hij ervan uit gaat dat het kanker is ......100% zekerheid is er nog niet en die geeft hij ons dan ook niet .......maar hij deelt wel de vermoedens die hij heeft ......ook heeft hij voor de zekerheid al een dosis dexamethason gegeven tegen evt nierschade e.d .......tja .....de hoop vervliegt wel een beetje zo......en zo loopt t gesprek dus ten einde , ...de definitieve uitslag komt dinsdagmiddag /woe ochtend.

maar t ziet er dus niet heel rooskleurig uit , dat is ons wel duidelijk nu......

t voelt heel gek .....ik thuis op de bank ......en ron in zijn ziekenhuisbed , elkaar aan de telefoon te hebben .....en eigenlijk beide wetende dat t er niet goed uit ziet .....maar t toch in eerste instantie niet uit durven spreken ......op zulke momenten wil je dus eigenlijk gewoon bij elkaar zijn , en aan een blik genoeg hebben ....

ik weet ook niet zo goed wat ik moet voelen .......aan de ene kant voel ik alle hoop vervagen ......en aan de andere kant spreek ik mezelf toe , dat er nog niets definitief is .....dus nog een sprankeltje hoop????.... t is gewoon even een grote chaos in mijn hoofd en mijn gevoel ......maar met een lang paasweekend komt er hopelijk wat orde daarin .....