en toen was het zover
11-1
en ja dan is de dag aangebroken ....na een ietwat onrustige nacht starten we de dag vroeg , eerst nog even een paar uurtjes aan t werk ....als ik beneden kom is ron ook net wakker .
om 7 uur komt de thuiszorg ....voorlopig voor de laatste keer .....raar idee , maar naar deze dag hebben we lang uitgekeken.....ron oogt heel rustig en relaxt , ik daarentegen het tegenovergestelde 🙈
en zo rij ik om negen uur met een relaxte man naast me naar het haga, waar ik hem voor de deur neerplant, ik ga even de auto wegzetten , en even later lopen/rijden we het haga binnen ,.....dit gaat de komende weken de plek zijn waar het gaat gebeuren .
we moeten naar de bovenste verdieping ....de 15e , deze afdeling heeft een speciaal luchtcirculatie systeem .
als we aankomen , worden we naar ron zijn kamer gebracht ......kamer 25
voor diegene die een kaartje willen sturen
haga ziekenhuis "locatie leyweg
els borst - eilersplein 275
2545aa den haag
kamer nr 25
als we in ron zijn kamer zijn , moet ron vrijwel direct door voor een ct scan.
bij terugkomst , hebben we een gesprek met een verpleegkundige die het een en ander uitlegt , en een gesprek met de zaalarts .
alles word uitgelegd, wat er de komende dagen gaat gebeuren
vandaag zijn er nog div kweekafnames , bloedonderzoeken en word er een infuuslijn geplaatst , hier gaat morgen rond 10 uur de chemo door heen , en donderdag worden hierdoor de stamcellen terug geplaatst.
we worden nog even op de bezoektijden gewezen , dat gaat nog wel een dingetje worden dat is van 2 tot 4 voor alle afdelingen ......schijnt dat er rond 2 uur een file van +/- 100 mensen voor de lift staat .......misschien moet ik maar wat aan mijn conditie gaan doen en met de trap naar de 15 e gaan 💪💪.....daar ga ik nog even over nadenken😉
ron ligt op een isolatie kamer met een soort van tochtsluis.....dus bij binnenkomst via de sluis , even ontsmetten en dan mag je naar binnen .
het voordeel van de 15 e verdieping is een enorm uitzicht
en ook niet geheel onbelangrijk , hij kan na 2 maanden eindelijk weer douchen , iets waar ron wel naar uitkijkt .
als alle gesprekken erop zitten , moet ik naar huis ...morgen ben ik weer welkom.
ga toch wel met een raar gevoel weg.......vind het lastig ....niet wetende wat er komen gaat ,
hoe ron op de behandeling gaat reageren .....of het gaat aanslaan .....vind het lastig dat ik alles uit handen moet geven .... net nu het zo goed lijkt te gaan ,hij heeft minder pijn en de kuur lijkt goed aan te slaan .....vind het een eng idee dat er nu daar bovenop een zware kuur ingaat morgen , die je hoogstwaarschijnlijk ziek maakt ..... en ik er voor mijn gevoel niets meer aan kan doen.
maar ja .....het is zoals t is , zoals ron altijd zo mooi zegt....en dat is ook zo .
dus gaan we er vol goede moed in ......en geloven we ook echt dat ron hier beter uit gaat komen
8 reacties
Lieve Asron,
Spannende dag vandaag en ziek van de chemo zal hij zeker worden. Hoe erg hangt er van af maar weet dat het goed is voor de behandelingen anders hadden ze het zeker niet gedaan.
Ik wens jullie 2 heel veel sterkte. Zet hem op Ron alles voor een goed resultaat. 💪💪🍀🍀🙏🙏
Liefs en heel veel sterkte Alice😘❤
dank je wel
🍀🍀😘
Hoi hoi, je bent me voor en geeft al wat ik vragen wilde :-)
En ja hè.... dat is raar nu naar huis gaan. Dat vond Ruud ook. Ik verplichtte hem op maandag thuis te blijven; voor ons (toen nog, nu is er de tunnel) was het toch tussen de 1 u 15 / 1 u 30 rijden. Do vr za zo logeerde hij in een logeerwoning van het ziekenhuis. Dat was fijn.
Is in Haga altijd zo weinig bezoektijd op die afdeling? Op di wo do kwam Ruud na het werk; hield hij rond 15 u op. Of heeft corona daarmee te maken?
Ik had een paar 'noodgevallen'; mocht hij de hele dag blijven. Met zijn pauzes om te eten.
In Maastricht lag ik op de 5e, hoogste verdieping. Dat vond ik al zo hoog....
Laat Ron maar douchen tot z'n velletje rimpelt; het is een verademing kan ik je zeggen! Heerlijk! Moet ie gauw vandaag en morgen doen; want stel je voor dat ie tijdelijk minder mobiel is door de chemo.......
Ron gaat er zeker beter uitkomen. En jij ook. En jullie samen staan al onwankelbaar sterk. Daar komt nu nog een toetje bovenop.
Dikke knuffels en vele lieve groetjes xxxxxxxxxxxxxx Hebe
en Ruud, want die leeft ook met jullie mee!
hoi
ja heel raar om naar huis te gaan ......en thuis te komen in een leeg huis .
de bezoektijden zijn inderdaad ivm corona , is niet echt handig moet ik zeggen , gister stond er een rij voor de lift van zeker een 100 mensen , duurde een half uur voordat ik boven was .....en bij wegging weer een rij voor de p automaat ....lang leve de corona
ja en nu staan we in de vooravond , zoals we dat af en toe gekscheren noemen öns tweede leven".....en dat gaat een heel mooi leven worden hebben we ons voorgenomen
liefs ....ook aan ruud natuurlijk .....
Ha lieverd!
Vrijwel elke dag nu probeer ik voor het naar bed gaan nog even te kijken of je iets gemeld hebt. Sjeetje, je moest eens weten hoe ik hier zit mee te leven. En Rudi met mij.... straks nog een tijdje heerlijk in zijn armen geparkeerd... Deze tijd is wel heel heftig en confronterend nu (overlijden Kim...). Als gevoelsmens komt het allemaal lekker binnen.
Wij hadden dat ook heel sterk. Het was dramatisch in Maastricht, maar het heeft me wel mijn - en daarmee ons leven terug gegeven. En ja, dat is in veel opzichten een nieuw leven. Voor ons gold niet 'nu zul je wel van het kleine gaan genieten'. Nee hoor, dat hebben we altijd al gedaan. We hebben wel geleerd onszelf / elkaar op de 1e plaats te zetten. Ruud is daar beter in dan ik.... nog steeds. Maar ook ik heb afscheid genomen van mensen die me alleen maar pijn doen en/of alleen maar al mijn energie opvreten. Die heb ik hard genoeg voor mijzelf nodig. Nog steeds is dat soms heel raar; heel erg níet wij, niet hoe wij eigenlijk zijn. Waren dus. Dat is echt wel een proces geweest voor ons.
De wetenschap dat je dus écht áltijd én met álles bij elkaar terecht kunt, dat is heel speciaal. Dat hebben jullie ook al ervaren. Geloof me, dat zijn ervaringen die velen onder ons helemaal niet kennen. Er áltijd onder álle omstandigheden onvoorwaardelijk voor elkaar zijn, is zeker niet voor iedereen / iedere relatie vanzelfsprekend. Dat schept een band die velen dus niet kennen, en waarmee wij ons leven vervolmaken. Wij = jullie en wij.
De weg is zwaar. Heel zwaar. Maar je krijgt geen zwaardere rugzak dan je dragen kunt.
Dat nieuwe leven voor jullie komt eraan. Een met kennis, ervaring en rijkdom die velen niet kennen. Maar die je leven intenser en waardevoller maakt.
Oké, ook ik had veel liever geen kanker gehad. Toch zijn er veel dingen die ik niet had willen missen. Toch heb ik er veel van geleerd; met name over 'vrienden', maar ook over mijzelf en over ons. Toch..... gaat het lukken er 'het mooie' uit te halen en dat vast te houden. Sinds ik op kanker.nl 'rondwaar', is voor mij dat gevoel enorm versterkt. Zónder.......... had ik er niet voor jullie kunnen zijn.
Het is en blijft een best heel dubbel gevoel. Daar moet je ook niet tegen vechten. Geen minuut van al die maanden narigheid ben ik vergeten. Ik vóel het nog. Ervaar nog verdriet om veel. En toch heeft het me rijker gemaakt. Ik hoop en vertrouw dat je dat begrijpt.
Ik blijf kaarsjes branden en denk morgen zeker weten de hele dag aan jullie! Maak mooie foto's! De stc is écht een stap naar een verder leven samen!
Heel veel liefs en sorry voor dit veel te lange verhaal...........
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Hebe
dank je wel wederom....voor je bericht ....dat nooit te lang is hoor
en ja heel herkenbaar ....nu al terwijl wij voor mijn gevoel nog maar aan t begin staan , het is inderdaad iets wat ik liever niet had meegemaakt .....maar ja het heeft ook hele mooie dingen ....vriendschappen ....momenten etc met zich meegebracht .....uiteraard ook vele verdrietige momenten, en nog steeds , maar ook die mogen er zijn , zijn we ons van bewust , het is echt een weg die we samen bewandelen , en ook een weg die ons sterker heeft gemaakt ......
nu op naar morgen .....samen
xx
Veel sterkte en succes!
Hopelijk gaat alles aanslaan. Liefs!
Lieve Ron en Astrid,
Heel veel sterkte!!😘