Dromen zijn bedrog

Ik werd van ochtend wakker door mijn eigen droom. Een droom die ik ongeveer 1 a 2 keer per jaar had. Een droom die voor mij als een nachtmerrie voelde en waar Martijn altijd om moest grijnzen.

De droom ging altijd over het zelfde, ergens in de droom wordt het me duidelijk dat Martijn niet meer met mij verder wil, soms maakte hij het in mijn droom uit, soms ging hij vreemd of negeerde hij mij over duidelijk. Voor de goede orde, alleen in mijn droom, Martijn deed in mijn wakkere toestand nooit een van deze dingen!!! En ik ben ook geen onzeker of jaloers type, verre van. Als ik dan wakker werd bleef ik echter dan echt nog vol van die emotie zitten en dan vertelde ik hem waarom ik op dat moment eigenlijk zo “boos/wanhopig “ op hem was. En dat was ik dan ook echt terwijl ik wist dat het niet echt was en hij zich nergens van bewust was.  Ik moest dan echt even ventileren. Gelukkig ebde dat gevoel snel weer weg en kon met name Martijn de humor er wel van in zien. 
“Lig ik hier heel onschuldig naast je te slapen, word ik door jou van van alles en nog wat beschuldigd, fraai is dat…”

En nu droomde ik deze droom weer, Martijn vertelde in mijn droom dat hij even klaar met me was, geen idee meer wat de context was, en hij zou weg gaan. Ik vroeg hem in mijn droom vlak voor ik wakker schrok, :”betekend dit dan dat je nu vrij bent om met een ander te gaan?” Hij lachte naar mij en zei: “Nee joh, tuurlijk niet!”  En toen werd ik wakker, nog vol van een boos en hopeloos gevoel en daarna opgelucht dat het maar weer zo’n rot droom was…..Een milliseconde duurde de opluchting…. Toen drong het weer keihard tot me door, hij is echt weg, voor altijd maar de droom klopt nog steeds voor geen meter. Ik denk echt dat we zonder de kanker samen heel gelukkig oud hadden kunnen worden.