En toen was mijn toekomst (bijna) uit!
Vanmorgen ben ik bij de oncoloog geweest. Nadat ik me in steeds betere conditie voelde, steeds sterker werd en een goede uitslag van de colonscopie had voelde het gesprek over de CT-scan en bloedwaarden als een formaliteit. de champagne stond koud en het voornemen voor gebak was genomen.
Helaas is en blijft kanker onvoorspelbaar.
Het gesprek was helder. Zonder behandeling heb ik nog 6 maanden te gaan. Met traditionele behandelingen als chemotherapie en operaties gemiddeld 2 jaar. Die keuze is dus wel makkelijk te nemen. 6 maanden zijn voorbij voordat je gewend bent aan het bericht. Gezien mijn conditie ga ik voor de bovenste helft van gemiddeld 2 jaar.
Als alternatief is er dan nog een studieprogramma. Experimenteel waarbij je ingeloot moet worden. Dit kan mogelijk de kansen verbeteren maar garantie tot aan de voordeur. Dus wat dan te doen. Ik ben 52 jaar en voel me in de kracht van mijn leven. Die studie biedt een kleine kans, maar elke kans is beter dan geen kans.
Wat duidelijk is geworden dat de fysieke gesteldheid van een patiënt en de signalen van zijn lichaam (die waren er totaal niet) geen enkele waarde hebben bij kanker in mijn geval. Mijn lichaam heeft me zwaar in de steek gelaten en zelfs voor de gek gehouden.
En nu....... Ik ga voor de strijd. De energie die ik in me heb moet ik kwijt en zal ik inzetten voor de strijd. Gemiddeld 2 jaar wordt 10+ jaar. Ik wil en zal nog veel plezier gaan maken. Of ik tijdens de behandelingen in staat ben te bloggen weet ik niet. Maar geloof me ik vergeet de lezers en beheerders van kanker.nl niet.
Ik ga voorop, zoals mensen die me kennen, me altijd zien doen en zal ook dit onmogelijke project tot een geslaagd einde brengen of als een goed kapitein samen met schip ten onder gaan.
Geloof in je zelf! Hoop op de toekomst! Vertrouw je eigen kracht! Dat is de basis van de winst.
Helaas is en blijft kanker onvoorspelbaar.
Het gesprek was helder. Zonder behandeling heb ik nog 6 maanden te gaan. Met traditionele behandelingen als chemotherapie en operaties gemiddeld 2 jaar. Die keuze is dus wel makkelijk te nemen. 6 maanden zijn voorbij voordat je gewend bent aan het bericht. Gezien mijn conditie ga ik voor de bovenste helft van gemiddeld 2 jaar.
Als alternatief is er dan nog een studieprogramma. Experimenteel waarbij je ingeloot moet worden. Dit kan mogelijk de kansen verbeteren maar garantie tot aan de voordeur. Dus wat dan te doen. Ik ben 52 jaar en voel me in de kracht van mijn leven. Die studie biedt een kleine kans, maar elke kans is beter dan geen kans.
Wat duidelijk is geworden dat de fysieke gesteldheid van een patiënt en de signalen van zijn lichaam (die waren er totaal niet) geen enkele waarde hebben bij kanker in mijn geval. Mijn lichaam heeft me zwaar in de steek gelaten en zelfs voor de gek gehouden.
En nu....... Ik ga voor de strijd. De energie die ik in me heb moet ik kwijt en zal ik inzetten voor de strijd. Gemiddeld 2 jaar wordt 10+ jaar. Ik wil en zal nog veel plezier gaan maken. Of ik tijdens de behandelingen in staat ben te bloggen weet ik niet. Maar geloof me ik vergeet de lezers en beheerders van kanker.nl niet.
Ik ga voorop, zoals mensen die me kennen, me altijd zien doen en zal ook dit onmogelijke project tot een geslaagd einde brengen of als een goed kapitein samen met schip ten onder gaan.
Geloof in je zelf! Hoop op de toekomst! Vertrouw je eigen kracht! Dat is de basis van de winst.
7 reacties
Zet 'm op!
dank voor je reactie. Ik ga ervoor.
mvg paul
Hallo Paul,
Ik heb je eerder laten weten dat ik je zou volgen hier. Na je dat je laatst bericht zat ik al te wachten het bericht dat je begin november zou plaatsen. Het bericht dat je plaatst is echter niet het bericht waar ik op zat te wachten. Het sluit helaas wel erg aan bij de titel van je blog, het is echt een boodschap die niemand hoort te krijgen.
Statistieken zijn gebaseerd op het verleden en bieden geen garanties voor de toekomst, er zijn altijd mensen en ontwikkelingen nodig die ervoor zorgen dat er nieuwe statistieken komen.
Ik hoop van ganser harte dat je schip de route vaart die je zelf uitstippelt en niet teveel geteisterd wordt door invloeden van buitenaf. Neem de mensen die je lief zijn mee op je tocht, je kunt dan wel een goede kapitein zijn, maar je hebt ook officieren en matrozen nodig op je reis.
Ik wens je veel kracht en sterkte in de periode die voor je ligt,
Hartelijke groet, Jack
groet, Pauline
Vorig jaar september kreeg ik hetzelfde nieuws wat jij nu hebt gehad, dat was een hele schrik. Inmiddels vele kuren gehad en ik voel me nog steeds prima. Natuurlijk zijn de dagen vlak na een kuur minder prettig, maar meestal voel ik mij goed en ik probeer dan zoveel mogelijk leuke dingen te doen samen met mijn man, kinderen en kleinkinderen. Zolang ik mij niet ziek voel geniet ik volop van het leven!! Natuurlijk heb ik alle zaken die nodig zijn geregeld, ook dat geeft me een rustig gevoel. Ik wens je sterkte en hoop dat het nog een hele lange tijd goed met je blijft gaan. Ria
dank afhankelijk van mijn weg, waarschijnlijk een weg via een trial zal ik proberen hierin terug te brengen.
maar dank voor de steun.