Huidkanker......

En gisteren was dus mijn controle afspraak bij de dermatoloog. Normaal, nou ja, normaal?  Afijn, normaal gesproken heb ik zelf al wat onrustige plekjes gespot. Echter deze keer niet. Heel voorzichtig begon ik te geloven dat ik er deze keer ongeschonden uit zou komen...... niet voorzichtig genoeg dus. 
Hoe klein ook, de dermatoloog vond 2 onrustige plekjes die rijp waren voor cryotherapie. Ach.....cryo.... daar kon ik nog overheen komen. 
Tot hij de achterkant van mijn rechter bovenbeen bekeek..... een deel van mijn lichaam dat ik zelf moeilijk kan bekijken..... en daar zat hij dus. De moedervlek die ik niet gezien had. Is het een moedervlek, is het een wrat... wat is het? 
Uit voorzorg is de moedervlek direct verwijderd. Uitgesneden en gehecht zit ik een half uur later in de auto voor me uit te staren. 
Is dit echt? Tja..... welkom in mijn leven. Nu volgen 10 dagen van onzeker, 10 dagen van hoge polsslag, geen eetlust en geen zin in deze shit. En misschien..... heel misschien is er niets aan de hand. Dus voorzichtig..... heel voorzichtig laat ik mezelf wederom geloven dat het nog goed kan komen.

Groetjes Bianca