Operatie nr 6 is in aantocht

Aanstaande woensdag is het dus zover; de operatie. Ook al word dit mijn zesde operatie ik zie er toch echt wel tegenop. Vooral ook omdat ik er dit keer helemaal geen goed gevoel bij heb, alle vorige keren dacht of hoopte ik tenslotte stiekem toch nog dat ik misschien dan toch wel echt van de kanker af kon komen. Maar nu? nee nu denk ik dat niet meer en hoe zit het dan met de hoop, heb ik nog hoop? Ja misschien zit die hoop nog wel ergens verstopt maar dan wel zo goed dat ik het al even niet meer vinden kan. En ik moet ook realistisch zijn, dit is de vierde keer dat de kanker terug is in vier jaar tijd en dat betekent gewoon niet veel goeds.
Zeker niet omdat er tussen de vorige operatie(s) en het ontdekken van nieuwe tumoren maar drie maanden zat.

Dus tja hoe ga je een operatie in als je weet dat er menselijkerwijs geen genezing meer is?