Zuurstoftherapie

Deze week kreeg ik het langverwachte telefoontje van het ziekenhuis. De operatie was gepland voor 1 dec. Maar ja, dat kon niet, want ik moet 4 weken van tevoren beginnen met hyperbare zuurstoftherapie. Maar het ziekenhuis kan niet eerder dan 3 weken van tevoren plannen. Dat is lastig. Na een heleboel heen en weer gebel is de nieuwe datum van de operatie bekend: 15 dec. En mijn zuurstoftherapie begint dinsdag 17 nov.

Ik had het eigenlijk niet meer verwacht dit jaar i.v.m. de corona, dus ik ben blij dat het, weliswaar onder voorbehoud, nu doorgaat. Het betekent dat ik met kerst nog niet klaar ben. Wel net voor oud en nieuw. Nou, alvast mijn eerste kerstcadeautje zullen we maar zeggen.

Wat is hyperbare zuurstoftherapie?
Hyperbare zuurstoftherapie is een therapie die wordt ingezet om zuurstoftekort in beschadigd weefsel op te heffen. Het zuurstoftekort wordt veroorzaakt door het dichtzitten van de haarvaatjes in het gebied waar je klachten hebt.

Bij hyperbare zuurstoftherapie wordt 100% zuurstof ingeademd onder een verhoogde omgevingsdruk, waardoor het zuurstofgehalte in het bloed en de weefsels toeneemt.
De behandeling vindt plaats in een hoge drukcabine, waarbij de patiënt via een masker 100% zuurstof ademt. De hoogte van de druk is 2,5 bar. Dit komt overeen met de druk op 15 meter onder water.

Hyperbare zuurstoftherapie zorgt ervoor dat het zuurstoftekort in beschadigd weefsel wordt opgeheven, nieuwe bloedvaatjes worden aangemaakt en de cellen die van belang zijn voor het herstel verbeteren. De aangroei van bloedvaatjes heeft tijd nodig daarom zijn meerdere behandelingen nodig. Deze nieuwe bloedvaatjes blijven bestaan ook na afloop van de behandeling zodat herstel voortduurt.

De behandeling duurt bijna 2 uur, excl. het omkleden en de reistijd. Ik ben dus de hele ochtend onder de pannen. Ik kan me herinneren dat je geen e-reader mag meenemen ivm de batterij, je mag niet met een pen schrijven en haken was volgens mij ook niet toegestaan. Er zit metaal in de haaknaald. Gelukkig heb ik nog een hele tas met boeken staan.

Ik zie er een beetje tegenop. Ik voel mijn oren al op de bodem van het zwembad en dit is toch echt een stukje dieper. Je moet je oren openhouden. Ik ken een paar trucjes en hoop dat 1 van die trucjes helpt.

Ik ben dus de komende 6 weken onder de pannen. Van de 15 bestralingen die ik heb gehad, was ik doodmoe. Ook door het op-en-neer gereis. Toen maakte ik gebruik van een taxi. Dat ga ik nu niet meer doen. Ik heb vaak 30-45 min. op een taxi moeten wachten. Nou, dat is precies mijn reistijd vanaf Geldrop. Ik rij dus gewoon zelf.

Elke ochtend om 8.00 uur moet ik me melden. Ik kom ’s ochtends altijd langzaam op gang. Maar de volgende shift is tussen de middag, dan ben ik heel mijn dag kwijt. De derde shift is ’s middags. Maar ja, dat is mijn rusttijd. Voorlopig maar even kijken of het me lukt om me elke doordeweekse dag te melden om 8.00 uur in Geldrop. Dan moet ik ook al gegeten hebben en goed wakker zijn. Ik moet tenslotte wel een autoritje maken.

En je een dag niet fijn voelen, is jammer. Ik word elke dag verwacht.

Er zijn natuurlijk ook bijwerkingen, oa.:

• Pijn in de oren
• Last van je ogen
• Vermoeidheid

Geen bijwerkingen die nieuw zijn dus, vooral die vermoeidheid niet :).

Maar het zijn mogelijke bijwerkingen en bij mij gaan er vaak dingen anders dan bij anderen. Ik kreeg het voor elkaar om tijdens een MRI-scan in slaap te vallen, terwijl Ruud in de wachtkamer dacht: jemig, wat een herrie. Dus ik wacht maar af waar ik last van krijg.

Weer een traject van 6 weken vind ik wel een dingetje. Maar ja, als ik daarna van de pijn af ben (hopelijk) en ik heb minder kans op complicaties tijdens de operatie, dan ga ik er weer voor. Met dezelfde insteek als tijdens de afgelopen jaren: ik doe alles wat ik kan om beter te worden en van de pijn af te komen.

En hé, ik heb bijna het hele kankerpretpakket gehad, alleen geen immunotherapie. Nou, heb ik in ieder geval mijn eigen risico goed besteed en niet voor niets premie betaald.

En de afgelopen 2 jaar zijn voorbij gevlogen, dan kan ik deze 6 weken ook wel aan.

Dus ik stroop mijn mouwen op en ben er klaar voor. Ook dit kan ik aan!