Gedachtenspinsels van een 1e kerstdag (25-12-2019)

1e kerstdag 2018…
Ik voel me klote
en enorm gezegend
Vraag me af wat als het goed is
En er geopereerd gaat worden
Wat als het goed fout is, is er dan
een kerst 2019?
Zouden de kinderen dan boos zijn dat we niets gezegd hebben tot de uitslag.
Doomdenken, je schiet er niets mee op maar je doet het toch net als googelen.
Het heeft geen zin.
Samen zijn we vroeg op, knuffelen we extra is er even snel die kus of aai naar beide kanten want voor hem is alle onwetendheid ook een hel. Ik zie een filmpje van een vrouw van 102 die een parachutesprong maakt. Ook zo’n bucketlist wens.
Waarom moest ik dit jaar ineens 2 van die dingen afwerken? Waarom leg ik alles wat ik voel ineens anders uit
We warmen broodjes op, snijden stol, kijken Sting en hebben nog steeds die bizarre extra humor sinds donderdag alsof de onderliggende zenuwen en stress op de lachspieren werken. Je moet kunnen lachen om te overleven in welke situatie ook. Ons systeem denkt hoe overleven we de kerst en oud en nieuw en vooral...We overleven gewoon alles want 8 januari blijkt dat alles meevalt. Valt het tegen dan sta ik mezelf niet toe ziek te zijn. Ik heb zoveel moois, dat alleen moet al genoeg zijn om te overleven. We gaan genieten vandaag. Broodjes in de oven, kaarsje aan koffie en vooral het licht naar binnen.