kertmis 2021

Openbaar blog
dinsdag 14 december 2021
153 x gelezen

Gadver, voor mij geen kerstgedachte

Dit wordt het echt niet. Miezerig, zoveel mensen met ver- en vooroordelen, een samenleving die nog net leeft maar niet meer samen.

Dan zijn er ook nog de blijvende restanten van chemo en de extreme stress uit de tijd dat mijn borstkanker speelde. Mijn hoofd soms zo wazig, ik kan het bijna pakken maar nooit helemaal. Een boek lezen, ik kijk naar de vele titels in mijn kast. Kleding, die nooit meer echt lekker zit en dan is er nog de jeuk en de neuropathie aan mijn tenen. Oppassen met kou om niet te verstijven

Dat is voorbij, hoezo geen kerstgedachte?

Ik belde zijn vrouw, weliswaar op zijn telefoon, omdat ik wilde vragen hoe het nu ging. "Hallo je spreekt met" en vervolgens ik ben er niet. Nee hij was er niet, hij was ernstig ziek, ik balanceerde tussen hoop en vrees.

Na twee keer hoe gaat het, dacht ik nog een keer proberen.

Bij het horen van zijn stem wilde ik al inspreken. De wereld stond even stil, hij was het zelf. "He mooi mens je doe het weer", het gesprek was kort. Dag zei ik nog :"ik ga nu eerst even huilen".

Zijn vriendin en hij twee stille mensen die elkaar woordeloos ongelooflijk veel te vertellen hebben. Zij neemt afscheid van hem, hij straks van het leven. De dood heeft hier geen angstaanjagende macht. Ik mag een stukje meelopen, het is een kado. Een keer in de week breng ik haar en haal haar dan een paar uur later weer op

Mijn oude poes van 21 die dankzij een geweldige dieren arts nog steeds functioneert zonder al teveel poespas.

Er was nog meer.

Deze aanloop naar de kerst is een hartverwarmend kado.

we waren vrij in onze keuze

verdraagzaam

uit respect namen we afstand

dat veranderde

een wijzende vinger sprak van

achterdocht en

uitsluiting

wat overbleef was angst

Tijd om te kantelen