Ik ben er weer
2 augustus 2016 verliet ik mijn blog na een zware tijd van borstkanker en vele vormen van verlies.
Ik ben er weer, helaas moet ik zeggen, ik heb weer borstkanker nu in mijn andere borst.
Eindelijk een beetje opgekrabbeld, mijn chemobrein aanvaardbaar, de neuropathie een mijn voeten minder, de ergste vermoeidheid leek minder te worden.
Na de operatie in 2015 werd het leven weer iets rooskleuriger.
Bij de controle was al snel duidelijk dat het niet goed was, een tumor van 2 cm in mijn andere borst.
Donderdag controle , vrijdag gesprek, maandag radioactieve injectie en dinsdag de operatie.
Borstbesparend en weken bestraling 5 keer per week of amputatie. Ik heb voor het laatste gekozen.
Kiezen er viel niets te kiezen, het zou een frommeltje worden en de andere kant waar ooit een borst zat is nu een slagveld van lttekens.
Het ene ziekenhuis dichtbij had een wachttijd in een ander kon het snel, geen tijd om stuk te gaan dat komt vast nog wel.
Gadverdegadver, ik ben bang maar doe heel stoer. Ik ga alleen dan blijf ik nog redelijk overeind, als er iemand meegaat breek ik af.
Van en voor mezelf moet ik van alles regelen, dat valt niet mee en is ook prijzig.
Als oudere minima, ik ben 65, met een afgelost eigen [klein] huis kom je nergens voor in aanmerking.
Ik ga nu op zoek naar een hypotheekvorm waar ik wat mee kan. De meeste banken eisen een levensverzekering, dat gaat niet lukken.
Vannacht weer niet geslapen, gelukkig ben ik alleen, het valt anderen niet op.
Vandaag zondag nog een aantal mensen opzoeken, vertellen wat er aan de hand is.
Ik zie het even niet meer zitten
woensdagnacht
Ik zit hier in het donker een beetje glazig om me heen te kijken. Twee dagen alleen maar geslapen en gegeten.De operatie is achter de rug, is goed gegaan, poortwachtersklier is in onderzoek.Gemini den Helder fantastisch ziekenhuis goed personeel.Zelfs ik kreeg ze niet op tilt, verbazingwekkend , dat gaat normaal gesproken vanzelf zeker als ik stress heb.Natuurlijk heb ik weer rare dingen gezegd. Je bent toch wel een beetje vreemd als je tegen de chirurg zegt "wat heb jij een mooi gezicht" en niet vraagt hoe het precies met de operatie is gegaan.Zij heeft me ook mijn litteken laten zien, ik kan nu weer naar mezelf kijken.Mijn verhaal over de vele medicijnen werd meteen serieus opgepakt, mijn eetlust ook.
Ik ga weer verder slapen
4-10
Het gaat verbazingwekkend goed. Geen pijn , ik kan mijn arm weer normaal bewegen, geen vocht. Het armoedige en mismaakte gevoel ben ik kwijt, de foto door mij van de wond gemaakt laat ik gewoon zien.Ik hoef me niet te bewijzen, vraag hulp bij zware dingen, slaap meer dan normaal en begin me ernstig te vervelen.Het is me zelfs gelukt mijn bezorgde vrienden duidelijk te maken dat ik echt wel om hulp vraag, niet teveel doe en mijn rust neem.De foto van de poortwachter zag er volgens mij verdacht uit, ik hoop dat ik het mis heb. Woensdag controle en uitslag dat wacht ik rustig af.De vele emoties zijn onder controle.
De appeltaart staat in de oven
07-10
Ik was het woord vertrouwen verloren
Het bleek in Den Helder gevonden te zijn.
10-10
Hoe blij kan je zijn , de poortwachter was schoon. Over 3 maanden controle.
Wat ben ik moe.
13 mei 2018
Pas in augustus weer voor controle, maar nu mijn hoofd weer wat helderder wordt besef ik dat de impact van twee borstamputaties groot is, veel groter dan ik aan de buitenwereld laat zien.
Een reconstructie durf ik niet aan, ik zal het moeten doen met wat gebleven is.
Ik reageer me af in mijn tekeningen en verhaaltjes
zomaar voelen wat kunst isoverweldigende, onaantastbare schoonheiddat geeft alleen zijn het alleenrecht tot bestaan
Met het begrip kunst kon ik nooit goed uit de voeten. Een galerie ,museum, een kunstenaar, mensen die vol bewondering rondkeken. Zij zagen iets wat voor mij niet was weggelegd.Tot ik in een tweedehands winkel een paar boeken over kunst kocht. Warhol, Mondriaan, Pijke Koch.Het was een openbaring, ik werd er blij van . Nu weet ik het , kunst is oorspronkelijk, maakt blij, is een openbaring. Ik ben een fan van tweedehands winkels. Het is net zoiets als loten kopen , je hebt altijd die stille hoop , nu gaat het gebeuren. De loten heb ik opgegeven, de tweedehands winkels niet. Zo was ik laatst weer eens bij Dorcas, daar vind ik altijd wel iets. Jawel een leuk shirtje, passen in een hokje met een spiegel voor je en een gordijn als afsluiting in de rug. Klem in het shirtje, gewoon vergeten dat ik inmiddels 3 maten hoger zit, geen hemd aan en die spiegel voor me kon ik alleen maar bedenken, laat vooral niemand dat gordijn per ongeluk opendoen. Na twee borstamputaties, de gevolgen van te weinig beweging en teveel eten, zie je er niet meer echt gezellig uit.
Het gevecht met het shirtje heb ik gewonnen,ik kreeg het uit. Bij het openen van het gordijn overviel het me, net als bij de ontdekking van het kunstgevoel. Ik ben oorspronkelijk, maak blij .,
Ik ben gewoon kunst
Ik ben er weer, helaas moet ik zeggen, ik heb weer borstkanker nu in mijn andere borst.
Eindelijk een beetje opgekrabbeld, mijn chemobrein aanvaardbaar, de neuropathie een mijn voeten minder, de ergste vermoeidheid leek minder te worden.
Na de operatie in 2015 werd het leven weer iets rooskleuriger.
Bij de controle was al snel duidelijk dat het niet goed was, een tumor van 2 cm in mijn andere borst.
Donderdag controle , vrijdag gesprek, maandag radioactieve injectie en dinsdag de operatie.
Borstbesparend en weken bestraling 5 keer per week of amputatie. Ik heb voor het laatste gekozen.
Kiezen er viel niets te kiezen, het zou een frommeltje worden en de andere kant waar ooit een borst zat is nu een slagveld van lttekens.
Het ene ziekenhuis dichtbij had een wachttijd in een ander kon het snel, geen tijd om stuk te gaan dat komt vast nog wel.
Gadverdegadver, ik ben bang maar doe heel stoer. Ik ga alleen dan blijf ik nog redelijk overeind, als er iemand meegaat breek ik af.
Van en voor mezelf moet ik van alles regelen, dat valt niet mee en is ook prijzig.
Als oudere minima, ik ben 65, met een afgelost eigen [klein] huis kom je nergens voor in aanmerking.
Ik ga nu op zoek naar een hypotheekvorm waar ik wat mee kan. De meeste banken eisen een levensverzekering, dat gaat niet lukken.
Vannacht weer niet geslapen, gelukkig ben ik alleen, het valt anderen niet op.
Vandaag zondag nog een aantal mensen opzoeken, vertellen wat er aan de hand is.
Ik zie het even niet meer zitten
woensdagnacht
Ik zit hier in het donker een beetje glazig om me heen te kijken. Twee dagen alleen maar geslapen en gegeten.De operatie is achter de rug, is goed gegaan, poortwachtersklier is in onderzoek.Gemini den Helder fantastisch ziekenhuis goed personeel.Zelfs ik kreeg ze niet op tilt, verbazingwekkend , dat gaat normaal gesproken vanzelf zeker als ik stress heb.Natuurlijk heb ik weer rare dingen gezegd. Je bent toch wel een beetje vreemd als je tegen de chirurg zegt "wat heb jij een mooi gezicht" en niet vraagt hoe het precies met de operatie is gegaan.Zij heeft me ook mijn litteken laten zien, ik kan nu weer naar mezelf kijken.Mijn verhaal over de vele medicijnen werd meteen serieus opgepakt, mijn eetlust ook.
Ik ga weer verder slapen
4-10
Het gaat verbazingwekkend goed. Geen pijn , ik kan mijn arm weer normaal bewegen, geen vocht. Het armoedige en mismaakte gevoel ben ik kwijt, de foto door mij van de wond gemaakt laat ik gewoon zien.Ik hoef me niet te bewijzen, vraag hulp bij zware dingen, slaap meer dan normaal en begin me ernstig te vervelen.Het is me zelfs gelukt mijn bezorgde vrienden duidelijk te maken dat ik echt wel om hulp vraag, niet teveel doe en mijn rust neem.De foto van de poortwachter zag er volgens mij verdacht uit, ik hoop dat ik het mis heb. Woensdag controle en uitslag dat wacht ik rustig af.De vele emoties zijn onder controle.
De appeltaart staat in de oven
07-10
Ik was het woord vertrouwen verloren
Het bleek in Den Helder gevonden te zijn.
10-10
Hoe blij kan je zijn , de poortwachter was schoon. Over 3 maanden controle.
Wat ben ik moe.
13 mei 2018
Pas in augustus weer voor controle, maar nu mijn hoofd weer wat helderder wordt besef ik dat de impact van twee borstamputaties groot is, veel groter dan ik aan de buitenwereld laat zien.
Een reconstructie durf ik niet aan, ik zal het moeten doen met wat gebleven is.
Ik reageer me af in mijn tekeningen en verhaaltjes
zomaar voelen wat kunst isoverweldigende, onaantastbare schoonheiddat geeft alleen zijn het alleenrecht tot bestaan
Met het begrip kunst kon ik nooit goed uit de voeten. Een galerie ,museum, een kunstenaar, mensen die vol bewondering rondkeken. Zij zagen iets wat voor mij niet was weggelegd.Tot ik in een tweedehands winkel een paar boeken over kunst kocht. Warhol, Mondriaan, Pijke Koch.Het was een openbaring, ik werd er blij van . Nu weet ik het , kunst is oorspronkelijk, maakt blij, is een openbaring. Ik ben een fan van tweedehands winkels. Het is net zoiets als loten kopen , je hebt altijd die stille hoop , nu gaat het gebeuren. De loten heb ik opgegeven, de tweedehands winkels niet. Zo was ik laatst weer eens bij Dorcas, daar vind ik altijd wel iets. Jawel een leuk shirtje, passen in een hokje met een spiegel voor je en een gordijn als afsluiting in de rug. Klem in het shirtje, gewoon vergeten dat ik inmiddels 3 maten hoger zit, geen hemd aan en die spiegel voor me kon ik alleen maar bedenken, laat vooral niemand dat gordijn per ongeluk opendoen. Na twee borstamputaties, de gevolgen van te weinig beweging en teveel eten, zie je er niet meer echt gezellig uit.
Het gevecht met het shirtje heb ik gewonnen,ik kreeg het uit. Bij het openen van het gordijn overviel het me, net als bij de ontdekking van het kunstgevoel. Ik ben oorspronkelijk, maak blij .,
Ik ben gewoon kunst
2 reacties
Dag Irene,
Wat een klap voor je dat je nu weer geconfronteerd wordt met kanker... ik kan begrijpen dat je zwaar teleurgesteld en moe bent. Probeer toch uit te zoeken wat of wie je in deze tijd energie kan geven en voor lichtpuntjes kan zorgen, zodat je ook deze periode overeind kan blijven. Zorg goed voor jezelf!
Heel veel sterkte gewenst en een warme groet van
Carolina