Met 2020 voor de deur ...
Als ik terugkijk op de afgelopen 2,5 jaar, met daarin de soms hoge toppen en diepe dalen, mag ik niet ontevreden zijn. Begonnen met een PSA-waarde van 5000 en nu slechts 0,7, zie ik met een gerust hart 2020 tegemoet. Nou ja, gerust. Af en toe bekruipt je de twijfel, hoeveel tijd er nog is voordat de Eligard z’n werk weigert te doen. Maar als ik langs de blogs van m’n “ medekankeraars” loop, waarbij ik zie dat ook zij met deze ongewisheid zitten, geeft dit toch de rust die je soms nodig hebt. Als daarnaast ook nog eens de prognoses bij de regelmaat van de klok niet blijken te kloppen, kan ik hier in ieder geval voor het komende jaar de nodige moed uit putten.
Ik hoop dat u met mij een mooi stabiel jaar tegemoet gaat, waarin u, waarschijnlijk met de nodige ongemakken, toch kunt genieten van hetgeen het leven u (nog) te bieden heeft.
René
2 reacties
Beste Renee,
Dat gevoel van onzekerheid herken ik. De effectiviteit van het Lucrindepot was bij mij eerder gedaald dan verwacht. Radium heeft mij na drie injecties tot een "lichtend" voorbeeld gemaakt. Na Lucrin heb ik met Radium een goede levenskwaliteit, lopen 15 km per dag en als researcher nog steeds grensverleggend bezig. De vooruitgang op medisch gebied laat de levensverwachting ieder jaar groeien. Ik hoop het nog mee te maken dat voor ons allen de oplossing tijdig bereikt wordt. Op naar 2030!!
Koos
Dag Koos,
Bedankt voor je reactie.
Ik heb inderdaad ook de Radium behandeling met mijn behandelaar besproken. Deze is wellicht een goed alternatief voor het geval de Eligard zijn (of is het haar)dienst weigert te doen. Bij collega-lotgenoten lees ik echter regelmatig dat de werking van het hormoonpreparaat in tijd zeer verschillend is. Dus ik zie wel hoe ver ik dit jaar (en wellicht de komende jaren) kom en ik hoop dat er dan voldoende alternatieven zijn.
Ik ben gabonneerd op de nieuwsbrief van Stichting DUOS en daar wordt steeds informatie gegeven over de ontwikkelingen op het gebied van o.a. prostaatkanker. Zeer de moeite waard.
Groet,
René