Dum vivimus vivamus
Ben een paar dagen geleden teruggekomen van een heerlijke vakantieweek met mijn 3 dochters in Avignon. Zo fijn met z'n viertjes weer eens een week samen te zijn. Hoewel ik ze gelukkig alledrie vaak zie is een week samen toch weer heel anders. Een beetje zo als vroeger maar toch ook weer niet nu ze alledrie volwassen zijn, het was in ieder geval een fantastische week!
Bij thuiskomst ook de stapel kranten proberen door te werken, iedereen kent dat. Ik weet niet hoe het jullie vergaat maar ik kijk dan ook wel eens vluchtig , of soms minder vluchtig, naar de overlijdensadvertenties. Dat deed ik vroeger trouwens ook wel hoor, maar ik kijk nu met een andere blik denk ik :) Je kijkt dan ook vaak naar het geboortejaar, die was jonger dan ik, die ouder, zoiets dus. En soms lees je dan ook het bovenste tekstje en wat er over die persoon wordt gezegd.
Opvallend vaak lees je dan ' veel te vroeg is van ons heengegaan' of iets in die trant. Vandaag keek ik daar eens wat nauwkeuriger naar en ook naar het geboortejaar wat daar dan onder staat. Opvallend vond ik dat deze tekst soms ook gebruikt worden bij toch echt wat oudere mensen. Deze tekst stond ook bij iemand die 75 is geworden. Nu is 75 in deze tijd in ons deel van de wereld een leeftijd die gelukkig veel mensen behalen vaak in redelijk goede gezondheid. Maar veel te vroeg? Voor heel wat medebloggers is het een leeftijd om bij weg te dromen om dit te behalen.
Wat is dat eigenlijk, veel te vroeg? Is de dood van een geliefd persoon niet altijd veel te vroeg? Kan een dood te laat zijn dan? Precies op tijd? Het is een heel moeilijk en ongrijpbaar onderwerp. Mijn vader overleed toen hij 81 was. Een mooie leeftijd zoals zoiets heet, toch had ik hem zo graag nog wat langer bij ons gehad. Dat hij z'n kleinkinderen nog wat ouder had zien worden. Dat ik nog heel wat keertjes naar hem toe had kunnen gaan om koffie te drinken en dingen met hem te bepraten. Mijn moeder overleed toen ze 48 was, en mijn 1e man, de vader van mijn dochters toen hij 44 was. Dat was veel te vroeg. Maar ook dit zijn maar gewoon leeftijden en getallen. Iemand van begin 20 die ernstig ziek is kijkt waarschijnlijk met heel andere ogen naar deze leeftijden. Zelf denk ik ook wel eens bij het lezen van blogs, goh, ik hoop dat ik ook zo oud mag worden. Als ik lees over vrouwen die een jaar of 5 ouder zijn en jonge kleinkinderen al hebben b.v. Dan hoop ik dat ik dat ook nog mag beleven. Tegelijkertijd realiseer ik me dondersgoed dat sommige mensen naar mijn leeftijd kijken en denken, ik hoop dat ik het ga redden die 56 jaar die zij voorlopig is geworden. Haar kinderen zijn tenminste al volwassen.
Wat veel indruk op me heeft gemaakt is een interview of artikel wat ik had gelezen over een hele jonge vrouw die kanker had en heel wat jaren ziek is geweest en is overleden (ik meen dat het Floor van Liemt was die ook voor het NRC heeft geschreven). Zij maakte zich boos dat iedereen steeds zei dat haar leven veel te kort was . " Wie maakt eigenlijk uit wat te kort is, is mijn leven dan minder waard geweest omdat ik geen 85 ben geworden?" Heel intensief leefde zij en natuurlijk had zij dolgraag beter willen worden en langer leven maar het lot heeft soms iets anders in petto.
Dat vind ik 1 van de moeilijkste dingen aan palliatief zijn, je innerlijke houding bepalen. Leven in het nu , blij en gelukkig zijn met de dingen die je ( nog) kan , (realistische) hoop houden voor de toekomst maar tegelijkertijd van binnen weten dat er andere, lees slechte tijden aan zullen komen.
Recent vond ik ergens een notitie wat ik ongeveer 10 jaar geleden ergens had opgeschreven omdat ik het zo'n mooie tekst vond. ' Dum vivimus vivamus', de Latijnse uitdrukking die betekent ' laat ons leven zolang als we leven'. Op moeilijke momenten zeg ik die zin een paar keer langzaam tegen mezelf en vaak helpt het ook.
Laat ons leven zolang we leven!
37 reacties
Prachtige spreuk.
Die zegt in 3 woorden exact hoe wij met die rotziekte moeten omgaan .
gr , Willy
Willy, ik denk er precies zo over!
Laat ons leven zolang we leven!
Groet van Rita
Heel mooi gezegd en ook doen.Bij mij is baarmoederhalskanker vastgesteld,krijg nu tot 14 sept.bestralungen en dan afwachten,wat het resultaat is.Ben vaak erg moe en misselijk.
Die spreuk zou ik graag op een muur kalken!
Xx
Wat let je?
Zweef heeft gelijk, gewoon doen Annamie!
Heb wel een plan.
Wat een mooie blog weer! En zo raak wat je schrijft over palliatief zijn. Het leven leven , in het nu maar tegelijkertijd dat weten....
Wat betreft die spreuk, laten we die hier maar vaak naar elkaar schrijven; als groet.
Dag Yuki , Laat ons leven zolang we leven!
X
Dag Lenneke,
Dankjewel voor je lieve reactie.
Het is een opbeurende spreuk inderdaad die moedig en optimistisch klinkt vind ik!
Liefs !
Ik ben niet palliatief, de kanker was alweer 7 jaar geleden, maar wat een mooie, prachtige spreuk! Oh, wat zou ik dat van de daken willen schreeuwen: Laat ons leven zolang als we leven! Dankjewel, lieve Yuki. Palliatief of niet, ik doe mee :-)
Hallo Wiesje,
Het is inderdaad een geweldige spreuk.. Het geeft een gevoel van kracht maar ook voel ik er aanvaarding in om het leven te nemen zoals het komt.
Ben blij voor jou dat het zo goed gaat, ik wens je nog meer goeds toe voor de toekomst!
Liefs, Ingrid
Lieve Yuki
Hoop dat jullie het heerlijk hebben gehad op vakantie
Pracht spreuk ben dr stil van
Liefs hesšš»š
Was een heerlijke vakantie!
Liefs voor jullie Hes X
Heel mooi. Zowel het blog als de spreuk.
Het leven is altijd nu, nooit in de toekomst.
Liefs, Mirjam
Hoe moeilijk dat soms ook is vind ik. Mijmeren over vroeger en dromen over de toekomst kan soms ook zo aanlokkelijk zijn. Als het overgrote deel van het leven maar nu is ...
Liefs, Ingrid
Wat mooi Ingrid!
Ik kijk trouwens ook precies zo naar rouwadvertentiesš
Wat schrijf je het mooi op zeg. Best herkenbaar. Niet uit ego maar wellicht interessant deze podcast dei ik met Dieuwertje Heuveling heb mogen opnemen. https://open.spotify.com/episode/0LePcjCC2QSptp7fO3kZzq?si=gs6PpTXLTjmjā¦; Sterkte en laten we inderdaad leven zolang we leven:)
Dank je voor je aardige reactie. Klinkt interessant de podcast waar je naar verwijst, ga ik luisteren.
Bedankt voor de tip en groetjes,
Ingrid
Wat mooi geschreven Yuki. Ik herken mezelf heel erg in jouw beschrijving. Ik heb sinds ik kanker heb wel veel beter geleerd om te leven in het nu, ik ben me daardoor veel meer bewust van de dingen die ik beleef. Je spreuk is een krachtig statement, dankjewel!
Liefs š«
Hoi BobbieMarie,
Het lukt inderdaad steeds beter dat leven in het nu. En ik ervaar net als jij dat je dan vaak veel meer bewust bent van alle dingen die je beleeft. Dat is dan het mazzeltje wat wij palliatieven hebben op de momenten dat we ervoor open staan :;...
Liefs, Ingrid
Dankjewel yuki,
komt precies op t goeie moment
lieve groet
Ien
Goed te horen Ien.
Alle goeds voor jou!
Liefs, Ingrid
Wat ik heel erg vind is als mensen zeggen: 'Geniet er maar van zolang het nog kan'.
Zou niet weten hoe dat moet!
Gr. Jan
Dag Jan,
Las hier ooit eens op een blog van iemand, koesteren klinkt beter dan genieten. Zolang mogelijk mooie momenten, die er hoop ik voor jou ook nog zijn, koesteren is heel waardevol. Mensen bedoelen het vaak goed maar toch, dat verplichte genieten waar iedereen altijd mee aankomt...
Alle goeds toegewenst, Ingrid
Dat zeg je mooi, niemand weet wanneer het zijn of haar tijd is, moeder overleed op 62 jarige leeftijd ( ik was 28) toen zag ik haar als een oma. Nu ben ik zelf die oma en nog geen eens 62. Wat ik van die ervaring geleerd heb? Niet wachten met leven tot je evt. oma bent, zoals men vroeger wachtte tot na het pensioen. Mijn man en ik zijn het erover eens, wij hebben een geweldig leven gehad...en nog steeds zolang wij nog dingen kunnen doen die wij leuk vinden. Misschien wel meer dan iemand die wĆ©l heel oud wordt. Ook de term, als je dit of dat doet of laat leef je jaren langer š¤ dat kun je alleen weten wanneer je Ć©cht gegaan zou zijn. Ik leef lekker van dag tot dag en dat gaat mij gelukkig goed af tot nu toe š
Hallo Corina,
Dank voor je reactie. Ja grappig hoe je perspectief verandert als je opeens door de ogen van je jonge zelf naar je zelf van nu kijkt!
Hoop dat je nog heel lang een fijne tijd met je man hebt!
Liefs, Ingrid
Vandaag waren we na een jaar van Chemotherapie en blaasverwijdering bij een specialist om te spreken over immunotherapie. Er was uitzaaing geconstateerd in lymfeklieren in de buikholte. Ik heb al de bijwerkingen doorgenomen die kunnen voorkonen. Mijn man voelt zich helemaal niet ziek en dat is het verradelijke aan kanker. Heb geen Idee wat er allemaal op ons af zal komen. Hij zit in fase vier. Hij heeft genoeg goede immuuncellen. Ik hoop dat hij nog een lang goed leven heeft met mij. Heb een beetje verdoofd gevoel. Hij is 69 jaar geworden deze week. Wij houden van rust en willen niet ineens anders gaan leven omdat hij kanker heeft.Genieten houdt voor de ene wat anders in dan voor de ander. We blijven wie we zijn en ondersteunen elkaar door dik en dun wat er ook komen mag.
Wat fijn dat jullie zo hecht zijn samen. Dat is fijn voor beiden, niet alleen voor degene die ziek is. Hoop dat de immunotherapie gaat aanslaan en jullie op je eigen vertrouwde manier nog een hele lange poos samen zijn.
Alle goeds en hartelijke groet,
Ingrid
En toch; ik kreeg 10 jaar geleden de mededeling: "u bent palliatief, we kunnen niets voor u doen" nu na tien jaar controles kreeg ik verleden week de mededeling: "gefeliciteerd, u bent genezen". Dus lieve mensen, blijf hoop houden!
Groet en sterkte, Henk.
Beste Henk,
Wat een geweldig nieuws , en wat een hoopvol bericht voor velen van ons!
Dankjewel voor het delen hiervan en wens je alle goeds voor de toekomst!
Hartelijke groet, Ingrid
Heerlijk bericht!
Dankjewel Simone! Hoop dat het met jou ook goed gaat. Mallorca is het helaas niet geworden ( misschien volgend jaar..) maar we hebben het fijn gehad in Avignon.
Ik stuur je binnenkort een app, ben benieuwd hoe het met je gaat!
Liefs , Ingrid
Wanneer ik geen pijn heb, is er hoop.
Wanneer ik geen pijn heb en gelukkig ben, is er leven.
En hoop doet leven!
Marc. šš
Helemaal mee eens Marc!
Wij hopen en leven gewoon maar verder!
Alle goeds, Ingrid
Ha die Yuki.
3 1/2 jaar geleden uitgezaaide prostaatkanker bij me vastgesteld met een (na enige aandringen) levensverwachting van 2 tot 4 maanden.
Meteen gaan speuren na alternatieven en gevonden.
Sinds drie jaar gebruik ik elke dag THC houdende druppels en pleisters, die helpen echt tegen de pijn. Het spul zorgt ook al die jaren voor een perfect bloedbeeld (PSA uitgezonderd uiteraard).
Ik krijg nu een radium kuur, 6 prikken om de 4 weken en ook de hormoontherapie gaat gewoon door. Volgende maand nog 1 prik en daarna wordt het overschakelen op palliatieve pijnbestrijding.
Van de week al een voorproefje gehad, ontzettende pijn in mijn linkerknie. Ik gebruik alleen maar paracetamol en Ibuprofen als pijnbestrijding en dat verbaast de oncoloog.
Ik heb al jaren een doosje fentanyl pleisters bij me, niet om te gebruiken maar een herinnering om het gebruik zo lang mogelijk uit te stellen.
1 keer gebruikt en ik werd er helemaal gek van, ik leefde in een soort cocon, alle indrukken van buitenaf kwamen niet over, rotspul dus.
Ik wens je sterkte toe.
In Brabant zegt men: Doe ze de boks op!
Hallo Tommieke,
Dank voor je reactie! Zelf slik ik ook al driekwart jaar THC, naar volle tevredenheid. Heb daar recent ook een blog over geschreven, 'ode aan de THC'. Daarin heb ik het ook over de oxycodon wat ik lang slikte en hoe enorm ik opknapte nadat ik stopte. Maar pijn is wel een dingetje hoor weet ik uit ervaring, echt afschuwelijk.
Ook jou wens ik sterkte toe en ook voor jou de boks op! ( dit zal wel niet goed gezegd zijn...)
Groet, Ingrid
Zie het zo:
IEDERE DAG IS EEN KADOOTJE
Het leven biedt geen garanties! Waar je aandacht naar toe gaat dat groeit, daarover heb ik blogs geschreven, hopelijk kan ik anderen met mijn lifestyle tips ondersteuning aanbieden.
Ondanks onze beperkingen, kun je nog genieten van de zon, ook al schijnt de zon altijd, maar soms achter de wolken.
Het leven krijgt een hele andere betekenis!
Veel liefs, wens iedereen het beste,
Gina