Blij met mijn leven
Alweer 2 maanden geleden dat ik mijn laatste blog schreef. Toch kijk ik bijna dagelijks wel even hier, gewoon om te lezen hoe het met iedereen gaat, het voelt fijn die connectie te houden. Een maand geleden weer mijn bezoekje aan de oncoloog, alles stabiel, in ieder geval blijft de tumormarker rustig schommelen. Toch gelukkig deze keer de schommelbeweging weer naar beneden, die bevalt me het beste :)
En zo ben ik dan in een fase beland waarin ik me eigenlijk heel comfortabel voel. En dat voelt best gek om te zeggen maar is wel waar. Ik had al eerder een gevoel van acceptatie en berusting , maar dit gevoel heeft zich verdiept. Tegelijkertijd ben ik me er van bewust dat dat makkelijk praten is als het lekker gaat. Aan de pijnen die ik nog wel heb raak ik zelfs gewend, en is zeker goed te doen, vooral in vergelijking met wat het is geweest.
Heel lang heb ik me toch een soort buitenstaander gevoeld bij het gewone leven. Ik deed wel weer een beetje mee, maar had toch soms het gevoel dat ik er niet bij hoorde . Dat mensen naar me keken, ik voelde me zo heel erg een palliatief iemand waar mensen medelijden mee hadden. Dat zal vast soms wel waar geweest zijn maar zal zich voornamelijk in mijn hoofd hebben afgespeeld.
Nu helpt het zeker dat ik in het laatste half jaar weer regelmatig lekker aan het werk ben. Dat geeft me zoveel plezier en voldoening. Het scheelt natuurlijk dat ik zelf kan beslissen of ik opdrachten wel of niet aanneem, ik doe alleen nog wat ik leuk vind. Maar ik vind heel veel leuk, dus moet ik wel oppassen niet teveel hooi op m'n vork te nemen.
En nu er toch een soort rust is ontstaan in m'n hoofd en leven voel ik ook dat ik gewoon heel blij met m'n leven ben. Ik ben blij met de extra tijd die ik nu heb. En met mijn kwaliteit van leven, het onderwerp waar ik mijn allereerste blog over heb geschreven .Op dat moment geschreven met weerstand en onrust over alles.
Hoe is het mogelijk, soms voel ik zelfs dat ik juist bof met hoe alles is gelopen. Ik ga niet zo ver te zeggen dat ik blij ben dat dit op m'n pad is gekomen. Want dat ben ik niet, ik had heel graag dat omaatje van 85 geworden. Maar deze laatste jaren hebben me toch ook veel gebracht en voel ik nu een intense en diepe levensvreugde. Ik was even aan het zoeken naar een goed woord maar dat is toch echt wat het is, levensvreugde. En ik had nooit kunnen denken deze woorden eens te typen, in deze situatie. Maar ik ben blij met mijn leven, en dat voelt goed.
Liefs, Ingrid
17 reacties
Lieve Ingrid,
Fijn om te lezen, dat je comfortabel voelt en je veel voldoening vindt in je werk door heerlijke gerechten voor te schotelen.
Liefs,
Marieke
Wat lief dat je dat zegt Marieke. En hoop dat binnenkort ook weer voor jullie te doen!
Liefs, Ingrid
dat zou fantastisch zijn
Lieve Ingrid,
Ik word helemaal blij van jouw blog. Ik streef ook naar zo'n comfortabele fase waarin ik, als palliatieve patiĆ«nt, weer onderdeel van het normale leven uitmaak. Ik ben al aardig op weg maar nog niet zover als jij š.
Hou dit vast.
Liefs, Monique
Lieve Monique,
Zoals je kunt lezen aan mijn reactie naar Simone,het heeft z'n tijd nodig. Je kunt dit proces ook niet versnellen denk ik. En het is voor iedereen anders. Zoveel factoren, persoonlijke situatie, ziekteproces, karakter...
Maar ben blij dat het met jou ook goed gaat , en hoop dat we dat ook samen kunnen vasthouden!
Liefs, Ingrid
Je ziekte is stabiel en je voelt je goed in je vel .
Wat wil je nog meer.
Echt blij voor jou dat je nu wat quality time hebt .
ā¤ļø , Willy
Zit zeker lekker in m'n vel nu. Maar hoorde laatst iemand zeggen, jammer dat nu ik eindelijk lekker in m'n vel zit dat dat vel begint te hangen...Maar ja, zo is er altijd wat te zeuren :))
Je had mijn gevoelens niet beter kunnen beschrijven Ingrid! Zie het precies zo. Ik stel voor dat we dit nog maar even zo voortzettenšš
Weet je nog dat we het een half jaar geleden daar over hadden? Grappig dat zo'n proces zich dan toch voortzet in je hoofd. Jij was gewoon al een stukje verder dan ik toen! En we gaan lekker door op deze manier toch?!
Liefs, Ingrid
Eens met voorgaande schrijvers. Graag nog vele Kamanido's met jou š
Heb ik ook zin in!
Lieve Yuki
Wat een prachtig positief blog heerlijk om te lezen ,en dan wens ik maar gelijk voor jou dat je je nog lang zo mag blijven voelen
Dikke knuff hes š¤š
Dankjewel lieve Hes, knuffel terug! X
Fijn Ingrid! Lekker genieten van deze status.
Dankjewel Sandra, ik hoop dat er voor ook jou weer rustiger vaarwater in het verschiet ligt X
Lieve Ingrid,
Ooit heb ik mezelf eens voor gek verklaard. Een wandeling met manlief in het bos. De pure lucht inademen, het geluid van de verschillende vogels horen, de inspanning leveren, het samenzijn en een groot deel lopen van wat voorheen een makkie voor me was. Ik stond stil, alles kwam binnen en ik voelde me intens gelukkig! Waarbij ik meteen in tranen was, me omdraaide naar Ruud en huilend aan hem vroeg hoezo ik me nou in Godsnaam gelukkig kon voelen! Ik ben ongeneselijk ziek! Prognose van maar een paar jaar! Wat ben ik voor een debiel mens?
En toch kon ik niet anders zeggen dan dat het zo was. Heel raar die ervaring, maar hij kwam diep van binnenuit. Recht uit mijn hart. En ja, met 'vallen en opstaan' is dat gevoel niet meer veranderd.
Koester dit gevoel lieverd! Ik weet dat je dat doet! Dat mooie gevoel, dat ben jij. Een mooi mens!
Liefs en hele dikke knuffels van mij xxxxx Hebe
Dankjewel voor je zoals altijd inlevende en lieve reactie X