Klip en klaar

Als een puber op het bankje

Middelbare school: bij v. Laarhoven als ik er door v. Bommel of v. Leeuwen weer eens uitgestuurd was. Zo voelde het dinsdag toen ik op het blauwe bankje bij de O2 therapie zat te wachten op de Msc #dokter. De evaluatie na 6 extra behandelingen. In de ochtend al deskundig advies van mijn tiettherapeut (oedeem) ingewonnen maar bal blijft bij mij liggen. What to do.... als er gezegd wordt: we verlengen nogmaals maar we kunnen niet garanderen dat er meer dan het huidig behaalde resultaat geboekt word. Ik ga er kort en bondig over zijn: "Ik ben na vrijdag klaar met de sessie in dit jaar" Tranen met tuiten toen ik eindelijk ik de bekende Big Bear Hug armen van René kon kruipen. Tranen van geluk, opluchting, vrijheid, normale avonden. Desondanks ben ik enorm blij dat ik deze therapie heb kunnen doen en dat het me, wat de bestralingsschade betreft, een significante verbetering heeft gebracht. Doordat het weefsel/ de cellen door de bestraling kapot zijn gegaan blijft mijn lijf een herstel reactie hebben, dit kan dus resulteren in nieuwe of terugkerende verhardingen. Als dat het geval is dan kan ik, mits de radioloog mijn telkens verwijzingen blijft geven elk jaar terug de tank in voor maximaal 60 sessies. Maar voor nu ben ik ff klaar en dat vind ik een mooi Sinterklaas kado.