Cocktailtime and more....

Start everyday with new hope, leave bad memories behind and have faith for a better tomorrow. 

Oh, wat is het vroeg. Op de vraag of ik eruit kom kreun ik iets in de trant van `Nee, ik wil nog slapen..` vervolgens draai ik me weerom. Ik denk dat Chris dit ritueel ondertussen wel kent en die is gewoon gaan voeren. Dus een kwartiertje later hoor ik weer zijn stem, nu iets meer geïntimideerd, ´ben je er al uit?'. Met één oog kijk ik op de wekkerradio, shit 08:03 uur... Dus daar ging ik weer, halsoverkop eruit (direct hoofdpijn en misselijk) eerst plasje doen, hallo spiegelbeeld... Shit, ook daar heb ik wel wat aan te sleutelen en ik heb maar 25 minuten. Pfff, eerst maar aankleden dan. Gelukkig was ik zo slim geweest om mijn kleren gisterenavond klaar te leggen. Ik zweer het als ik zeg dat we anders veel te laat zouden gaan komen, Geïrriteerd omdat het zo koud is, trek ik mijn heerlijke pyjama uit. Whoaa, het vriest volgens mij in mijn kleedkamer. En daar staat (ook klaargezet) de weegschaal, bij de oncoloog wordt ik gewogen en ik wil niet voor te 'grote' verassingen komen te staan. Dus voetjes op de weegschaal, even wachten verder lezen