De uitslag

zaterdag 9 november 2019

De uitslag

Woensdag 6 november werden we om 15h30 verwacht bij dr. Mollema.
Ik had de goede man nog nooit ontmoet en hoewel de borstkliniek in Alkmaar als één team naar buiten treedt, is het toch een beetje apart dat iemand die je nog nooit hebt gezien, jou gaat vertellen hoe het ervoor staat. Tenminste, dat vond ik. En achteraf gezien verklaarde dit misschien ook wel mijn afstandelijke houding,...

Als eerste haalde hij alle pleisters van mijn geopereerde borst en bekeek het werk dat de plastische chirurg uitgevoerd had. Hij vond het allemaal prima eruit zien, maar hij keek natuurlijk met een medisch oog. Geen ontstekingen, roodheid of andere ellende, dus het ging prima volgens het boekje.
Hij belde nog even met dr. Huisinga (de plast) en er werd afgesproken dat ik over 3 maanden nog eens bij hem langsga, zodat hij zijn werk dan ook nog even kan bewonderen en kan kijken of het tegen die tijd allemaal goed geheeld is.

Daarna begon hij begon te vertellen dat ik, oftewel mijn dossier, die ochtend besproken was tijdens het multidisciplinaire overleg en dat hij mij nu de uitslag kon vertellen.
Hij hield ervan om te tekenen zei hij, terwijl hij een leeg en wit A4-tje tevoorschijn haalde. Dit vond hij wel een mooie bijdrage aan het geheel en met een grapje stelden we vast dat we straks in het bezit zouden zijn van een unieke dr. Mollema tekening, want hier was er maar eentje van.
Met zijn viltstift begon hij te tekenen. Stippellijnen, pijltjes, stipjes, grote vlekken, een rondje, woorden, en nog meer pijlen.
Ondertussen vertelde hij het verhaal van de uitslag en zag ik de tekening groeien en zijn verhaal duidelijker worden.

Het komt er ongeveer zo op neer:

  •  De tumor en het omliggende weefsel wat ze hebben weggehaald, bleek niet 1 tumor te bevatten, maar 2. De artsen wisten dit ook niet, want op de foto was dit niet te zien geweest. Het werd pas duidelijk tijdens het pathologisch onderzoek. Er was 1 tumor van 1,1 cm en 1 tumor van 0,7 cm, deze lagen achter elkaar.
  •  De snijvlakken zijn op twee plekken niet schoon. Er is door de kalkspatjes heen gesneden, wat inhoudt dat er nog weefsel met kwaadaardige DCIS in m'n borst is blijven zitten.
  •  Er zijn micrometastasen aangetroffen in de lymfklier die uit de oksel is weggehaald. Ik moest het ook eerst even opzoeken,.. maar micrometastasen zijn uitzaaiingen die met het blote oog niet zichtbaar zijn. Het zijn tumoren tussen de 0,2 en 2,0 mm diameter. Microscopisch klein dus, vandaar de toevoeging "micro".

En het voorstel is om het zo te behandelen:

  •  Ik ga sowieso bestraald worden, zoals het van begin af aan al de bedoeling was.
  •  Dit gaat aangevuld worden met extra bestralingen op m'n oksel, zodat de micrometastasen ook verbrand worden. En mijn borst, die gelukkig niet opnieuw geopereerd hoeft te worden, wordt op een bepaalde plek ook extra bestraald zodat de snijvlakken die niet schoon zijn ook een extra dosis straling krijgen.
  •  En ze stellen voor dat ik 5 tot 10 jaar hormoontherapie ga volgen. Wat inhoudt dat je al die tijd 1 tabletje per dag slikt, wat vervolgens je hele hormoonhuishouding om zeep helpt en je hele lijf van slag brengt. 

Al met al behoorlijke tegenvallers dus weer, ook al had ik me er van te voren al een beetje op ingesteld dat het ook deze keer vast niet mee zou zitten, omdat het alle voorgaande keren ook tegenviel.

Na het gesprek met de chirurg, die eigenlijk niet veel meer kon vertellen over hoe het nu verder ging omdat dat "zijn gebied niet was", gingen we door naar de mamma-care verpleegkundige. Die kon er eigenlijk ook niet veel aan toevoegen en vertelde alleen dat ik binnenkort afspraken zou krijgen bij de internist-oncoloog om uitleg te krijgen over de hormoontherapie, en een afspraak bij de radiologe om het hele bestralingstraject in gang te zetten. Verder deed de verpleegkundige er eigenlijk ook heel luchtig over en had ik niet echt opmerkingen of vragen aan haar.

Ik was inmiddels in m'n schelp gekropen en was vastbesloten vandaag geen traan te laten tot ik weer veilig thuis was. Het enige wat ik kon denken was: "praat allemaal maar tegen me wat je wil, ik zeg toch niks want ik wil eerst alles eens voor mezelf uitzoeken en op een rijtje zetten".
En daarbij, als ik op dat moment al m'n bedenkingen had geuit, had ik dat niet met droge ogen kunnen doen. Het had trouwens ook geen bal zin gehad, want er was toch niemand die me knap antwoord kon geven op al mijn vragen, omdat het van de verpleegkundige natuurlijk ook niet haar "gebied of specialisatie" was.

Met nieuwe folders en mijn "Dokter-Mollema-original", waar je er niet al te veel van moet willen verzamelen, gingen we stilzwijgend naar huis.
In afwachting van nieuwe afspraken, aanvullende informatie en hoe en wanneer het weer verder gaat,... 🤞

1 reactie

Het Mollemaatje laat zien geen 2e operatie de getekende 1,1  en de 0,7 cm zijn duidelijk herkenbaar ik schat het schetsje op een waarde van 0,10 €  de kosten van papier en inkt inbegrepen. Als ik je zo lees is de waarde van het bezoek je ook tegengevallen , op zoek naar een grotere kunstenaar in een ziekenhuis waar in ieder geval jou kennis word vergroot over wat er in jou lichaam afspeelt, door erkende specialisten. Iets wat net echt mijn vakgebied is maar hopelijk door u ter harte word genomen.

 

Sterkte

Laatst bewerkt: 13/11/2019 - 00:48