VARIA 16-3-2018

Ja ik schrijf iets minder vaak.  Minder crisissen, minder nieuwe dingen. Alles went, een beetje, he. Maar 2x in de week blijft het zeker minimaal!

Deze week bezoek gehad van Ferry, ex, schilder,  muzikant. Wij bezoeken elkaar nog steeds af en toe. Was er mijn vorige keer borstkanker heel dicht bij betrokken.  En nu hebben wij daar, in feite voor het allereerst,  eens uitgebreid over gesproken. Boeiend! De een herinnert zich hele andere dingen dan de ander, zo vult het elkaar aan en heeft deze grauwe periode in mijn leven toch weer meer vorm gekregen. Heel fijn.

De luchtwegklachten sluipen mijn leven uit en ik kan me weer langzaam een voorstelling maken van een bestaan zonder constante focus op ademen en hoesten, heerlijk! Komt er ook weer wat ruimte voor gewoon emoties doorvoelen, even lekker huilen enzo (de lust tot huilen vergaat je wel, als je daar vreselijk van moet hoesten).
Dokters, of iedereen die ook kaakholtes heeft vol met rijk stromende vuiligheid: koop een RHINOHORN, (adviseert elke kno-arts), kun je elke dag lekker de neus uitspoelen, werkt goed!

Eindelijk weer eens naar yoga gegaan ook. Toch wel heel heilzaam hoor. En weer naar Tonja, de TRE fysiotherapeut, en we hebben het hele uur…… bijzonder heilzaam gepraat. Zij kan mij heel goed helpen mijn kracht en intuitie te hervinden.  (Gekke fysiotherapie he)

Verder komen er nog wel elke dag positieve energietjes mijn kant op vanuit my cloud of support.
Al die kleine dingen bij elkaar vormen samen een Hele Grote Steunpilaar.
Appjes, mails, fotos uit Tel Aviv van zoon Sam, bos bloemen van de buurman en vorige week van de buurvrouw van de andere kant hihi. Er druppelen ook nog steeds mooie en opbeurende kaartjes binnen, my door of support wordt steeds kleurrijker! Wel jammer dat Hermien terug is uit Vietnam, want die stuurde steeds zuuuuuuulke mooie foto’s!