Op VLIELAND 29-3-2018

Fazanten bij het keukenraam.  1 duin tussen het huisje en het strand. Zelfs voor mijn, zeer langzame, pas omhoog, maar paar minuutjes voordat je op het strand staat en als je het raam openlaat hoor je snachts de golven. Eigenlijk is de lucht het meest invloedrijk: zilt, vochtig, fris, kruidig. ik word voor het eerst in lange tijd maar 2 x wakker s'nachts, dus dat valt onder goed slapen voor mij! zou dat komen door de frisse, schone lucht?
Het eiland heeft geen hoge gebouwen en oogt daardoor heel natuurlijk. Heeft iets ruigs en ongenaakbaars, soort van puur, 1 dorp, ik geloof 3 weilandjes en verder alleen maar strand, duin en bos.

Claudia was mijn hartsvriendin van de kleuterschool tot het eind van de lagere school. Twee meiden met altijd een broek aan, die niet van spelen met poppen hielden en wel van boompjeklimmen, Claudia altijd voorop. Toen is er een onverwachte verwijdering tussen  ons gekomen, die we pas bij een hernieuwde kennismaking hebben opgehelderd: zij dacht dat ik haar niet meer moest, en ik viceversa. Een misverstand, pas 34 jaar later uitgepraat!! Nou ja, daarna hebben we de vriendschap eigenlijk gewoon weer opgepakt en daarom zit ik nu bij haar in een vakantiehuisje in Vlieland!

En Claudia houdt heel erg rekening met mij, ze krijgt gewoon bronchitis en hond Loesje een manke poot opdat ik mij als patient niet zo eenzaam voel, ofwel ik voel mij opeens een stuk gezonder, relatief dan.
Stukje wandelen op het strand, in het bos, fietsen naar het dorp. Bescheiden activiteiten, maar meer dan ik  in minstens een maand gedaan heb! Ook wat regen maar ook even op het terras gezeten in de lentezon, die hier altijd veel helderder schijnt dan in het binnenland. Voor Claudia is het wat minder, want ze kan niet in zee zwemmen of paardrijden door de bronchitis, maar het is wel gezellig en voor mij is het een grootse vakantie!