nog DEFINITIEVERE UITSLAG. 26-1-2018

Om te beginnen een absurdistische start van de dag. Bert had een blaar overgehouden onder de voet van zijn wandeltocht woensdag. Die is gaan ontsteken. Blijkt de halve nacht wakker gelegen te hebben van de pijn en kan geen stap meer zetten. Wat nu? We moeten zo naar het ziekenhuis voor mij! Afspraak bij de huisarts gemaakt, visioenen van Bert in de rolstoel met mij erachter door het ziekenhuis crossend, al roepend: nee, die in de rolstoel is niet de patient, maar die er achter! Dan wordt de dokter in mij opeens weer wakker. Kordaat en hygienisch ontlast ik de blaar van vuiligheid. En Bert kan direct weer redelijk lopen.

Dan rolstoelloos op naar de volgende reisbestemming: de poli oncologie. Ik heb het een beetje onder de pet gehouden, maar Bert en ik waren stiekem toch nog wel ongerust over die ene plek in de lever….

Bij de dokter horen we direct, dat dat NO PROBLEM is. Pfffffff. De klier bij het sleutelbeen is wel aangedaan, maar dat maakt niet heel veel uit in de prognose, wel wordt er dan een groter stuk bestraald.

Voor mij is het een grote vooruitgang: van misschien ongeneeslijk naar een prognose van:  procent of 70 kans op overleving binnen 10 jaar! Dat scheelt hoor. Maakt het voor mij stuk makkelijker om optimistisch te zijn, wat dat betreft dan.

THERAPIE. Ze zijn niet zuinig ermee: 4 kuren AC 1x per 3 weken, daarna 12 weken elke week paclitaxel. 24 weken. Poe. Nou ja, tis voor het goede doel. En dan OK en dan bestralen en  antihormonen. Hele uitgebreide uitleg, smorgens door de dokter, smiddags verder door de oncologieverpleegkundige. Dikke map mee met informatie, genoeg voor een heel ander bloghoofdstuk!  Bij de apotheek halen we vast DRIE soorten pillen tegen misselijkheid plus TWEE soorten erbij voor zo nodig. ( dokters onder ons: oa emend, ooit van gehoord? Ik niet. En dexametason, eerste dag 16 mg = zelfde als 100 mg prednison!! Als het middel nu maar niet erger is dan de kwaal…)

En s avonds nog even genieten van The Darkest Hour in de bioscoop met zus Marja en Rene. Beetje gek, want is een film over helemaal geen leuk onderwerp, oorlog, legers opofferen enzo, maar is erg mooi gedaan en spannend, dus leidt de aandacht toch heilzaam af.  Maar zo langzamerhand opteer ik toch wel eens een keer voor een dagje met te weinig spannend dingen!