Week 69

Het is alweer 69 weken geleden dat al het gezeik begon. Wil zo graag mijn normale leven terug maar zal ik dat ooit nog terug krijgen . 

Maandag 14 juli 2025 

12 uur zou ik het gesprek krijgen maar de HR appt of ik haar via teams mee wil laten doen met het gesprek . Omdat ze onverwacht thuis werkt ! Dan niet veel later een app ohh de wijkverpleegkundige heeft vakantie ? Dus of we de afspraak kunnen verzetten 🙄 alles duurt zo lang zit nu alweer een paar maanden op 3 x 3 uur maar vaak werk ik minder uur op de dagen dat ik zou werken maar wordt wel extra gevraagd handelingen te doen waarvoor ik wel bekwaam ben en de andere in onze wijk niet . Ik heb buikpijn dus aan de ene kant ben ik blij dat ik niet de deur uit hoef maar aan de andere kant baal ik want zo komt er nooit vooruitgang in. Ik ga naar inge toe  om te dompelen en ga even langs een client om een injectie te geven . Verder doe ik de rest van de dag eigenlijk weinig . Cynthia nog gesproken de baby zit nog lekker warm in haar buik en heeft nog geen zin om zich te laten zien. Ik duik lekker vroeg mijn bed in. 

Dinsdag 15 juli 2025

Op tijd eruit vandaag weer een paar uurtjes werken die zeurende pijn is er nog steeds . Probeer het naast mij neer te leggen maar het valt niet mee . Ben dan ook blij als ik moe op de bank plof en klaar ben met mijn route . Inge komt langs om mijn sonde te verzorgen . Maar het dompelen doet zo intens pijn . Kan wel huilen . In de avond komen Melvin en Jennifer koffie drinken en het rapport van Jayson laten zien . Hij is over naar de volgende groep. Voor negen uur lig ik in mijn bed alleen dan is de pijn nog een beetje te doen . Lisa en Leyla slapen hier zodat ik morgen hier op kan passen. 
 

Woensdag 16 Juli 2025 

De hele ochtnsd rustig aan gedaan . Ik pas op Lyla ze is wat huilerig want ze krijgt meerdere tanden tegelijk . Maar valt dan toch lekker in slaap . Als Lisa klaar is met werken na 3 uurtjes komt ze haar halen en ruim ik haar spulletjes op en blijf nog even op de bank . Inge komt tegen 16 uur om mijn sonde te doen . We proberen het deze keer liggend kijken of dat helpt voor de pijn . Maar de pijn is zo intens dat ik smeek haar tr stoppen en barst in tranen uit . Ik besluit de mdl arts een e-consult te sturen dat de pijn tijdens het  dompelen niet meer te doen is . Dan belt Cynthia dat ze weeen heeft en of ik Noa op kan halen . Kan aan haar horen dat het Menes is . Ik stap samen met Don in de auto om haar te halen . Ze komt bij ons Logeren tot de baby er is . Om 18 uur duik ik mijn bed in ik kan niet meer de pijn is zo heftig . Wel kom ik er nog uit om samen met Don alle hondjes uit te laten wil hem niet gelijk met drie honden laten lopen . Maar Noa gedraagt zich echt super chill alsof ze hier woont 

Donderdag 17 juli 2025

De baby van Cynthia is er nog niet . Krijg een app van Robbie dat het bijna cover is om 7 uur . Daniel uit zijn bed getrommeld hij zou bij de honden blijven aangezien Noa hier nu ook is . Ik ga naar mijn werk en denk na de eerste client waar ben ik mee bezig !! Tussendoor eeneens een app van Cynthia kleine Fay Lilly is geboren om 8.20 uur 🩷💕🩷💕 als  ik bij de tweede client ben geweest ga ik naar kantoor om even bij te komen en een paar mensen van mijn rooster te laten halen. Ik kan niet meer toch maak ik mijn route verder af en ga naar huis .inge komt weer langs voor mijn sonde en de pijn is zo erg ik kan er niet meer tegen zeg dar ze moet stoppen. Weer zit ik snikkend op de bank ik kan niet meer. Daar bel ik de poli mdl ze zeggen dat mijn arts zegt dat als het echt onhoudbaar is dan moet ik maar naar de seh gaan. Maar volgens de assistente vind ze het niet nodig ? Straks zal de mdl arts mij bellen . Tussendoor heb ik ook nog een gesprek met de vervangende bedrijfsarts . Was fijn om even met haar te praten ze kan nu ook het arbeidsdeskundige onderzoek laten afronden . Als de mdl arts mij om 18.30 belt zit ik snikkend aan de telefoon . Ze vraagt zich af waarom ik niet naar de eerste hulp ben gekomen? Ik zeg omdat de assistente zei dat jij het niet nodig vond. Ze vraagt mij om daar nu heen te komen . Zij gaat mij nu aanmelden dat ik eraan kom . Ik bel Lisa dat ik naar de eerste hulp ga ze zegt wacht op mij ik kom eraan. Ik zeg ik ga met mijn eigen auto want als ik op jou moet wachten zijn we er pas over een uur en aangezien je vaak heel lang moet wachten zijn. Om 19.15 ben ik daar moet gelijk urine opvangen en daarna in de wachtkamer wachten . Na 20 min wordt ik meegenomen naar geel kamer 3 . Ik app Lisa in welke kamer Ik ben . Een verpleegkundige doet alle controles mijn bloeddruk is erg hoog maar kan door de pijn komen. Ik krijg een infuus waar ook gelijk bloed door afgenomen wordt. Inmiddels is Lisa ook in het ziekenhuis aangekomen . Als de arts komt wordt er besloten dat er een ct scan gemaakt moet worden met contrastvloeistof om te kijken of er een perforatie in mijn maag zit of andere problemen of dat mijn plaatje van mijn sonde (buried bumper) misschien toch in de maag is vastgegroeid.  Inmiddels heb ik paracetamol en morfine gekregen via het Infuus . Maar de pijn is er nog steeds . Al is het iets dragelinker . De arts besluit mij op te laten nemen . En morgen een spoed gastroscopie te laten doen . Ik wordt opgenomen op de 10e etage kamer 80 bij twee heren op de kamer .  Doe geen oog dicht . Lig maar te draaien kan geen housing aannemen waarin ik lekker lig . Vanaf 22 uur is mijn voeding gestopt en mag ik niks meer nemen moet nuchter blijven tot na de scopie. 

Vrijdag 18 juli 2025

Om 5.15 druk ik op de bel en vraag of ik een pijnstiller kan krijgen wordt echt gek van de pijn. Ik krijg een injectie met morfine in mijn buik. Hopelijk haalt het de scherpe Kantjes van de pijn eraf. Ik kijk in mijn hmc of er nog nieuwe berichten zijn en zie dat ik om 11.15 gepland sta voor de scopie . Een van de zaalartsen komt langs om te vragen of ik sedatie wil tijdens de scopie Ik zeg ja doe maar moet er niet aan denken dat ze aan mijn sonde zitten terwijl ik er echt bij ben. Om iets over 11 uur wordt ik opgehaald . Moet nog een tijdje wachten voordat ik opgehaald wordt onverwacht wordt er door een andere mdl arts de scopie uitgevoerd . Hoor ze praten dat mijn eigen arts het ook had kunnen doen ik denk alleen het zal allemaal wel . Begin nou maar want ik lig hier ….. de arts stelt zich voor en geeft de morfine en de sedatie Ik kijk nog op de klok en weg ben ik . Duurt deze keer lang voordat ik weer goed bij ben . Rond 13 uur wordt ik pas weer naar boven gebracht .  Lees later in mijn verslag dat ik twee keer heftig reageerde tijdens de sedatie . Weet gewoon zeker dat dat tijdens het dompelen was maar zal dat woensdag vragen als mijn mdl arts weer belt . Na een paar uur komt mijn mdl arts de Zaal oplopen die zegt voor de pijn wanneer dit zo blijft kunnen we je een injectie geven . Lees later in mijn verslag dat ze denken dat ik last van Acnes heb een zenuwpijn in mijn buik . Ik mag geen morfine of morfine achtige medicatie nemen omdat ik anders niet wordt aangenomen in Maastricht . Ben ik lekker mee . Nu in het ziekenhuis lig is de pijn te doen maar krijg nu wel morfine en doe niet veel behalve liggen en zitten . De arts is net weg als Lisa mij op komt halen . Ik Kleed me aan en denk weg hier . Maar al tijdens het lopen naar de auto komt de pijn weer hevig terug . Het valt vies tegen . Lisa zet mij thuis af en gaat gelijk verder . Ze gaat Beau helpen met verhuizen.  Daniel laat alle drie de hondjes uit . En dan zit ik daar op de bank . Cynthia is ondertussen met Fay naar huis en Robbie komt zo Noa weer ophalen. Als Don thuis is en Noa opgehaald is duik ik mijn bed in . Weet niet hoe ii moet liggen alles is teveel . 

Zaterdag 19 juli 2025 

Vandaag echt heel weinig gedaan wel even naar de winkel gelopen. Maar pffff Ik ben kapot als ik weer thuis ben. Christiane  komt in de middag langs voor mijn sonde . Wanneer ze gaat dompelen breek ik . Kan niet meer stoppen met huilen. Morgen wil ik echt niet dat iemand het komt doen Ik wordt gek van de pijn. Zou in staat zijn uit het raam te springen. Heeft alleen erg weinig zin aangezien ik op de begane grond woon 😭 christiane zegt de collega van zondag af en zegt maandag naar de mdl poli te bellen dat dit echt niet kan. ALS Christiane weg is duik ik mijn bed in . 

Zondag 20 Juli 2025

Iedereen zal denken dat ik gek ben . Ik ga toch twee clienten doen. Ik wil kijken hoe dat gaat . Maar de pijn zit mij echt in de weg . Bij de tweede client is er een collega bij die bekwaam gemaakt moet worden op de pleister voor de drain. Als ik daar weer weg ga ben ik kapot . Het voelt als falen . Als Don naar de kerk is bel ik mijn werk om mij ziek te melden . Ik kan gewoon echt niet meer .  Ben er echt kapot van we zouden vanaf volgende week 4 x 3 uur gaan werken . Eindelijk weer iets meer op gaan Bouwen. Het lijkt wel of er nooit een einde aan deze ellende komt. Er komt steeds weer wat bij. 


 

2 reacties

Gefeliciteerd met de geboorte van het nieuwe kleinkind. Ik snap dat werk belangrijk voor je kan zijn, maar jij bent het allerbelangrijkste. Doe wat goed voor jou voelt.

De bedrijfsarts zei ooit tegen mij: "wie zitten er rondom je sterfbed? Niet je collega's of degene voor wie je werkt."  Dat zette me wel aan het denken. 

Liefs, Monique

Laatst bewerkt: 23/07/2025 - 20:37