Amor vincit omnia

Tjonge jonge..... het is serieus heel heftig als de trein van het leven het laatste station nadert.... Allemaal denken we er regelmatig aan. Allemaal hebben we al van alles geregeld voor het moment dát..... Maar ook allemaal blijven we hangen in dat goede gevoel dat we alles goed geregeld hebben, maar alleen anderen moeten het al uitvoeren. Niet wij. Nee, want zo ver zijn we nog niet. We willen ook nog niet zo ver zijn. Maar ja, we zijn het toch en dat doet zeer! 

Je kunt er helemaal niet naar toe leven, want je wílt er helemaal niet naar toe! Als een dwars kind zet je je hakken in het zand. Pas als je veel verder 'gegroeid' bent, besef je dat je hakken in het zand zetten ook niets nuttigs teweeg brengt. Jouw woorden komen binnen! Ik voel me betrokken en leef met jullie mee. Laat rollen die tranen, want ja, ze luchten op. Toch ook wens ik jullie rust en nog mooie momenten samen...

Je wilt er niet naar toe leven. Je wilt niet voorbereid zijn. Dat is het, Hebe. Maar je moet. We hebben nou eenmaal te maken met een voorschrijdende ziekte. Onze ogen blijven heel voorzichtig richting volgend jaar gericht. Bretagne nous attend. Daarna zien we weer.

Tom en Joke,

Lonsurf in combinatie met de hitte is een zwaar probleem. Dus herkenbaar. Schiet je niets mee op, maar toch...

Tja,ik hoop dat jullie je tijdmechanisme vinden en nog wat ruimte krijgen. Zeker voor elkaar hebben jullie dat verdiend.

Heel veel sterkte en dat volgende twee weken herstel ruimte geven in de rust van de kuur.

Ik bewonder en waardeer jullie zeer op dit forum, jammer dat we onder deze omstandigheden elkaar virtueel hebben getroffen.

Sterkte, paul

Jouw lijf, helemaal kunnen klemmen, vasthouden en verwarmen

Jouw lijf, helemaal kunnen vasthouden en verwarmen

Jouw lijf, helemaal kunnen verwarmen

Jouw lijf, langzaam niet meer kunnen klemmen, 

Vasthouden zo graag, maar voorzichtig zo breekbaar voorzichtig..

Voorzichtig knuffel ik je, dat is zo fijn

Jouw handen in de mijne, ik houd ze vast

Ik blijf ze verwarmen.....

-xx- met liefde

Ach het is allemaal zo bitter, zoveel doorstaan om beter te worden, blijven vertrouwen in een goede afloop  en dan nu de genadeklap je bent uit behandelt, harder dan deze klap kan het niet worden, voel je  je dan nog een beetje goed maar dan ook nog zo beroerd zijn, wat is het leven soms toch hard en onverdraagzaam en maar weer schouders eronder en doorgaan diep diep respect voor jullie beide, ik hoop dat jullie nog wat tijd gegund wordt, goede rustige tijd, een tijd van alleen maar liefde

Lieve Joke & Tom, 

Ik weet niets te zeggen. Ik denk vaak aan jullie en bleef maar hopen op wéér een Wondertje, want daar zijn jullie altijd zo goed in. Houd elkaar vast en heb elkaar lief. Jullie zijn een Prachtpaar! 

❤️Maria

En deze komt zo binnen. Vind het zo erg om te lezen. Je beschrijft het zo echt, zo rauw... gun jullie zoveel tijd samen. Maakt verdrietig. Zie dit nu bij mijn ouders en het breekt mijn hart😢😢. Warme knuffel voor jullie ❤️

Heel veel liefs met en voor elkaar. Ik huil om jullie en denk aan jullie💞💞💞

Wat een mooie woorden weer! En toch ook niet mooi! Want je wilt dit niet horen en lezen. Toch weet je dat het gaat gebeuren, vroeg of laat. Laten we hopen dat het nog even duurt en dat Joke niet teveel hoeft te lijden.

We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, en moeten ons mee laten nemen op de hoge en lage golven van emoties!

veel sterkte met alles 💕