De chemotherapie
Vrijdag 18 november heb ik mijn eerste chemotherapie. Ik moest mij al vroeg melden op de dagbehandeling. Het prikken van het infuus ging moeizaam en er werd gelijk gepraat over een porth a cath. Een ellelange voorbereiding met allerlei medicamenten gaat er aan vooraf en dan is het zover de chemotherapie loopt in. De gehele kuur duurt ongeveer 5 uur. Het inlopen van de vloeistof is gevoelig. Ik voel me goed en ga kwiek naar huis. De dagen die volgen gaat het wisselend. Zaterdag voel ik me nog super goed en ga ik zelfs even naar de stad. Zondag de hele dag pijn in mijn benen met krampen vanuit mijn rug, ik kan er zelfs niet van slapen. Maandag besluit ik hierover te overleggen met het ziekenhuis en ik krijg diazepam voorgeschreven. De diazepam doet weinig en voor de nacht neem ik 10 mg. Waar ik goed op reageer. Dinsdag blijven de krampen maar de ernst neemt af, in de avond misselijk en gebraakt. Woensdag de hele dag diarree, misselijk gepaard met braken. Pfff dit bedoelen ze dus met bijwerkingen je wordt er gek van. De misselijkheid blijft nog een paar dagen aanhouden, het braken en de diarree wordt gelukkig minder. Donderdags ga ik even naar mijn werk voor een bespreking, even de zinnen verzetten en met iets anders bezig zijn. Het gaat langzaam aan steeds wat beter, een week na de kuur krijg ik wat last van mijn voetzolen en tenen maar dit is een bekende bijwerking. Hierna gaat het beter, ik ga weer wat naar mijn werk maar merk dat het allemaal erg vermoeiend is, maar wel goed om te doen. En daar is het dan net als je je beter begint te voelen 1,5 week na de kuur vermoeidheid, benauwd, keelpijn, schedelpijn en ga zo maar door. Ik ben verkouden, dat krijg je met een verminderde weerstand, 3 kinderen en werk in het verpleeghuis. En dan van het een op andere moment valt dan ook je haar uit, 1 december bijna 2 weken na de kuur zit je in de avond voor de tv trek je ineens hele plukken uit je hoofd en ohh wat doet mijn schedel pijn. Vrijdag kon ik gelukkig gelijk terecht en heb ik alles eraf laten scheren en mijn pruik aan laten meten. Wat een hel is die pruik, het kriebelt enorm en voel me totaal niet op mijn gemak. Nadat ik de pruik zaterdag de hele dag heb opgehad heb ik zondag besloten met een doekje op mijn kop over straat te gaan. Dit was een enorme opluchting, ik voelde me echt mezelf. Verkoudheid wordt erger, gepaard met veel hoesten en pijn in longen, huisarts heeft gelukkig niks gehoord en het lijkt erop dat het alleen een verkoudheid is. 7 december ga ik lekker naar de sauna waar ik helemaal bijkom en 8 december laat ik mijn tattoo zetten “alles komt goed”. De verkoudheid wordt gelukkig minder want morgen moet ik alweer aan de tweede kuur.
Vrijdag 9 december de tweede chemotherapie is een feit. Ik moet eerst bloedprikken en bij de oncoloog komen, daarna is het wachten tot de kuur er is. Uiteindelijk begin ik pas rond 14 uur met mijn kuur wat resulteert in een hele lange dag. Het infuus prikken is pijnlijk en mijn hand wordt direct blauw, ook het inlopen van vloeistoffen is pijnlijk. Ook vandaag wordt het advies gegeven om toch een porth a cath te laten plaatsen en geef aan dat mij dit een goed idee lijkt. De verpleegkundige regelt dit verder met de arts. De kuur ging goed, heb veel liggen slapen en wat series liggen kijken. Om 20.15 uur ging ik pas naar huis. Ondanks dat mijn energie wat sneller op is gaat het verder wel goed, ik heb weinig klachten gehad. De verjaardagen van de kids zijn gevierd en belangrijker nog ik was er bij en het was erg leuk en gezellig.
30 december ben ik voor CT scan geweest en is er een porth a cath geplaatst. Wat een vreselijke ingreep was dat en wat had ik een spijt toen ik op die tafel lag. Nu beurs en spierpijn. Hopelijk denk ik hier van de week anders over. Maar nu vraag ik me af waar ik aan ben begonnen. De uitslag van de CT scan moet ik afwachten en dan zal ik ook horen wanneer ik dan geopereerd zal worden.
Maandag 2 januari 2017 we luiden het jaar goed in met een 3de chemokuur. Ik zeg tegen iedereen gelukkig nieuwjaar terwijl je weet dat het nog een lang jaar gaat worden. Het aanprikken van mijn porth a cath is gevoelig maar het inlopen is een hele verbetering. Dus toch nog blij ermee. De kuur ging goed en om 19.15 uur mocht ik weer lekker naar huis. 3 januari vreselijk ziek van de ei die in mijn ziekenhuismaaltijd had gezeten. Dat wisten jullie misschien nog niet maar ik kan niet goed tegen ei, boer het 4 dagen op en ruik naar …. Gelukkig was mama er en kon ik veel op bed liggen. 4 januari in de avond veel last van de pijn in mijn benen wat de dag erna ook nog problemen veroorzaakt met lopen. Verder gaat het zijn gangetje, de bekende klachten maar niet overdreven erg. Ben zelfs gezellig naar de bioscoop geweest met vriendinnen.
De toegevoegde foto's
1. eerste keer chemo in het ziekenhuis
2.haar uitval, besloten bij de kapper alles af te laten scheren
3. aanmeten van de pruik
