Dag Disney, hallo nefrodrain

  • Openbaar blog
  • zaterdag 3 maart 2018
  • 1502 x gelezen
Het geluk is niet met mij. Nog 3 nachtjes slapen zeiden de kids gister ochtend dan gaan we naar Disney. Zo naar uitgekeken en zo dichtbij maar mijn lichaam dacht er anders over. Nadat we gister 2 hospices bezocht hebben ik met de kids naar huis ben gegaan kwam langzaam pijn op bij de ademhaling een beetje dezelfde pijn als de vorige keer in het ziekenhuis toen mijn long wat was ingeklapt. Ik dacht verkeerde beweging gaat wel over maar toen kwam de pijn in mijn linker flank bij mijn nier. Ik dacht kleed me om ga op bed liggen maar de pijn wordt erger. Veel erger...... Seth besluit opa te bellen en komt samen met oma mijn kant op. Wat doe je dan je weet dat als je naar het ziekenhuis gaat ze iets vinden, zeg al de hele week dat mijn nier het niet doet maar ik wil niet gaan ik wil naar DISNEY. De pijn is zo erg ik moet besluiten om te gaan. Ik verpest alles, ze vinden niks je gaat straks naar huis, wat een k*anker ziekte, is ons dan niks gegunt, waarom ben ik niet eerder gegaan enz..... allemaal vragen waar je geen antwoord op krijgt. Was ik in oktober maar gewoon gegaan dan hadden de kindjes nu niet weer een teleurstelling te verwerken gehad. Na foto en ct scan meerder morfine spuiten. Het verlossende woord ik heb een pus nier. Het lijkt erop dat de kanker niet gegroeid is maar de jj drain verstopt zit en daardoor is die nier gaan ontsteken. Iets wat we al wisten dat dit zou gaan gebeuren daar na Disney een wissel zou plaatsvinden. Helaas te laat. .... En nu heb ik dus een nefrodrain iets wat ik ook niet wilde maar als ik het niet doe dan krijg ik een sepsis en ga ik dood. Nee dat wil ik nog niet we moeten nog naar Disney. Morgen verder beleid ik moet 24 uur koortsvrij zijn en ze willen zeker weten welke bacterie er rond woekert in mijn lichaam. Dus misschien mag ik morgen naar huis met drain maar is dat dan wat je wilt in disney. Nee ...... dus heeft pa besloten te annuleren en hopen we over 3 of 4 weken toch te gaan. Hopelijk krijgt iedereen dat geregeld met zijn werk 🤞 Ik baal vraag me af waarom ik alles op mijn bordje moet krijgen. Maar ben ook opgelucht stel dat het gebeurd was terwijl we in Frankrijk zaten pfff. Dus geluk bij een ongeluk Alles komt goed 💖
Reageren
Volgend blogbericht

6 reacties

Lieve dappere Kim,

wat ongelooflijk kl@#%, heel goed dat je het hebt laten annuleren, hoe vreselijk rot het voor een moeder ook voelt naar de kinderen toe. Al die dilemma’s waar we mee moeten dealen. Niet leuk meer. Heel veel sterkte en knap gauw op van het plaatsen van de nefrodrain.

liefs,karin

Laatst bewerkt: 03/03/2018 - 19:05
Reageren
Wat fijn al die berichtjes. Dat doet een mens goed. Het schuld gevoel heb ik losgelaten maar vind het wel heel sneu voor de kindjes. Daarnaast ontstaat het gevoel meer dat ik echt beter naar mijzelf moet luisteren een week geleden had ik namelijk al een band net onder mij ribben en ook contact gehad met ziekenhuis. Maar ja je wilt niet langsgaan omdat je bang bent voor de gevolgen. Uiteindelijk zijn deze gevolgen er nog een denk ik had ik maar ..... dan...... Houd ik me naar voor dat ze dan nog niks gevonden hadden en we in hetzelfde schuitje zouden zitten. Goede zondag en de berichtjes doen mee echt goed 😍
Laatst bewerkt: 04/03/2018 - 05:24
Reageren
Och lieve Kim. Wat ontzettend sneu voor je kinderen maar ook voor jou. Jullie hadden hier zo op verheugd. Zou jullie ook zo goed gedaan hebben. Even niet aan de ziekte denken, voor zover als mogelijk is. En juist nu komt de ziekte toch weer op de voorgrond te staan. Heel begrijpelijk dat je, je schuldig hebt gevoeld. Maar dit is overmacht. Dit gebeurt. En hoe vervelend ook, ook nu moet je ermee door. Wat ben je een kanjer door er toch weer een positieve draai aan te geven. Als je het in Frankrijk had gekregen was het nog vervelender geweest. Hopelijk ga je hier spoedig van herstellen. En kunnen jullie toch met z'n allen over een paar weken naar Disney. Liefs, dasje
Laatst bewerkt: 04/03/2018 - 19:26
Reageren