Controle-angst
Zucht, woensdagochtend staat de controle weer op de agenda, ben alweer weken van slag en nu zo'n 2 dagen ervoor? Ik kan het niet uitleggen, ben gewoon depressief en zie het allemaal niet meer zitten. De uitslag van het bloed heb ik al binnen, die was prima. En toch, heb ik zo'n voorgevoel dat het niet goed zit, waarom? Omdat ik laatste tijd toch wat buikpijntjes heb, kan ook aan littekenweefsel liggen en mijn littekenbreuk die ik schijn te hebben, maar ja nu, nu twijfel ik aan alles. Hele zomer teveel genoten van wijn en versnaperingen, en nu heb ik daar weer spijt van. Net de documentaire over Antonie Kamerling zitten kijken en ik herken daar heel veel in, hij had dan wel geen kanker gehad maar vond het leven ook zwaar. Ik wil graag leven en genieten, maar altijd kijkt die kanker om het hoekje mee. Hoor de laatste tijd ok weer veel verhalen van mensen die jaren geleden kanker hebben gehad, en het ineens in alle hevigheid weer teruggekomen is. Kortom, ik wil liever niet op controle, ik wil het gewoon niet, ze zeggen allemaal dat de kans zo klein is dat het uitzaait of terugkomt, waarom dan weer al die ellende? Tja, natuurlijk ga ik toch maar ondertussen sterf ik al weken duizend doden. Hoe ervaren jullie dat? Ik heb serieus al zoveel meegemaakt in mijn leven, vanaf toen ik heel jong was, het leven is niet erg lief voor mij geweest en nu dit? Bij mij zit het eigenlijk nooit eens mee, dus ga ik daar al niet meer van uit. Tuurlijk besef ik dat het ook veel erger had gekund, maar ik kan gewoon niet meer op mijn lijf vertrouwen, daarvoor heb ik al teveel meegemaakt. Pfffff, morgen maar een dagje met veel slapen en slaappillen denk ik, anders word ik gek!
Sorry, voor mijn gezeur, moest het wel ff kwijt.
grtz Monique
Sorry, voor mijn gezeur, moest het wel ff kwijt.
grtz Monique
13 reacties
Herkenbaar.... ik duim voor je, laat wat weten
Liefs Maartje
frtz Monique
Dat houdt dus in dat ik eens in de 3 maanden een week onuitstaanbaar ben.
En van mij mocht er deze keer niemand mee naar de uitslag want ik vreesde ook het ergste met alle pijn die ik nog steeds heb bij de darmhechting. En had bedacht bij slecht nieuws het voorlopig niet te delen.
Maar alles was goed en dan moet je heel blij zijn.
Maar dat duurde deze keer ook wel een paar dagen.
Die controles zijn vast nodig maar ik blijf het -exusez le mot- lelijke mindfuckers vinden.
Ik had T4N2M0 en volgens de artsen in het AVL is de kans op terugkomst net zo groot als bij een ieder ander. Dus niet verhoogd. Dat moet me nog gaan geruststellen.....
Alle sterkte!
Pascale
grtzzz Monique
Ik heb over twee eken mn eerste ct scan controle. In principe moet k schoon zijn, maar jaaaa...
maak me op dit moment meer druk over wat ik eet en of dat niet mn kanker veroorzaakt.
In ieder geval ben jij er weer voor drie maanden vanaf. Leon ( een ook zo'n kanker patient hier) zei laatst, ik probeer van mn controles te houden, ik waardeer dat er zoveel mensen op mij letten en dat ik zoveel controle krijg, zodat het nooit heel erg uit de hand kan lopen. Ik wil dat eigenlijk ook wel graag zo zien. Wel moeilijk....
wat zit er op die toastjes? Ik vier liever met taart
groeten
annemiek
grtz Monique
Ik heb elke drie maanden bloed prikken, eens in het half jaar buikecho en CT en eens in het half jaar zo'n fijne endoscopie.
Omdat de nieuwe darmnaad in bestraald gebied ligt heelt ie nauwelijks en zit er n hele grote zweer over die naad. Die houden ze met een sigmoidscopie ook elk half jaar in de gaten.
Omdat je in mn bloed niet kon zien dat ik kanker had sta ik daar heeeel argwanend tegenover. Want waarom zouden ze die tumormarkers nu wel opeens uit mn bloed kunnen halen?
Ik baal er van dat ik heel veel niet meer verdraag; vlees, brood, rijst, pasta, aardappelen.....maar taart .....mmmh daar heb ik wel n krampje voor over ;-).
Hoop dat je kan genieten!
groeten,
Pascale
Grtz Monique