13 september - beenmergpunctie

Dinsdag 13 september; een warme dag in de schitterende reeks van nazomerdagen. S'ochtends om een uur of 11 werd ik verwacht in het ziekenhuis voor het onderzoek waar ik zo tegen opzag; omdat ik geen idee had hoe mijn lichamelijke conditie na afloop zou zijn had mijn oudste zoon Kilian zich aangeboden om voor vervoer te zorgen.
Van tevoren had ik 2 500mg tabletten paracetamol ingenomen om de pijn een beetje te dempen maar daar heb ik weinig van gemerkt.

Voor de punctie zelf worden de huid en beenvlies lokaal verdoofd; techniek en onderzoek van worden in de volgende links goed beschreven waarbij de eerste link vooral inzoomt op de techniek en de tweede op onderzoek:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Beenmergpunctie en https://hematologiegroningen.nl/patienten/content/2beenmergonderzoek.htm

Mijn ervaringen

Het was warm die dag en we waren ruim op tijd aanwezig op de afdeling; Marina en Kilian waren mee en we werden praktisch direct opgeroepen en naar de behandelkamer gebracht waar de medisch analiste die de punctie zou uitvoeren uitlegde hoe een en ander in zijn werk zou gaan. In mijn geval zou 2 keer beenmergvloeistof worden opgezogen en 3 keer in het beenmerg worden geboord voor een biopt (een stukje vast beenmerg); de totale behandeling zou een minuut of 15 duren.

Marina en Kilian mochten aanwezig blijven tijdens het proces maar het leek me beter voor hun gemoedsrust dat zij in de wachtkamer zouden wachten totdat de punctie was afgerond.

De verdovingsprik van het beenvlies was pijnlijk maar de pijn ebte snel weg toen de verdoving begon te werken.
Daarna zocht de analiste met de naald naar een plekje op het bot waar ik geen pijn zou voelen wat een tijdje duurde voordat dat gevonden werd.

Toen de naald door het bot ging en het merg bereikte was dat een kortstondig onaangenaam gevoel; een sensatie van druk op een plek waar ik dat niet gewend was.

De eerste afname van vloeibaar beenmerg ervoer ik als een elektrische schok in mijn heup en rechterbeen (ik lag op mijn linkerzij) maar niet als ondraaglijk, de tweede afname (2 keer zoveel als de eerste) voelde ik nauwelijks.

Ik begon mezelf al te feliciteren met een geslaagde punctie maar was het beenmerg biopt vergeten...

Het biopt zelf was bij mij integenstelling tot de punctie en wat de meesten ervaren zeer pijnlijk en heeft daardoor lang geduurd; toen na een half uur voldoende vast beenmerg uit mijn bekkenbot was gewurmd had ik geen droge draad meer aan mijn lijf en had ik een paar koppen koffie nodig om weer een beetje bij mijn positieven te komen.

Omdat de punctie bij mij nodig is om multipel myeloom uit te sluiten hoop ik dat dit tot een eenmalige ervaring beperkt zal blijven. Ik heb bewondering voor diegenen die dit vaker moeten ondergaan en steek ze van hieruit graag een hart onder de riem toe: respect!

De onderzoeken duren 2 weken; 1 week extra omdat het kalk eerst uit het biopt moet worden opgelost voordat met onderzoek kan worden begonnen.

Omdat solitair extramedullair plasmacytoom als voorlopige diagnose is gesteld en dit met radiotherapie (bestraling) behandeld wordt is de volgende stap de intake bij het VUMC in Amsterdam om behandelingsplan voor te bereiden.
Hier is op dinsdag 20 September een afspraak voor gemaakt