Altijd klaar voor zelfmanagement?
Als je kanker krijgt, is het de kunst om de ziekte een plaats te geven in je leven. In de zorg wordt dat ook wel zelfzorg of zelfmanagement genoemd. Zelfmanagement betekent dat je je leven leidt zoals jij dat wilt, ondanks de ziekte. Je kunt wellicht niet meer alles doen zoals je gewend was.
Ben je daar altijd tijdig op voorbereid of is de verrassing vooral in het begin zo groot dat je 'overvallen' wordt, je bent dan in de survival-fase , en pas in een later stadium besef en tijd hebt om je echt inhoudelijk bezig te houden met je ziekte en je leven?
Wat vinden jullie?
3 reacties
in het begin wordt je natuurlijk overvallen en probeer je jezo goed en zo kwaad mogelijk er door heen te slaan. Het is nu voor mij bijna een jaar geleden dat ik de diagnose endeldarmkanker kreeg. Eigenlijk besef ik nog steeds niet wat er gebeurd is. Maar het drukt jewel met je neus op je eigen eindigheid en je gaat tochmeer genieten van de gewone dingen van het leven. Je hebt er maar 'een'.
Ab
Dus naar het ziekenhuis bellen vindt ik niet nodig, ik kan nog goed relativeren wat goed is om te doen.
Mijn koorts is aan het zakken na de paracetamol en veel drinken, het is goed bedoeld van mijn schoondochter, zij maken zich meer zorgen dan ik zelf. Ben zelf verzorgende van beroep, ik weet best wanneer ik aan de bel moet trekken.
Ondanks enige bezwaren van bedrijfsarts en oncoloog enige uren gestart met werken. Voelt voor mij goed