Inspirerende boeken van kankerpatiënten

Openbaar gesprek
15 juni 2013 om 12.56,
gewijzigd 3 januari 2015 om 09.53
3306 x gelezen
Heb jij een boek gelezen waarin een kankerpatiënt vertelt over zijn/haar ervaringen met kanker en is dat een boek waar anderen door geïnspireerd kunnen worden? 
Plaats het dan hieronder door op 'geef antwoord' te klikken.
Noem (in principe) één boek, anders zien we straks door de bomen het bos niet meer. Vertel erbij waarom je dit boek zo inspirerend vond en wat lotgenoten eraan kunnen hebben.

Uiteraard gaat het alleen om boeken waar geen enkel commercieel belang achter zit.

16 reacties

Peter Kapitein:  Ik heb kanker...
... en ik leef een goed, gelukkig en gezond leven!
-
Een titel die prikkelt, vind ik. Het is een combinatie die op het eerste gezicht niet kan samengaan. Maar als je het boek leest, weet je dat het wél kan. 
Ik heb in het boek enerzijds veel herkenning gevonden van wat al in mij leefde, anderzijds ook inspirerende dingen gelezen. Een echte aanrader! Zeker voor wie lymfklierkanker heeft. Hij heeft o.a. zijn hele ziekteproces gedetailleerd weergegeven.
Maar ook voor alle andere kankerpatiënten, want je gaat door soortgelijke processen. 

Een gedeelte van de achterkant van het boek:

"In Ik heb kanker... en leef een goed, gelukkig en gezond leven maakt Peter Kapitein - zelf enkele jaren geleden gediagnosticeerd met lymfklierkanker - duidelijk hoe je een vreselijke boodschap een positieve en optimistische wending kunt geven. Hoe je niet bij de pakken neer gaat zitten, maar het heft in eigen hand neemt en goed, gelukkig en gezond leeft met kanker.
In zijn boek beschrijft Peter Kapitein waar iemand mee te maken krijgt als je moet leven en samenleven met iemand met kanker. Steeds vanuit een andere invalshoek beschrijft hij welke impact de diagnose kanker op iemand heeft. Niet alleen op de patiënt zelf, maar ook op zijn omgeving, zijn relatie, zijn familie en zijn werk. Het is zijn manier van leven met kanker, maar zijn optimisme en doorzettingsvermogen is ook van toepassing op het leven van vele anderen met deze afschuwelijke ziekte."

ISBN 978-90-6112-929-5
Laatst bewerkt: 08/04/2017 - 07:36
Wat een leuk onderwerp Lydia! Ik ben gek op lezen en heb ook al diverse boeken gelezen die geschreven zijn door kankerpatiënten. Een aantal tips:

  • Achter de Lach - Fran Drescher (de hoofdrolspeelster uit "The Nanny") (baarmoederhalskanker)
  • Helaas heb ik wat te vertellen - Roos Jelier (lymfklierkanker)
  • K, omdat ook lafaards kanker kunnen krijgen - John Diamond (keelkanker)
  • Mail en Zonneschijn - Natascha Slijpen (darmkanker)
Als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis van kanker dan is 'De Keizer Aller Ziektes' van Siddharta Mukherjee zeker een aanrader. Wel een heel dik boek en soms wat langdradig, maar zeer zeker erg mooi om te lezen. 
Laatst bewerkt: 08/04/2017 - 07:36
Leuke vraag!
Heb best veel boeken gelezen, over ervaringen met (borst)kanker.
Het boek Beter van de zwemmer Maarten van de Weijden heeft veel indruk op me gemaakt. Waarom? Omdat het o.a.  gaat over vechten en overlevingskansen en de samenhang hiertussen. `Als je hard vecht, heb je dan meer kansen om beter te worden, of is het puur geluk hebben?`
Ik heb hem een keer ontmoet tijdens een Samenloop voor Hoop; een bijzondere man met een interessant levensverhaal!
Laatst bewerkt: 08/04/2017 - 07:36
Hoi Ellen,

Klinkt als een interessant, inspirerend boek! Ik zal kijken of ik het ergens op de kop kan tikken.
En ook weer een boek van een sporter. Volgens mij hebben sporters (die gaan voor hun sport) meer vechtersmentaliteit en kunnen we daarvan leren.

Laatst bewerkt: 08/04/2017 - 07:36
Hoi Lydia,

Maarten van der Weijden vindt juist dat een vechtersmentaliteit niets te maken heeft met het wel of niet overleven van kanker! Ik vind het een goede boodschap. Maarten is niet de beste schrijver, maar het boek leest als een trein.
Laatst bewerkt: 08/04/2017 - 07:36
Je maakt me extra nieuwsgierig!
Ik geloof overigens dat de vechtersmentaliteit niet zozeer het al niet overleven beïnvloedt, maar vooral bepaalt op wat voor manier je door het hele proces heengaat. Of je er zelf alles aan doet om zo goed, gelukkig en gezond mogelijk te leven met kanker of dat je het hoofd laat hangen. Dat haal ik uit het boek van Peter Kapitein en dat is ook hoe ik het zelf ervaar. 
Het heeft wel in een bepaalde zin te maken met (de tijd van) overleven: hoeveel heb je over voor de behandelingen. Als ik straks weer aan de chemo moet, hoeveel bijwerkingen (met name misselijkheid) ga ik dan accepteren.
Laatst bewerkt: 08/04/2017 - 07:36
Hoi Lydia,

Ik snap je redenering, maar denk er net iets anders over. Dat komt door mijn eigen ervaringen met kanker, die ik liever niet deel op het openbare gedeelte van deze site. Kortgezegd komt het erop neer dat ik kwaliteit van leven het allerbelangrijkst vind. Dat ik niet alle bijwerkingen van de behandelingen accepteer, komt niet door een gebrek aan vechtersmentaliteit. Ik heb veel over voor curatieve behandelingen, maar veel minder voor palliatieve behandelingen. Het is maar de vraag of dat laatste invloed heeft op de tijd van overleven (in goede kwaliteit).

Misschien interessant voor een discussie in de besloten groep!
Laatst bewerkt: 08/04/2017 - 07:36
Hoi Margriet,
Dat lijkt mij inderdaad een heel goed idee om hierover een aparte discussie te gaan starten in de besloten groep.
Niet alleen om het af te schermen voor google, maar ook omdat andere deelnemers het dan als zelfstandig onderwerp kunnen vinden. (in plaats van tussen de boekbesprekingen)

Zou je hiervoor zelf een nieuwe discussie willen starten?

-Otto-

Laatst bewerkt: 08/04/2017 - 07:36
Heel indrukwekkend en geweldig geschreven: Paniekspinnen van Bibian Harmsen.

Bibian Harmsen, grafisch vormgever, heeft een druk leven met man, kinderen en haar band. Haar enige probleem is dat ze niet kan kiezen wat ze werkelijk wil. Tot ze in november 2011 in het ziekenhuis hoort dat ze alvleesklierkanker heeft. De prognose is slecht. Sindsdien doet ze wat ze van kinds af aan eigenlijk het liefste doet: schrijven, op haar weblog, dat inmiddels meer dan 3000 pageviews per dag heeft. ‘Paniekspinnen’, noemt ze het, zoals poezen die bang zijn of pijn hebben soms ook gaan spinnen.

Ze komt door haar ziekte met één been in een heel andere wereld: gesprekken met de oncoloog in het ziekenhuis, het kiezen van een grafkist, pijnlijke gesprekken over haaruitval met een nietsvermoedende kapper en het oefenen van ‘palliatief handenknijpen’ met haar man. Ondertussen gaat het gezinsleven door:liedjes zingen met haar kinderen, uitstapjes maken, Sinterklaas vieren en eigenlijk ‘heel gelukkig zijn, afgezien van die pancreaskanker dan’.

Laatst bewerkt: 08/04/2017 - 07:36
Bovenstaand antwoord is NIET verwijderd door een moderator.
Daarom hieronder nogmaals het antwoord van AnneArnhem:
-Otto-


Ik vind de boeken van Sofie van der Stap van Het meisje met de 9 pruiken en Een blauwe vlinder zegt gedag echt prachtig.

Het is een biografie van een 21 jarig meisje waar een ernstige vorm van kanker wordt geconstateerd. Het meisje met de 9 pruiken gaat over het proces, waar ze tegen aan loopt positief en negatief.
En Een blauwe vlinder zegt gedag, is enorm aangrijpend. Sophie van der Stap geeft antwoord op de vraag waarmee ze in haar debuutroman Meisje met negen pruiken eindigde: wat te doen als je je leven hebt teruggekregen? Na te zijn verdwaald in een doolhof van dood, liefde en avontuur probeert dit dappere meisje haar leven weer op te pakken. Na haar ziekte maakt ze een wereldreis en dan beseft ze welke bestemming het belangrijkst voor haar is: haar thuis.




Laatst bewerkt: 29/06/2017 - 19:51