‘Mijn gezin is nu voor mij het belangrijkste’
Met een man, een kind en een drukke baan vloog de tijd voorbij voor Cecilia (39). En toen kreeg ze twee jaar geleden baarmoederhalskanker. Na chemo’s en een operatie is ze nu kankervrij. De ziekte heeft haar leven veranderd. “Mijn gezin nam ik toch enigszins voor lief. Nu is het voor mij het allerbelangrijkste.”
Tekst: Eduard Herkes, januari 2022
Als haar dochter Saar (nu 4) vroeger ziek was, hoopte Cecilia dat een opa of oma kon oppassen. Nu regelt ze dat ze er zelf is voor haar dochter. “Toen ik kanker had, dacht ik regelmatig: kan ik Saar wel zien opgroeien? Sinds ik kankervrij ben, geniet ik nog veel meer van het moederschap. Mijn vriend Coen haalde Saar vaak op van de crèche en ik dacht nu: dat wil ik ook! Dus heb ik mijn werktijden aangepast. Na kanker ga je wel nadenken over wat echt belangrijk is in het leven. Je maakt andere keuzes.”
Al maandenlang klachten
Twee jaar geleden. Al een aantal maanden voelt Cecilia zich niet lekker. Ze heeft last van hevig bloedverlies. Uiteindelijk maakt ze een afspraak bij de huisarts. De huisarts stelt haar gerust en denkt vanwege Cecilia’s drukke baan aan een burn-out. Ze gaat nog twee keer terug naar de huisarts. Maar op een maandagochtend realiseert ze zich dat het nog steeds niet goed voelt. “Ik heb intuïtief het ziekenhuis gebeld, het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC). Ik zei: Ik wil dat iemand me vandaag onderzoekt, want het is niet goed.”
En haar vermoeden klopt. Drie dagen na haar bezoek aan het LUMC krijgt ze te horen dat ze baarmoederhalskanker heeft. “Mijn omgeving hoopte natuurlijk dat het niet zo was, maar ik wist het al. Ik had intussen alle wetenschappelijke artikelen die ik kon vinden gelezen. De arts was wel verbaasd over mijn kennis. Maar ik wilde vooral zelf de regie houden."
Keuze uit twee behandelplannen
Cecilia kan kiezen uit twee opties. Optie 1: haar baarmoeder en haar eierstokken verwijderen. Daardoor dus niet meer zwanger kunnen worden en direct in de overgang komen. Of 2: een experimentele chemotherapie om de tumor kleiner te maken. En dan een operatie om de tumor weg te halen. “Ik hoefde er niet lang over na te denken, ik ging voor optie 2.” Haar vriend Coen vindt deze keuze heftig, maar zegt ook ja. “Een partner wordt nogal eens vergeten, maar ook hij moet natuurlijk akkoord gaan. We hebben hier echt gezamenlijk over gesproken. Je gaat namelijk nogal wat aan samen.”
‘De eerste kuur ging heel goed, van de tweede ging ik onderuit, zo zwaar was het.’
Twee weken daarna begint Cecilia aan de chemo. “De eerste kuur, een opname van een dag en een nacht, ging heel goed. Van de tweede ging ik onderuit, zo zwaar was het.” Na de derde kuur blijkt uit een scan dat de tumor al klein genoeg is om te opereren. “De artsen wilden dat ik zes kuren zou volgen, terwijl ik zei: waarom niet nu opereren? Ik heb voorgesteld nog wel een vierde kuur te doen en dan te opereren, en dat is ook gebeurd.”
Feest
Tijdens de operatie blijkt dat de tumor niet is uitgezaaid. En nog altijd is Cecilia kankervrij. “Ik blijf wel de rest van mijn leven onder controle. Maar van een controle iedere drie maanden naar iedere zes maanden, vond ik al zo’n feest. En dan moet het echte feest nog komen, want in 2022 gaan we trouwen.”
Wat ze iedereen wil meegeven: ga naar een psycholoog. “Na zo’n ingreep ben je psychisch stuk, terwijl het herstel lichamelijk ongelooflijk zwaar is. Maar ook voor je partner is heel belangrijk er veel over te praten.”
Tips van Cecilia:
- Neem tijdig contact op met een psycholoog
- Ook voor je partner is het belangrijk om erover te praten
- Houd vooral zelf de regie
Wil je in contact komen met Cecilia? Bekijk haar profiel op kanker.nl.