Het volgende gevecht deel 2

Het volgende gevecht deel 2

Dat het met mij dus goed gaat dat is een mooi gegeven. Voor mij, mijn familie, mijn vrienden maar ook voor mijn werkgever. Zou je denken. Ondanks dat men van alle kanten al anderhalf jaar aangeeft dat men enorm met me meeleeft, blijven we toch twee BV’s. Namelijk de BV werkgever en de BV OL. En laten de belangen nu net een beetje uit elkaar liggen.

Inmiddels ben ik volledig gereïntegreerd. Dat wil zeggen: binnen de mogelijkheden en de huidige situatie. Ik zal u niet met het dossier vermoeien maar laten we het zo zeggen: er wordt alles aan gedaan om mij niet terug te laten keren in mijn eigen functie. Dat is te kwetsbaar in hun ogen, maar het heeft alles in zich van een afrekening.

Reintegratie in eigen functie is een wettelijk recht, maar men doet er dus alles aan om dat niet te hoeven doen. Er wordt ook aan een alternatief gewerkt. Er zijn, in hun ogen, nieuwe ontwikkelingen die een nieuwe functie in de organisatie rechtvaardigen. Er is op dat vlak, met hun woorden, een ambitie. En laat men voor de invulling nu juist mij op het oog hebben.
Top denkt u. Bent u ook bekend met de hit “vriendschap” van Het Goede Doel? Een pakketje schroot met een dun laagje chroom zingen ze. Exact de situatie waar we nu in zitten. De ambitie is omgezet in een functieomschrijving die verdomd veel weg heeft van een afrekening. Linea recta naar de gangkast. Diep weggestopt om uiteindelijk zelf te vertrekken.

Dat is een harde noot want heel direct wordt er niet gecommuniceerd. Iemand heeft laten ontsnappen dat een terugkeer in eigen functie niet gaat gebeuren, maar anderen gaan snel aan die woorden voorbij. Ook reintegratie-activiteiten zijn niet gericht op terugkeer in eigen functie.

Dus terugkeer is geen optie. De job carving (ja, zo heet dat) lijkt uiteindelijk ook niet bevredigend en het spoor-2 traject stopt (want ik ben 100% gereïntegreerd ondanks dat de werkgever een voorbehoud maakt). Verder staat de WIA keuring voor de deur maar de verwachting is dat zij zullen beslissen dat ik fit voor werk ben. Procederen om recht op terugkeer in eigen functie te eisen? Is een optie maar kost ook veel tijd en geld. Verder is er geen jurisprudentie op dit vlak (in mijn omstandigheid).

Aangezien ik de uitgesproken ambitie niet vond matchen met de functieomschrijving heeft men besloten om de ambitie op papier te zetten. We zouden van daaruit verder praten en weer naar de functieomschrijving gaan kijken. Ik heb echter aangegeven dat als de ambitie nu matcht met de functieomschrijving dat we dan niet meer hoeven te praten over de punten en komma’s. Eerlijk gezegd denk ik dat dat de uitkomst gaat zijn. Tot nu toe veel woorden maar weinig daden.

Is dat dan vervelend? Nou dat zal wel eens kunnen. Buiten dat we nog geen inschaling hebben, ligt er ook nog een verwachtingspatroon. Ik heb altijd een verantwoordelijke functie gehad en het lijkt erop dat ze met ‘chef bezemkast’ me klein kunnen houden (in profiel) maar veel verwachten. “Staat zo niet op papier maar we verwachten wel van je dat je dit en dit ook nog doet.” Dat kan in de nabije toekomst tot een arbeidsconflict leiden.

Kan ik er nog iets aan veranderen voor de BV OL? Tot nu toe ‘mag ik meeschrijven’ maar dat is er effectief nog niet van gekomen. Men kijkt wel uit. Komende week is er een Poolse Landdag over de functie en de ambitie; uiteraard zonder mij. Daarna mag ik reageren. Lees: tekenen bij het kruisje. Ik ga dus met 44 met pensioen. Althans zo voelt het wel. De functie biedt weinig uitdaging en voldoening. Liggen er mogelijkheden extern? Gaat lastig worden. Zeker als de WIA keuring me 100% fit stelt. Als dat niet zo is dan ligt het risico voor een nieuwe werkgever wat lager.

Ik ben eerlijk gezegd erg teleurgesteld dat ik na diagnose en behandelingen ook nog moet vechten voor mijn baan. Één van de weinige zekerheden die ik had. Dat de werkgever dan ook nog doet alsof men barmhartig is en het goed met je voor heeft dat is helemaal pijnlijk.

Ik hoop van harte dat de overheid dit soort situaties keihard gaat tegenwerken. Voor mijn part neemt het UWV ter bescherming van de werkgever het looncomponent voor een bepaalde tijd over als je toch weer ziek wordt maar laat de patiënt/werknemer er niet de dupe van worden. Die krijgt al genoeg over zich heen en zoals u ziet zit er geen bescherming in de Wet Verbetering Poortwachter.

Bent u ook zo benieuwd naar de komende weken/maanden als ik?

2 reacties

Ja, dat ben ik zeler. Wat een schande dat je dit overkomt. En zoveel anderen met jou. Wat leven we toch allemaal mee, en wat laten we tegelijkertijd tóch net zo makkelijk iedereen in de kou staan. Laat je alsjeblieft bijstaan door een goede advocaat en eis je baan terug als je dat zelf haalbaar acht. En ga nooit alleen naar een gesprek. Ik vind dit ongelofelijk kwetsend en ik zou ze dat goed laten weten. Via je advocaat en met een schadevergoeding in het achterhoofd. Ik ga nog voor je zoeken naar f9n2dsen die dit soort kosten mogelijk vergoeden. Hou je hoofd koel en je eigenwaarde huizenhoog!

Laatst bewerkt: 28/05/2021 - 23:39

Wat enorm zuur dat je naast de strijd tegen je ziekte, nu vervolgens deze “strijd” met je werkgever moet aangaan.

Soling

Laatst bewerkt: 29/05/2021 - 08:51