Voorbereidingen Radiotherapie en uitslag Beenmergpunctie
Als ik dit schrijf is het eind januari en zijn we inmiddels 4 maanden verder, maanden waarin veel is gebeurd en waarvan ik in de berichten hierna verder verslag zal doen.
Op 26 September vond vervolgonderzoek ter voorbereiding van de radiotherapie plaats: tandheelkundig onderzoek en röntgenfoto's om staat van kaak en gebit vast te stellen, oogonderzoek ter voorbereiding van de MRI scan om ongewenste oogschade te voorkomen (ik had opgegeven dat tijdens mijn klusverleden ik mij van tijd tot tijd bij de eerste hulp moest vervoegen om staaldeeltjes die zich ongelukkigerwijze in mijn hoornvlies hadden genestelt daar weer weer uit te laten peuteren) en de MRI scan zelf, aangezien bij een MRI scan sterke magneetvelden worden gebruikt zou een nog aanwezig staaldeeltje schade kunnen veroorzaken maar dat bleek niet het geval.
Met de MRI (Magnetic Resonance Imaging) wordt een gedetailleerde opname gemaakt van het te bestralen gebied met een combinatie van sterke magneetvelden, Radiogolven en Electric Field gradient techniek ter voorbereiding van het bestralingsplan; een omvangrijke rekenklus die een een week in beslag zou nemen en zou resulteren in een aansturingsprogramma van de bestralingsapparatuur gericht op het vernietigen van tumorweefsel met röntgenstraling en het zoveel mogelijk voorkomen van schade aan omliggende weefsels.
https://www.vumc.nl/afdelingen-themas/29879/6045690/mri
De MRI zelf is een uitdaging voor claustrofobisch ingestelde mensen en behoorlijk lawaaierig; bij iedere frequentie worden ander tonen geproduceerd en het geheel duurde ruim een half uur. Omdat mijn hals moest worden gescand werd mijn hoofd ingepakt in een soort vierkante goudvissenkom en ingepakt en wel met mij erbij in de scannertunnel geschoven. Ter bescherming van de oren kreeg ik oordopjes met (slechte)muziek in maar dat maakte niet veel uit want de scanner maakte zoveel herrie dat die toch nauwelijks te horen was. Tijdens de scan had ik bij sommige lage toon frequenties een eigenaardige sensatie in mijn huid die zich het best laat omschrijven als hele kleine spiertjes die onder invloed van de magneetvelden of radiogolven zich samentrokken. Een eigenaardige sensatie die niet (h)erkend werd door de artsen
http://jobstories.nl/wp-content/uploads/2014/11/Radiologisch-laborant.j…
28 September - uitslag beenmergpunctie.
Die pijnlijke beenmergpunctie bleek toch ergens goed voor te zijn geweest: de uitslag was gunstig, er was geen hoge concentratie kwaadaardige plasmacellen in het beenmerg gevonden wat de diagnose Solitair Extramedullair plasmacytoom bevestigde.
Dit zou inhouden dat er alleen sprake zou zijn van radiotherapie en de kans op genezing groot (75-85%).
Nu was het wachten op het moment waarop met de radiotherapie zou worden begonnen.
Omdat ik verwachtte dat de radiotherapie er stevig in zou hakken en er weinig ruimte zou overblijven voor leuke dingen zijn we een lang weekend gaan kamperen in de bossen van Springendal met ouders en zuster en Glasrijk in Tubbergen bezocht, zeer de moeite waard: www.glasrijk.nl
Op 26 September vond vervolgonderzoek ter voorbereiding van de radiotherapie plaats: tandheelkundig onderzoek en röntgenfoto's om staat van kaak en gebit vast te stellen, oogonderzoek ter voorbereiding van de MRI scan om ongewenste oogschade te voorkomen (ik had opgegeven dat tijdens mijn klusverleden ik mij van tijd tot tijd bij de eerste hulp moest vervoegen om staaldeeltjes die zich ongelukkigerwijze in mijn hoornvlies hadden genestelt daar weer weer uit te laten peuteren) en de MRI scan zelf, aangezien bij een MRI scan sterke magneetvelden worden gebruikt zou een nog aanwezig staaldeeltje schade kunnen veroorzaken maar dat bleek niet het geval.
Met de MRI (Magnetic Resonance Imaging) wordt een gedetailleerde opname gemaakt van het te bestralen gebied met een combinatie van sterke magneetvelden, Radiogolven en Electric Field gradient techniek ter voorbereiding van het bestralingsplan; een omvangrijke rekenklus die een een week in beslag zou nemen en zou resulteren in een aansturingsprogramma van de bestralingsapparatuur gericht op het vernietigen van tumorweefsel met röntgenstraling en het zoveel mogelijk voorkomen van schade aan omliggende weefsels.
https://www.vumc.nl/afdelingen-themas/29879/6045690/mri
De MRI zelf is een uitdaging voor claustrofobisch ingestelde mensen en behoorlijk lawaaierig; bij iedere frequentie worden ander tonen geproduceerd en het geheel duurde ruim een half uur. Omdat mijn hals moest worden gescand werd mijn hoofd ingepakt in een soort vierkante goudvissenkom en ingepakt en wel met mij erbij in de scannertunnel geschoven. Ter bescherming van de oren kreeg ik oordopjes met (slechte)muziek in maar dat maakte niet veel uit want de scanner maakte zoveel herrie dat die toch nauwelijks te horen was. Tijdens de scan had ik bij sommige lage toon frequenties een eigenaardige sensatie in mijn huid die zich het best laat omschrijven als hele kleine spiertjes die onder invloed van de magneetvelden of radiogolven zich samentrokken. Een eigenaardige sensatie die niet (h)erkend werd door de artsen
http://jobstories.nl/wp-content/uploads/2014/11/Radiologisch-laborant.j…
28 September - uitslag beenmergpunctie.
Die pijnlijke beenmergpunctie bleek toch ergens goed voor te zijn geweest: de uitslag was gunstig, er was geen hoge concentratie kwaadaardige plasmacellen in het beenmerg gevonden wat de diagnose Solitair Extramedullair plasmacytoom bevestigde.
Dit zou inhouden dat er alleen sprake zou zijn van radiotherapie en de kans op genezing groot (75-85%).
Nu was het wachten op het moment waarop met de radiotherapie zou worden begonnen.
Omdat ik verwachtte dat de radiotherapie er stevig in zou hakken en er weinig ruimte zou overblijven voor leuke dingen zijn we een lang weekend gaan kamperen in de bossen van Springendal met ouders en zuster en Glasrijk in Tubbergen bezocht, zeer de moeite waard: www.glasrijk.nl