Financiën en kanker
Inmiddels ben ik bijna 63 jaar en twee jaar met pensioen. Daar heb ik tot op de dag van vandaag geen spijt van.
In de afgelopen 40 jaar heb ik verschillende (buitendienst) functies gehad bij semi overheidsinstellingen en commerciële bedrijven. Veel contact met werknemers, werkgevers en intermediairs. In het begin van mijn arbeidstijd kreeg ik al gauw (hobby en beroepsmatig) interesse in financiën. In de begin jaren tachtig ging ik mij steeds meer verdiepen in geld en gedrag, beleggen, financiële produkten en financiële literatuur.
k leerde toen dat als je geen geld over de balk gooit en snel tevreden bent met wat je hebt, je geld opzij kan zetten en dat voor je laten werken. Mijn doel was toen om met mijn 55 jaar financieel onafhankelijk te zijn. Maar dan moest het allemaal wel zo lopen als ik mij in die tijd had voorgesteld.
De jaren '80 t/m '00 verliepen zowel privé als zakelijk voorspoedig. Met de nodige cursussen en studies kreeg mijn carrière regelmatig een (financiële) boost. Inmiddels hadden mijn vrouw en ik een discipline opgebouwd in omgaan met geld, zodat we alle financiële extra's zoals opslag, bonussen etc. in die jaren hebben weggezet. Het (kleine) vermogen groeide gestaag. Daarnaast bouwde ik een goed pensioen op.
Totdat ik in 2010 (financiële crisis) door een grote reorganisatie ontslagen werd. Dat kwam binnen, maar er was gelukkig een goed sociaal plan. De gouden handdruk heb ik meteen weggezet, want ik bleef gefocust op "financiële onafhankelijkheid". Wij moesten wel flinke stappen terug doen, maar daar hadden wij geen moeite mee. Onze kinderen waren het huis uit en echt hoge vaste lasten hadden we ook niet.
De jaren na 2010 heb ik nog diverse tijdelijke banen in verschillende branches gehad, totdat ik begin 2016 uit het niets geconfronteerd werd met (uitgezaaide) prostaatkanker. Dat was voor mij uiteindelijk het moment om de balans op te maken tussen werk en vrije tijd. Financiële onafhankelijkheid was een feit!
De financiële interesse, kennis en discipline hebben er uiteindelijk toe geleid dat ik in ieder geval géén arbeid- en financiële stress heb en in mijn eigen tempo kan bezig houden met mijn gezondheid en de leuke dingen in het leven.
3 reacties
Ja, het leven loopt altijd anders. Onze generatie is wel gewend om hard voor onszelf te zijn ( ik ben 2 jaar ouder ) en dat is een zegen, daardoor kunnen we meer.
Heel veel respect, Anne
Het leven kan ineens een onvoorspelbare wending krijgen.
Natuurlijk is het fijn als je financiën op orde zijn, en je je over geld geen zorgen hoeft te maken.
Maar als ik de exorbitante bedragen zie, die tegenwoordig door farmaceuten gevraagd worden, dan kan het in de toekomst toch nog best voor veel mensen spannend worden, of ze de behandeling die ze nodig hebben, in het buitenland kunnen betalen. Ik kijk hierbij naar bijvoorbeeld een Lutetium 177 behandeling, die in Duitsland inmiddels in circa 120 universiteitsklinieken wordt toegepast, en per injectie moet worden afgerekend.
Ook op kanker.nl lees ik steeds meer verhalen over mensen die hun eigen behandeling betalen in het buitenland, waar dan grote sommen geld mee gemoeid zijn. Ik vind dat een zorgelijke ontwikkeling.