Nieuwjaar

Ik heb mijn herstel onderschat, of mijzelf overschat. De periode van herstel valt mij zwaarder dan ik had verwacht. Vooral psychisch. Nadat ik te horen had gekregen dat ik slokdarmkanker had ging ik er aan werken. De dagelijkse bestralingen en eens per week de chemo. Daarna 6 weken rust en stond de operatie in Leiden te wachten. Allemaal spannend eng, pijnlijk en niet leuk. Zeker de neus sonde die 4 keer is ingebracht was geen pretje. Maar er was een doel, met de gedachte dat je na het herstel van de operatie klaar zou zijn.
En dat viel tegen. Ongewild denk je dat de uitzaaii gen ook niet beperkt zijn gebleven tot alleen de verwijderde lymfeklieren. De chirurg kan daar ook geen zinnig woord over zeggen. Alleen dat ik daar na twee jaar wel achter zal komen. Of niet!
Eten lijkt een dagtaak te zien geworden, eindeloos de kcal tellen zodat ik maar voldoende binnen krijg. Ik vind dat moeilijk, ik heb geen hongergevoel en moet op de klok kijken wanneer het tijd is om weer iets te eten. En dan ook nog met de gedachte dat de 14 kilo die ik kwijt ben er nooit meer aankomt.
Er zijn ook wel positieve zaken. Vandaag gaat mijn buiksonde eruit. Ik ben die pomp zo zat, eerst in mijn neus, na de operatie in mijn buik. Natuurlijk helpt het maar op een moment ging het mij echt tegestaan.
Voor 2017 wens ik een ieder veel sterkte toe in de oneerlijke strijd.