In het ziekenhuis

Op 11 oktober brengen Marjolijn en mijn kinderen mij naar Leiden. We eten met zijn vijfev en drinken een wijntje. Dan nadert het moment om naar het ziekenhuis te gaan en gedag te zeggen. Da was even heftig, in zo'n korte tijd razen de emoties voorbij.
Ik ga vroeg slapen, mijn neussonde mag er uit en het is fijn een nachtje zonder de slang in je neus te slapen.
Ik ben vroeg wakker, douche en krijg mijn ok hemd aan. Op het ok complex krijg ik mijn pijnstiller via de rug ingebracht en wacht tot iedereen zover is. Ik voel mij opvallend rustig. Hoe anders zal dat bij het thuisfront zijn. Die hebben enkel een klok en een telefoon om naar te kijken. Met de gedachte dat wanneer er vroeg gebeld wordt het wel eens goed mis zou kunnen zijn. Ik niet, ik ben immers onder narcose.
De operatie verloopt prima. ik wordt wakker, suf en slaperig. De volgende dag zou ik de ic weer verlaten maar er is een probleem ontstaan. De pijnstilling via mijn rug werkt niet meer. En mijn lichaam had zich daar waarschijnlijk op verheugt want het duurt lang eer ik ga reageren op de morfine en fentanyl injecties die direct worden ingespoten. Naar verluidt zou men met de ingespoten hoeveelheid een paard plat kunnen krijgen. uiteindelijk gaat de pijnstilling goed werken en op vrijdag ga ik naar de afdeling.
In de dagen die komen worden steeds meer slangen en drains verwijderd. Op zaterdag wordt een longfoto gemaakt. Deze geeft aan dat de longen nog niet helemaal hersteld zijn, zondag is rat wel zo en ook die drain gaat er uit. Maandag is cruciaal. De slikfoto wordt gemaakt om te kijken of er geen lekkage is. Het is allemaal prima en ik mag weer wat gaan eten en drinken. Dat is vreemd, het is niet pijnlijk maar ik voel een drempeltje als ik slik. Op dinsdag staat de arts aan mijn bed mij aan te kijken en zegt "Morgen maar naar huis denk ik, je doet het bijzonder goed". Ik schrik er van maar ben blij. In minder dan een week. Ik had op 10 dagen gerekend. Ik zie beren op de weg, ik ben immers alleen. Hoe ga ik het doen? Een pleister op mijn rug plakken bijvoorbeeld. ik zie de problemen, gelukkig denken de mensen die mij lief zijn in oplossingen.....