Doelgerichte therapie bij myelofibrose

Lenalidomide of thalidomide bij myelofibrose

Patiënten met myelofibrose kunnen behandeld worden met immunomodulerende middelelen zoals lenalidomide of thalidomide. Al dan niet in combinatie met prednison. Lenalidomide wordt het vaakst voorgeschreven.

Immunomodulerende middelen zijn middelen die een effect hebben op het immuunsysteem. Ze worden gebruikt om bloedarmoede als gevolg van myelofibrose te behandelen en de milt te verkleinen.

Bijwerkingen van lenalidomide en thalidomide

De meest voorkomende bijwerkingen van lenalidomide en thalidomide zijn:

• een tekort aan bloedcellen
• prikkelingen, tintelingen of een doof gevoel aan handen en voeten
• slaperigheid
• maag-darmklachten
• een hartinfarct
• geboorteafwijkingen bij het ongeboren kind

Ruxolitinib bij myelofibrose

Patiënten met myelofibrose die door hun ziekte een sterk vergrote milt en/of veel klachten hebben, kunnen behandeld worden met ruxolitinib.

Ruxolitinib behoort tot de groep medicijnen die ‘tyrosinekinaseremmers’ heet. Het remt selectief de JAK2-activiteit, waardoor minder cellen worden gevormd. JAK2 is een eiwit in de bloedcel. Het zorgt ervoor dat de cel zich gaat delen voordat de cel afsterft.

Ruxolitinib verkleint bij een aanzienlijk deel van de patiënten de milt en vergroot het welbevinden. Wanneer zij met ruxolitinib stoppen, komen de verschijnselen weer snel terug.

Bijwerkingen van ruxolitibib

De meest voorkomende bijwerkingen van ruxolitibib zijn:

• een tekort aan bloedcellen
• bloedingen
• blauwe plekken
• duizeligheid
• hoofdpijn

Doelgerichte therapie is een behandeling met medicijnen die heel gericht werken tegen sommige soorten kankercellen. Zo kan doelgerichte therapie kankercellen doden of de celdeling van kankercellen remmen. 

De medicijnen verspreiden zich via het bloed door je lichaam. Ze kunnen op bijna alle plaatsen kankercellen bereiken. Een ander woord voor doelgerichte therapie is targeted therapy.