Niets te zien op echo/scans etc.

Beste,

Mijn moeder (57) is overleden aan PMP maar ik zit als dochter nog met ontzettend veel vragen. Mijn moeder werd ziek in Maart 2016. Hevige buikkrampen (flauwvallen), geen ontlasting, kon niet meer eten, hele opgezwollen buik etc. Zij werd opgenomen in het ziekenhuis en onderging meerdere scans/echo's/endoscopien/MRI's etc etc. Niets kwam hieruit, de doktoren konden niets zien en vinden. Uiteindelijk werd er het erger en erger. Eten lukte echt niet meer (via voedingszakken ging dit uiteindelijk) en ze moest vaak overgeven (rook en zag eruit als ontlasting). Doktoren dachten aan verschillende zeldzame ziektes, maar kwamen er niet uit. In augustus hebben ze een kijkoperatie gedaan en kwam eruit dat er een tumor zat bij de blinde darm met uitzaaiingen over de buikvlies. Nu is mijn vraag; hoe is het mogelijk dat ze in al die maanden tijd niets hebben kunnen vinden? Niets in het bloed, niets op scans? Gebeurd dit vaker?

Ik hoor het graag van u.

Met vriendelijke groet,

Sophie

Antwoord

Dag Sophie,

Wat een ontzettend naar verhaal van je moeder. Kan me voorstellen dat je met veel vragen bent blijft zitten.

Het klopt dat blinde darm kanker met uitzaaiingen naar het buikvlies heel moeilijk te diagnostiseren is. Dat komt deels door de ligging van de blinde darm en deels door de grootte van de uitzaaiingen. Ik zal dat proberen uit te leggen:

Om kanker van de darm vast te kunnen stellen wordt vaak een "colonoscopie" gedaan. Hiermee wordt met een kijkbuis de binnenkant van de darm bekeken. Vrijwel alle dikke darmtumoren zijn daarmee te vinden. Behalve (helaas) in de blinde darm. De toegang tot de blinde darm is namelijk heel erg klein en de kijkbuis past daar niet in. De tumor kan dus niet gevonden worden.

Ten aanzien van de grootte van de buikvliesuitzaaiingen: die zijn vaak erg klein, typisch een paar milimeter. En het kunnen er wel duizenden zijn! Maar zelfs met de meest geavanceerde beeldvorming zoals echo en CT-scans zijn die helaas vaak niet te zien. Een afwijking moet namelijk een bepaalde grootte hebben om op een scan zichtbaar te zijn en vaak is dat bij buikvlies uitzaaiingen dus niet het geval.

Het komt dus helaas vaak voor dat patienten al lang klachten hebben maar dat de oorzaak daarvan in het geval van buikvliesuitzaaiingen pas laat gevonden wordt. Inderdaad: meestal bij een kijkoperatie en dan vaak als grote (negatieve) verassing.

Hopelijk komt daar in de toekomst verandering in, bijvoorbeeld door gebruikt te maken van MRI-scans. Daar wordt in Nederland nu onderzoek naar gedaan maar dat is zeker nog geen standaard zorg.

Hopelijk heb ik je vragen kunnen beantwoorden, zo niet dan hoor ik het graag.

Veel sterkte en vriendelijke groet,

Ignace De Hingh  

Laatst bewerkt: 21/11/2022 - 10:46