Liefde vinden na kanker

Toen ik mijn diagnose kreeg in 2016, zat ik net 1,5 jaar in een relatie. We woonden nog maar een paar maanden samen, tijdens de behandelingen leek onze liefde voor elkaar onbreekbaar.

Helaas zijn we na de roller-coaster borstkanker, uit elkaar gegroeid. In het jaar (2019) van mijn 3e (en vooralsnog) laatste borstreconstructie, gingen we alsnog uit elkaar.

We waren aan het proberen voor baby nummer 1, maar dat liep anders. Wederom voelde het alsof mijn leven een grote reset kreeg. Geen baby, geen huis. 

Ik ging weer bij m'n moeder wonen, op inmiddels 32 jarige leeftijd. Ik viel in een dal, want hoe kan ik nou ooit weer iemand vinden en zal ik ooit nog zelf moeder mogen worden?!

3 jaar lang heb ik hier en daar gedate, elke keer zonder positief resultaat. Wel heel veel leer momenten, maar niet die ene "prins op het witte paard". 

Dit jaar kreeg ik eindelijk na 13 lange jaren wachten, een eigen huis. En na wederom een mislukte dating ervaring, was ik er klaar mee. Dan maar niet "op zoek". Ik ben nog nooit zo blij geweest met wie ik ben als persoon, zowel innerlijk als uiterlijk. Dus ik leg de focus lekker op mezelf en niet meer op daten. Alle dating apps gingen de prullenbak in en ik was alleen nog maar bezig met m'n huisje inrichten, m'n werk en opleiding in de zorg en m'n vrienden.

Tot ik in mei dacht, laat ik weer eens de meest laag drempelige dating app installeren. En daar begon hij een gesprek met mij, mijn "prins op het witte paard".

Iemand die me ziet en accepteert voor wie ik ben, iemand die werkelijk alles over mij en mijn leven wilt weten. Omdat het hem interesseert. 

Iemand van wie ik vanaf dag 1 wist, "dit is Hèt". Wat ik altijd al heb gewild, maar nu vond het mij. Lange tijd vertrouwde ik er niet op, dat het nog kon. Liefde zoals ik het wilde bestaat niet, dat dacht ik tenminste.

En nu ben ik gelukkiger dan ooit, met mezelf, maar ook met mijn relatie. 

Wat ik probeer te zeggen?! GEEF NIET OP!