Een pas op de plaats

Nieuwjaarsdag zaten wij even naar het skispringen te kijken op een Duitse zender, ik kan mij nog goed herinneren dat dat vroeger bij ons thuis een soort van traditie was. Het kan natuurlijk ook zijn dat dit een eenmalig gebeuren was en dat ik het in mijn hoofd mooier heb gemaakt dan de werkelijkheid was, zo schijnt het soms te gaan ik ben daar wel bedreven in. Het ging om het zogeheten vierschansen tournooi, in mijn totale onbegrip van het hele fenomeen skispringen, wat in mijn ogen ski-glijden zou moeten heten aangezien ze op een schans naar beneden glijden en dan trachten een zo’n groot mogelijke afstand af te leggen in een daarvoor gebruikelijke houding. Niks springen dus, maar dat terzijde. Opeens werd door waarschijnlijk veranderende weersomstandigheden de wedstrijd stilgelegd, voor de toeschouwers was daar zover ik het kan inschatten geen zichtbare reden voor. Maar de zogeheten officials legden het zaakje stil. De kandidaat die al klaar zat op de balk bovenaan de schans moest er weer af en wachten, wachten tot er weer groen licht zou worden gegeven. Een hele omhaal van woorden ik weet het, waar ik naar toe wil is dit. Op dit moment één dag na alle onderzoeken en één dag voor de operatie, voel ik mij een beetje als die skispringer. Hij weet dat zodra de omstandigheden weer juist zijn, hij terug kan naar de plaats op de schans en dan zijn sprong mag maken. Hij weet wat er staat te gebeuren en ook dat het gaat gebeuren, alleen nog even op de plaats rust.

Wat is het gebruikelijke dat iemand doet de dag voor een toch wel ingrijpende en zoals door de arts vertelde, zware operatie. Dat is voor velen een vraag die onbeantwoord zal blijven, alleen zij die het ervaren hebben zouden dat kunnen weten. En dan nog alleen diegenen die er zo mee kunnen omgaan.

Het is volkomen begrijpelijk dat er zo tegen op gezien kan worden dat iemand er juist niet mee bezig wil zijn, en net doet of het er niet is of juist andersom er helemaal niet meer helder mee bezig kan zijn vanwege de spanning. Allemaal zeer menselijk. In mijn situatie kan ik alleen maar voor mijzelf spreken, hoe ik er mee om wil en mag gaan. Dus wat u hier leest dat is het eigenlijk. Ik probeer niet dingen van mij af te schrijven, ik wil alleen maar laten weten aan zij die dat willen weten, hoe iemand omgaat met wat moeilijkheden in zijn leven.

Om weer terug te komen op mijn beeldspraak van een achtbaan, we hebben inmiddels meerder rondjes gemaakt dan weer omhoog langzaam tergend traag dan weer met een donderend geweld omlaag. Maar nu staan we even stil boven aan de top, want het is natuurlijk een zegen dat er geen uitzaaiingen zijn. Maar we weten dat er straks een enorme afdaling volgt, een diep dal. En dat in een hoog tempo. Toch ben ik overtuigt dat we daarna weer snelheid zullen gaan maken en weer naar een nieuwe top zullen reiken, niet de hemel maar wel een nieuwe start. Gedragen in de nood als op arendsvleugelen. Ik hoorde van een hele goede vriend, dat wanneer een arend gewond is, hij zo hoog mogelijk in de bergen op een rots gaat zitten om zonder gevaar voor aanvallers weer te herstellen. Hoog op een rots dichtbij Hem wat een prachtige beeldspraak, daar ga ik straks na de operatie zitten hoog op een rots dicht bij mijn Schepper.

Dit is inmiddels mijn zesde verhaal, ik weiger het een blog te noemen. Ik krijg warme en lovende reacties, van één kant verbaast mij dat aan de andere is het voor mij ook heel goed te begrijpen. Ik schijn het talent gekregen te hebben met woorden om te kunnen gaan. Dat is niet mijn vermogen dat is mij gegeven, gegund. Ik hoef alleen maar op de juiste lettertjes van mijn toetsenbord te drukken de rest gaat vanzelf, als ik het zou laten dan zou dat dus voor mijn gevoel verkeerd zijn.

Morgen waarschijnlijk geen epistel, heb ik even wat andere dingen te doen. Toch hoop ik dat ik weer verder mag schrijven, dank aan iedereen die ons zo steunt. Even pas op de plaats, maar pas maar op schans, deze man gaat straks weer verder.

Al het beste wensende en een hartelijke groet,

Peter

Eerder gepubliceerd op Dichterenbijpeter.com 11-01-2018