Over mij
Vanaf januari heb ik op mijn eigen site ( Dichterbijpeter.com ) verteld wat er allemaal in mijn en ons leven is voorgevallen. Misschien dat er ook hier interesse is voor de inmiddels ruim over de tachtig stukjes. Bij deze mijn verhaal elke dag geschreven toen ik dus nog weinig wist van wat er allemaal te gebeuren stond, en al helemaal niet dat ik er over zou blijven schrijven.
Voor de duidelijkheid, alles wat ik nu plaats heeft al plaatsgevonden. Alleen toen ik het opschreef zat ik er middenin, elke dag vulde ik mijn site aan met wat er de vorige dag weer gebeurd was. Ik hoop dat het niet erg gevonden wordt dat het niet op het moment van het plaatsen hier gebeurd, wat ik alleen maar wil is anderen te steunen en mee te laten lezen wat mij en mijn gezin is overkomen. Als ik eerder van het bestaan van deze site had geweten, dan had ik daar meteen al wat op geschreven. Helaas, door de hectische tijden die wij doormaakten is dit ons niet bekend geweest, misschien een gemiste kans. Hoop dat het mij niet kwalijk genomen wordt, het laatste wat ik zou willen is anderen te kwetsen. Nog steeds ben ik niet degene die ik was, het heeft mij vooral geestelijk harder geraakt dan ik eerst wilde toegeven, ook wil de vermoeidheid maar niet overgaan. Het schrijven doe ik vaak met wat lichte zelfspot en vooral met zo af en toe een glimlach, ik wens u ondanks alle ellende en zware tijden waar vele midden in zitten, een goede tijd en veel leesgenoegen.
Voor de duidelijkheid, alles wat ik nu plaats heeft al plaatsgevonden. Alleen toen ik het opschreef zat ik er middenin, elke dag vulde ik mijn site aan met wat er de vorige dag weer gebeurd was. Ik hoop dat het niet erg gevonden wordt dat het niet op het moment van het plaatsen hier gebeurd, wat ik alleen maar wil is anderen te steunen en mee te laten lezen wat mij en mijn gezin is overkomen. Als ik eerder van het bestaan van deze site had geweten, dan had ik daar meteen al wat op geschreven. Helaas, door de hectische tijden die wij doormaakten is dit ons niet bekend geweest, misschien een gemiste kans. Hoop dat het mij niet kwalijk genomen wordt, het laatste wat ik zou willen is anderen te kwetsen. Nog steeds ben ik niet degene die ik was, het heeft mij vooral geestelijk harder geraakt dan ik eerst wilde toegeven, ook wil de vermoeidheid maar niet overgaan. Het schrijven doe ik vaak met wat lichte zelfspot en vooral met zo af en toe een glimlach, ik wens u ondanks alle ellende en zware tijden waar vele midden in zitten, een goede tijd en veel leesgenoegen.
