Sport en bewegen

Hoezo kanker? Hoezo twee weken geleden voor een tweede keer in 1,5 maand tijd geopereerd? En hoezo nog maar 50% schildklierhormoon in mijn lijf?

Voor mijn zwangerschap van Noué sportte ik vaak en kort na de bevalling wilde ik dit ritme weer langzaam op gaan pakken. Maar met de slechte uitslag van 29 september verloor ik de energie en zin om nog goed voor mijn lijf te zorgen. Ik was er zo boos op. Want hoe kon het mij voor de tweede keer in de steek laten terwijl ik er altijd zo ontzettend goed voor zorg. Ik at gezond en nam nauwelijks suikers of ongezonde vetten. Ik bewoog meer dan voldoende en, op een paar glazen wijn per week na, gebruikte ik geen verdovende of verslavende middelen.

Sinds deze week voel ik weer de urgentie om terug in mijn sportritme te komen. Ik ben nog lang niet op mijn oude niveau maar ik ben tevreden zo net na een zwangerschap en in de onrust en hectiek van nu. Het was in ieder geval fijn om te doen. Ik ben onderweg een stukje van mijn boosheid verloren en heb er wat extra kracht voor mee terug naar huis genomen. Dus kanker, eat your heart out!