Geef mij iets meer

Tussen het slechtnieuwsgesprek en de operatie moet ik regelmatig naar het ziekenhuis. Ik merk aan mezelf dat ik steeds boos thuis kom. Alle onhandigheden van het ziekenhuispersoneel vallen mij op, ze storen mij. Ik ben de hoofdpersoon van mijn traject dus waarom krijg ik niet alle informatie? Waarom zeg je als arts niet even wie je bent? En waarom krijg je als patiënt zo weinig keuzes? Zo wil ik bijvoorbeeld zelf kunnen kiezen of ik geholpen wil worden door een arts in opleiding. Ik wil dit vooraf weten en er niet pas na het onderzoek achter komen als blijkt dat het hele onderzoek nog eens gedaan moeten worden omdat het dus een arts in opleiding is. Dus stel jezelf even voor en benoem dit belangrijke "detail". Zo kan ik zelf kiezen of ik de behoefte voel om dubbel onderzocht te worden. En nee die behoefte heb ik dan vast niet want ik vind het voorlopig even genoeg gedoe aan mijn lijf. Woorden doen er toe dus kies ze zorgvuldig. Informatie geeft controle en overzicht. En keuzes krijgen helpt om in deze chaos ergens nog het gevoel van regie te hebben. Ik ben ervan overtuigd dat het krijgen van al deze dingen een positief effect heeft op de verwerking van deze periode later.

Ik zou mezelf altijd geërgerd hebben aan deze dingen maar ik ben mij er ook van bewust dat ik op scherp sta en daarom minder kan verdragen. Dus wanneer ik het echt nodig vind zet ik weer even mijn dosis assertiviteit in. De andere keren hou ik mezelf in tot buiten de spreekkamer. Vervolgens krijgt Arjan mijn stortvloed aan woorden, ideeën en bevindingen over zich heen. Hij hoort ze allemaal aan.

Het voelt ook zo oneerlijk. Alles wordt op dit moment voor mij besloten; hoe laat ik op welke dag waar moet zijn, welke onderzoeken ik moet ondergaan, welke organen weggehaald moeten worden, welke injecties ik krijg, hoeveel schildkliermedicijnen ik per keer mee naar huis mag nemen, wat ik wel of niet mag eten, welke kleren ik bij opname wel of juist niet aan mag hebben etc.etc.etc. Het duizelt mij, ik heb graag controle. Ik weet dat dit alles nodig is en dat al deze mensen mij helpen maar deze periode voelt op bepaalde vlakken zo ontzettend grensoverschrijdend.